(…) Είναι τόσον μεγαλειώδης η προσπάθεια του Hegel να αξιολογήση εμμέσως τον άνθρωπον εν τω ύψει της πνευματικής αυτού ελευθερίας και εν τη ταπεινότητι αυτού απέναντι του συνόλου, του κράτους, της ιστορίας, ήτοι της υποχρεώσεως ελευθέρας δημιουργικής δράσεως αυτού εν τη ιστορία αφενός, αλλά και της υποταγής αυτού κατά της διάρκειας της ελευθέρας ταύτης δράσεως απέναντι του κοινωνικού συνόλου ως Εκκλησίας, ως κράτους, ως αφ’ εαυτής δια της ενεργείας του Απολύτου Πράγματος ιεραρχηθείσης πραγματικότητος αφετέρου, ώστε άπαντες οι διάσημοι μαθηταί του εστάθησαν ανίκανοι να συγκρατήσουν την απαράμιλλον λογικήν σύνθεσιν του (…).
Νικ. Α. Νησιώτη, Υπαρξισμός και χριστιανική πίστις, εκδόσεις Μήνυμα, γ' ανατύπωση, Αθήνα 1985, [α' έκδοση: Αθήναι 1956], σελ.34.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου