Ανθολόγιον 180: Νίκος Σιδέρης

Ι

(...)ο κυρίαρχος πολιτικο-μιντιακός λόγος καλλιεργεί το εφιαλτικό επικοινωνιακό περιβάλλον του «διπλού δεσμού»: Βομβαρδίζοντας τα μυαλά με ένα σύμπλεγμα τριών επάλληλων μηνυμάτων: «Αν αντισταθείς, χάθηκες (πτώχευση, δραχμή, όλεθρος...). Αν υποκύψεις, χάθηκες (χωρίς δουλειά, φτώχεια, διάλυση δομών προνοίας, απόγνωση...). Και απαγορεύεται να σκεφτείς, αφού είναι μονόδρομος (το είπε η τρόικα)». Αυτή η παράδοξη επικοινωνιακή καταιγίδα προκαλεί εμπλοκή της σκέψης και αποδιοργάνωση της ψυχής. Με συνέπεια να εκδηλώνονται κι άλλα παράδοξα, όπως(...): Να βλέπεις ανθρώπους που η κρίση τους έχει πλήξει βαρύτατα να εύχονται να πάθουν και οι άλλοι ό,τι έχουν πάθει αυτοί. Μια τέτοια στάση καλλιεργείται συστηματικά από την κυρίαρχη προπαγάνδα: Σώσε το τομάρι σου, καθένας για πάρτη του, όλοι εναντίον καθενός, όλοι εναντίον όλων, φά' τους να μη σε φάνε! (...)

ΙΙ

Πολιτική είναι η διαχείριση της σχέσης με τον άλλον, με αντικείμενο τα κοινά και με τη χρήση εμπρόθετου καταναγκασμού. Δεν υφίσταται πολιτική δίχως διεργασίες κυριαρχίας και επιρροής - τουτέστιν, δίχως διαπάλη για τη σκέψη, τα συναισθήματα και τη φαντασία των ανθρώπων. Άρα, δεν υφίσταται άψυχη πολιτική. Ωστόσο, δεν υφίσταται και απολιτική και ανιστορική ψυχολογία. Ψυχολογιοποίηση σημαίνει απομείωση των κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών σε αμιγώς ψυχολογικές διεργασίες. Διαγράφοντας τις ψυχικές επιπτώσεις κολοσσιαίων μη-ψυχολογικών διαδικασιών, όπως π.χ. το οικονομικό σύστημα και η διαίρεση της κοινωνίας σε κυρίαρχους και κυριαρχούμενους. Έτσι, μετατρέπει τον ψυχολογίζοντα λόγο σε ψευδο-ερμηνείες των ιστορικών φαινομένων, που απολήγουν σε ηθικολογικές ενοχοποιήσεις των κυριαρχουμένων μέσα από ιδεολογήματα με συγκεκριμένη πολιτική λειτουργία. Παράδειγμα: «Οι Έλληνες έχουν παράνοια», «Οι Έλληνες είναι ανώριμα παιδιά που οφείλουν να μεγαλώσουν», «Ο ελληνικός λαός είναι νήπιο που χρειάζεται κηδεμόνα». Επιστημολογικά, πραγματολογικά και ιστορικά ανυπόστατες, τέτοιες τοποθετήσεις δεν αποτελούν ωστόσο απλώς λάθη, αλλά ιδεολογήματα, που λειτουργούν πολιτικά ως μηχανές ψυχολογικού πολέμου εναντίον των πολιτών, ευνουχισμού της πολιτικής σκέψης και τελικά νομιμοποίησης της «πολιτικής πυγμής» έναντι οποιουδήποτε αντιστέκεται. (...)

Αποσπάσματα από συνέντευξη του Νίκου Σιδέρη στον Βασίλη Βανιζέλο (εφ. Η ΑΥΓΗ, 26-10-2014).  Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ: http://www.avgi.gr/article/4545362/nikos-sideris-psuxiatros-na-anasugkrotisoume-to-emeis-se-ola-ta-epipeda-