Σχόλιο επί της ανακριβούς απόψεως της "Ένωσης Αθέων" περί "εκτελεστής διοικητικής πράξης" (για την απόφαση 28/2019 της ΑΠΔΠΧ)

Στην ιστοσελίδα της λεγομένης "Ένωσης Αθέων" αναφέρεται ότι η πρόσφατη απόφαση 28/2019 της ΑΠΔΠΧ δεσμεύει τη διοίκηση (επί λέξει αναφέρεται ότι: "Η παραπάνω απόφαση [ενν. την απόφαση 28/2019 της ΑΠΔΠΧ] είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, η οποία δεσμεύει τη Διοίκηση"). 

Με κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί επαναλαμβάνουμε τα εξής:

Οι αποφάσεις των ανεξάρτητων αρχών έχουν γνωμοδοτικό και συμβουλευτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν δεσμεύουν κανονιστικά τη διοίκηση. Ας μην λησμονούμε, εξάλλου, ότι ενίοτε η διοίκηση δε συμμορφώνεται ακόμα και σε αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις του ΣτΕ (και όχι μόνον), ως θα όφειλε, με βάση το άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος: «η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της διοίκησης». [1]

Ειρήσθω εν παρόδω ότι με βάση το ν. 702/1977, το ΠΔ 18/1989  και το ν. 2944/2001 το Διοικητικό Εφετείο είναι Πρωτοβάθμιο Ακυρωτικό Δικαστήριο [2], όπου δεν εφαρμόζεται ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας αλλά ακολουθούνται οι διαδικασίες που προβλέπονται ενώπιον του ΣτΕ. Αναφέρουμε αυτά τα -αυτονόητα για τους νομικούς- διότι κάποιοι φαίνεται να τα αγνοούν σκοπίμως, προσπαθώντας να σχετικοποιήσουν την απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, θεωρώντας τη ως μη δεσμευτική (sic) και απλώς αφορώσα, κατά την αυθαίρετον ερμηνεία των, μια οιονεί διοικητική διαφορά περιφερειακών διαδίκων!

___________________________________

[1].Βλ.  https://vardavas.blogspot.com/2019/09/282019.html, 4/9/2019.

[2].Στο άρθρο 67 του ΠΔ18/1989 αναφέρονται τα εξής: 1. Αν το Συμβούλιο της Επικρατείας κρίνει ότι η αίτηση ακυρώσεως που έχει εισαχθεί ενώπιόν του δεν υπάγεται στην αρμοδιότητά του, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1 Ν. 702/1977, παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο διοικητικό εφετείο.

2. Αν το Συμβούλιο της Επικρατείας κρίνει ότι μερικές από τις πράξεις που προσβάλλονται με αίτηση ακυρώσεως η οποία έχει εισαχθεί ενώπιόν του δεν υπάγονται στην αρμοδιότητά του, μπορεί ή να δικάσει την αίτηση ακυρώσεως ως προς την πράξη ή τις πράξεις που υπάγονται στην αρμοδιότητά του και να παραπέμψει κατά τα λοιπά στο αρμόδιο διοικητικό εφετείο ή, αν συντρέχει σπουδαίος λόγος, να δικάσει την αίτηση ακυρώσεως στο σύνολο της.

3. Σε περίπτωση παραπομπής υποθέσεως στο Συμβούλιο της Επικρατείας από διοικητικό εφετείο, κατά το άρθρο 2 παρ. 1 εδάφιο πρώτο του Ν. 702/1977, το Συμβούλιο αποφασίζει για την αρμοδιότητα και αν κρίνει ότι η υπόθεση ανήκει στην αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου μπορεί ή να την αναπέμψει ή να την κρατήσει και να την δικάσει κατ' ουσίαν.