Κάθε χρόνο χιλιάδες γονείς τέτοιες μέρες βιώνουν μια ψυχοφθόρα αγωνία. Η εύρεση θέσης σε παιδικό σταθμό είναι πραγματικός αγώνας δρόμου. Κάτι που αυτονόητα θα έπρεπε να έχει λύσει το κράτος εδώ και χρόνια παραμένει πρόβλημα δισεπίλυτο. Και το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι: τι θα κάνουμε με το παιδί ή τα παιδιά; Ειδικά στην περίπτωση που εργάζονται και οι δύο γονείς; Μιλάμε για αδιανόητα πράγματα.
Το κράτος νίπτει τας χείρας του δίνοντας στους γονείς μια "αξία τοποθέτησης" (voucher). Λαμπρά! Κάνεις μετά αίτηση για κάποια δομή του Δήμου και δεν σε δέχονται διότι είσαι "πλούσιος", με άλλα λόγια δεν μπορείς να αποκρύψεις εισοδήματα. Συμβαίνει λοιπόν το εξής σουρεαλιστικό: εισοδηματίες, γιατροί, επιχειρηματίες πιάνουν σχεδόν όλες τις θέσεις δηλώνοντας μηδενικό εισόδημα! Και δεν μπορεί το παιδί ενός ανέργου ή ενός φτωχού να βρει θέση σε δημόσιο σταθμό. Κάντε μια βόλτα για του λόγου το ασφαλές από ένα ΚΕΠΑ την ώρα που σχολάνε τα παιδιά: το τι Volvo, τι BMW, τι Audi, τι Mercedes θα δείτε δεν θα το χωράει ο νους σας! Η απόλυτη υποκρισία. Σαν να μας λένε: κόψτε το λαιμό σας και πηγαίνετε σε ιδιωτικό. Εκτός της έξτρα χρέωσης πέραν του voucher (που ξεκινά από τα 100 €) δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορεί κανείς να βρει θέση. Τα γράφω όλα αυτά διότι ο πολύς κόσμος νομίζει πως το πρόβλημα έχει λυθεί με τις εξαγγελίες της Δόμνας Μιχαηλίδου. Τίποτε δεν έχει λυθεί. Απλά η πρώην υπουργός επέκτεινε τους δικαιούχους του voucher αλλά δεν έδωσε καμία λύση για το πρόβλημα των θέσεων. Δώρον άδωρον δηλαδή.
Ηράκλειο Κρήτης, 1 Σεπτεμβρίου 2023
Γ. Μ. Βαρδαβάς
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου