(...) Δεν ένιωθα ούτε καν έκπληξη καθώς [ο Στογιάννος] με καταλάβαινε, όταν του εξηγούσα πως δόγμα και ανελευθερία είναι πράγματα ασυμβίβαστα. Συνήθως εδώ συναντώ πολλές δυσκολίες, όταν το ίδιο πράγμα επιχειρώ ν' αναπτύξω σε αρκετούς διανοούμενους λόγου χάρη. Συγχέουν ή καλύτερα ταυτίζουν το δόγμα με το δογματισμό, ενώ συμβαίνει το εντελώς αντίθετο· το δόγμα αποκρούει κάθε ιδεόληπτη κυριαρχικότητα του δογματισμού. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση το δόγμα είναι ο ίδιος ο τρόπος μιας ελεύθερης και δημιουργικής ζωής ή η συμμετοχή σε τούτη τη συντελεσμένη και συντελούμενη πραγματικότητα. (...) Ο Στογιάννος ζούσε την ελευθερία του πνεύματος. Και τώρα και πάλι θυμάμαι πως κατά τα πρόσφατα χρόνια της γνωστής πολιτικής τυραννίας ο Στογιάννος είχε υποβάλει στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου υφηγεσία με περιεχόμενο και τίτλο την ε λ ε υ θ ε ρ ί α. Διόλου παράδοξο ότι το τόλμημα του αυτό είχε ακριβό τίμημα. Οι όντως ελεύθεροι είναι οι εκλεκτοί.
Νίκος Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική Θεολογία Β, εκδόσεις Πουρναρά, γ' έκδοση, Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 15.
.jpeg)
2 σχόλια:
Με συγκίνησε η ανάμνηση των δυο ονομάτων του τίτλου.
Δυο άνθρωποι με τους οποίους είχα την ευκαιρία τακτικής συνεργασίας ως φοιτητής, όταν τους καλούσα για τακτικές ομιλίες και συζητούσαμε τα πιθανά θέματα. Πριν μερικές δεκαετίες. Πάντα ανοιχτοί σε διάλογο, πάντα προσηνείς, ειδικά ο Βασίλης Στογιάννος με ένα χιούμορ έτοιμο για μετάδοση στους ακροατές του, χωρίς να αλλοιώνει τη σοβαρότητα των θεμάτων του. Δυστυχώς μας έφυγαν νωρίς. Ο Θεός να τους έχει κοντά Του.
Με ευχαριστίες.
Να είστε καλά, κύριε Παπαγιάννη!
Δημοσίευση σχολίου