Αντώνης Παπαγιάννης, Άχρωμοι, άοσμοι, άγευστοι

πηγή: ΓΟΡΓΑ ΠΑΡΕΣΤΙΓΜΕΝΑ

Κάποτε υπέβαλα για δημοσίευση σε ξένο ιατρικό περιοδικό ένα ενδιαφέρον περιστατικό. Η εργασία απορρίφθηκε διότι δεν συνοδευόταν από γραπτή συγκατάθεση του ασθενούς, ο οποίος είχε πεθάνει δεκαοκτώ χρόνια νωρίτερα. Οι εξηγήσεις που έδωσα στο περιοδικό δεν έγιναν δεκτές, οπότε τους έγραψα ότι οι μελλοντικές δημοσιεύσεις θα ήταν όλες του τύπου: «Κάποιος κάποτε έκανε κάποια συμπτώματα, υποβλήθηκε σε κάποιες εξετάσεις, και βρέθηκε ότι πάσχει από κάποια νόσο, για την οποία έκανε ανάλογη θεραπεία με άγνωστο αποτέλεσμα». Τέτοιες εργασίες θα είχαν μηδενική επιστημονική αξία, αλλά οπωσδήποτε θα ήταν απόλυτα σύμφωνες με τους κανόνες της πολιτικής ορθότητας.

Θυμήθηκα το περιστατικό αυτό ενώ διάβαζα την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Καθημερινή 4/9/2019) για μη αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας των μαθητών στα πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όσο κι αν θέλει κανείς να μην είναι καχύποπτος, δεν μπορεί παρά να συμπεράνει ότι η πολτοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, τόσο από εθνική όσο και από θρησκευτική πλευρά, προωθείται κανονικά και με το νόμο, και υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Αλλά γιατί να περιορισθούμε σ’ αυτά; Μπορούμε να αφαιρέσουμε και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία ταυτότητος και να πιστοποιούμε μόνο ότι «Ο αριθμός 1234 αποφοίτησε από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση». Και μπορεί να προστεθεί στη μάζα μιας άχρωμης και άγευστης χώρας.

[Απεστάλη στην Καθημερινή 4/9/2019]

Υστερόγραφο: Οι ‘προοδευτικοί’ έσπευσαν να αλαλάξουν για τον... θρίαμβο και να εγκαλέσουν την κυβέρνηση γιατί δεν φαίνεται διατεθειμένη να συμπλεύσει με την απόφαση της Αρχής (που είναι γνωμοδοτική και όχι δεσμευτική). Μαζί με το απαραίτητο ξύδι, ας τους προσφέρουμε και τη διαβεβαίωσή μας ότι γεννηθήκαμε Έλληνες και είμαστε Έλληνες υπήκοοι και Ορθόδοξοι Χριστιανοί στο θρήσκευμα, και δεν ντρεπόμαστε να το δηλώνουμε επίσημα και υπεύθυνα. Όσοι νιώθουν ότι σε κάτι από αυτά υστερούν, ας το αντιμετωπίσουν ψύχραιμα, ως προσωπικό σύμπλεγμα μειονεξίας, και ας απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό. Υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, μόνο που δεν επιβάλλεται με το ζόρι.

http://antonispapagiannis.blogspot.com/2019/09/blog-post_46.html