Χαρδούβελης: “Οι πολίτες γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν πια δωρεάν γεύματα”.
Γνωρίζουν όμως επίσης ότι οι πολιτικοί και οι συγκατανευσιφάγοι εξακολουθούν να σιτίζονται πλουσιοπάροχα δωρεάν στο πρυτανείο του κράτους, δαπάναις των πολιτών, ότι ο σκληρός καθεστωτικός πυρήνας δεν έχει εξ αποφάσεως αισθανθεί την κρίση και ότι η κυβέρνηση συνεχίζει να αμνηστεύει τα σκάνδαλα που παράγει ή που δημιούργησαν οι προηγούμενοι. Γνωρίζουν τέλος ότι η πολιτική τάξη ανταλλάσει “παροχές” προς κάθε δεξιά ή αριστερά κατεύθυνση, με στόχο τον έλεγχο την επόμενη ημέρα των μηχανισμών με δικούς της ανθρώπους. Το δίλημμα είναι σαφές: ή συναινείς με το σύστημα, στην καλύτερη περίπτωση εισέρχεσαι και εσύ στην τάξη των συγκατανευσιφάγων, ή στιγματίζεσαι ως λαϊκιστής. Η έννοια του λαϊκισμού έχει μεθαρμοσθεί για να στοχοποιεί καλύτερα τον “εχθρό” της ολιγαρχίας: δεν είναι ο δημοκοπών με σκοπό την εξαπάτηση του λαού, αλλά όποιος αντιτείνει το αυτονόητο: η κοινωνία να αποτελέσει τον λόγον ύπαρξης της πολιτικής (και της οικονομίας). Να εισέλθει, επομένως, στην πολιτεία ως συστατικός θεσμός και αναγκαστικός εταίρος στη διαδικασία λήψεως των αποφάσεων. Για να αποτρέψει την περαιτέρω λεηλασία της από τους νομείς του κράτους. Είπαμε, ο πολίτης γνωρίζει ότι γι’αυτόν μόνο δεν υπάρχουν δωρεάν γεύματα, όχι για τους Ολιγάρχες. Το κράτος είναι για τους “άλλους”, οι πολίτες οφείλουν να αρκεσθούν στη φιλάνθρωπη διάθεση των συμπατριωτών τους. Ρωμαίος αυτοκράτορας όρισε με ακρίβεια τον λεηλατικό χαρακτήρα του σημερινού ελληνικού πολιτικού συστήματος, τους στόχους του πολιτικού προσωπικού της κομματοκρατίας: “Ομονοείτε, υμάς (και τους συγκατανευσιφάγους) πλουτίζετε, των άλλων πάντων καταφρονείτε“. Καληνύχτα Ελλάδα.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου