π. Δ. ΜΠΟΚΟΣ, Η ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

«Χαίρε δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα»

Οι Χαιρετισμοί είναι ένας μεγαλόπνοος ύμνος προς την Παναγία. Την υμνούμε με τα λαμπρότερα λόγια της ανθρώπινης γλώσσας για την ανεπανάληπτη ωραιότητα που περιβάλλει την υπέροχη μορφή της. Ανάμεσα στα πολλά εγκώμια, που ο ποιητής του Ακαθίστου Ύμνου απευθύνει στο πρόσωπό της, είναι και ο στίχος: «Χαίρε δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα».

Η Παναγία είναι ο μεγάλος πρέσβυς μας μπρος στον Θεό. Η πρεσβεία της για τον κόσμο είναι αδιάκοπη. Και ευχαρίστως ευπρόσδεκτη από τον Θεό. Σαν το ευωδιαστό θυμίαμα. Γιατί ο Θεός δέχεται τόσο ευχάριστα την πρεσβεία της Παναγίας;

Αναφέρεται πως ο σοφός Σολομώντας, βασιλιάς του Ισραήλ, με τον μοναδικό πλούτο και τη δύναμη που είχε αποκτήσει, έστησε για τον εαυτό του στο παλάτι του ένα χρυσό και ψηλό θρόνο. Γύρω απ’ αυτόν δορυφορούσαν οι φρουροί του. Όποιος ήθελε να μιλήσει στον βασιλιά, είχε δικαίωμα να πλησιάσει μόνο μέχρι τα έξι μέτρα από τον θρόνο. Όχι περισσότερο. Μια μέρα μπαίνει αναπάντεχα στην αίθουσα του θρόνου η μητέρα του. Όπως ήταν καθιερωμένο, στέκεται στα έξι μέτρα απ’ τον βασιλιά και αρχίζει να τον παρακαλεί για κάποιο ζήτημα. Τότε ο Σολομώντας σηκώνεται αμέσως από τον θρόνο του και την καλεί να πλησιάσει κοντά του.

- Εσύ είσαι η μάνα μου, της λέγει, η σεβαστή και μοναδική μάνα μου. Για σένα δεν υπάρχει καμμιά απαγόρευση. Ανέβα στον θρόνο και ζήτησέ μου ό,τι θέλεις. Εσύ δεν είσαι σαν τον λαό μου και τους υπηκόους μου. Στις προσταγές σου είναι και ο βασιλιάς. Μη διστάζεις, μίλα ελεύθερα.

Αν ο σοφός Σολομώντας τίμησε τόσο τη μητέρα του, ο Βασιλιάς των Ουρανών, ο Θεός, ήταν δυνατόν να μην τιμήσει τη δική του μητέρα, την Παναγία; Αυτός που έδωσε τον νόμο: «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου», που μερίμνησε για την Παναγία ακόμα και κατά την τελευταία του στιγμή πάνω στον Σταυρό και την παρέδωσε στον μαθητή του Ιωάννη να τη φροντίζει, συνέχισε και στον ουρανό να την τιμά και να τη δοξάζει. Έφτιαξε θρόνο υψηλό στον ουρανό και την έβαλε να καθίσει στα δεξιά του. «Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη» (Ψαλμ. 44, 10). Η Παναγία έγινε Βασίλισσα των αγγέλων, κάθεται πλάι στον Υιό της και του μιλάει συνέχεια για τα υπόλοιπα τέκνα της, τους ανθρώπους. Πρεσβεύει, μεσιτεύει για μας.

Και ο Χριστός; Ακούει τη μητέρα του; Έχει αξία η πρεσβεία της; Ή μάταια τον παρακαλεί;

Λέγει ο φωτισμένος διδάσκαλος του γένους μας Ηλίας Μηνιάτης:

- Σ’ όλους τους αγίους μπορεί ο Θεός να πει κάποτε όχι. Μόνο ένας άνθρωπος υπάρχει, στον οποίο ο Θεός δεν λέγει ποτέ όχι. Η Παναγία. Γιατί στους αγίους λέγει: Έχετε χρέος να παρακαλείτε. Ενώ στην Παναγία λέγει: Εσύ έχεις τη χάρη να ζητάς. Άλλο το χρέος κι άλλο η χάρη. Η Παναγία είναι πάνω απ’ όλους τους αγίους. Οι άλλοι άγιοι είναι απλώς δούλοι του Θεού. Η Παναγία είναι η μάνα του Θεού. Όλοι οι άλλοι είναι υπηρέτες του Θεού κι έχουν χρέος να παρακαλούν. Ενώ η Παναγία είναι η μητέρα του Θεού και, χωρίς να παρακαλέσει, έχει το δικαίωμα και τη δύναμη να κάνει όποιο θαύμα θέλει.

Λοιπόν; Όχι μόνο ακούει τις πρεσβείες της μητέρας του ο Χριστός, μα της έχει δώσει το ελεύθερο να ζητάει ό,τι θελήσει.

Κι εμείς; Έχουμε καταλάβει τί σημαίνει για μας η Παναγία; Εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στα χέρια της; Αξιοποιούμε τη μεγάλη δωρεά να την έχουμε μεσίτρια μπροστά στον Θεό; Και μάνα μας;

Εκείνη μας θεωρεί παιδιά της. Μας θέλει κοντά της. Όχι μόνο για να της υποβάλλουμε τα αιτήματά μας. Αλλά κυρίως για να βλέπουμε την αγία ζωή της. Και να βαδίζουμε στα ίχνη της. Κατά τη μάνα, να γίνονται και τα παιδιά της. Αυτή θα ’ταν η μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσαμε να της κάνουμε.

Κι αυτή σαν μάνα θα κάνει σίγουρα το καλύτερο για τα παιδιά της. Θα καίει πάντα το ευωδιαστό θυμίαμα των πρεσβειών της για μας μπροστά στον θρόνο του Θεού. Ας μη σταματήσουμε λοιπόν ποτέ να της φωνάζουμε:

«Χαίρε δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα».

«Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών».

Η Χάρη της και η ευχή της πάντοτε να μας ακολουθούν!

Παρασκευή Ακαθίστου

4 Απριλίου 2008