Δ. Ουλής, Οι θιασώτες της καύσης στην πυρά

πηγή: ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Να τα αφήσετε αυτά τα κομμουνιστικά. ΄Η μάλλον τα φασιστικά. ΄Η μάλλον, και τα δύο. Και να αναγνωρίσετε στην Εκκλησία το δικαίωμα να επικαλείται τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα που επικαλείσθε κι εσείς, όταν αισθάνεσθε ότι θίγεται το κύρος και η αξιοπρέπειά σας. Είναι ή δεν είναι δικαίωμα του καθενός να επιλέγει τον τρόπο διαχείρισης του θανάτου του; Ε, λοιπόν, είναι επίσης δικαίωμα της Εκκλησίας να επιλέγει αν θα τελέσει Εξόδιο Ακολουθία σε εκείνον που αρνείται τη διδασκαλία της ή την ακολουθεί επιλεκτικά. Ντόμπρα πράγματα. Όχι δύο μέτρα και δυο σταθμά.

Και τι να πω για το παιδαριώδες επιχείρημα της ιδιοτέλειας; Ιδιοτελής η Εκκλησία μας βρε θεομπαίχτες; Η Εκκλησία, που έγινε Κιβωτός του Έθνους και της γλώσσας μας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας; Η Εκκλησία μας, που στήριξε και εξακολουθεί να στηρίζει όσο κανείς άλλος το Ελληνικό Έθνος με το φιλανθρωπικό, ιεραποστολικό και ποιμαντικό της έργο; Φταίει η Εκκλησία για τον υπερκορεσμό και τα υψηλά δημοτικά τέλη των δημοτικών κοιμητηρίων; Φταίει η Εκκλησία για την κερδοσκοπία που σημειώνεται (σε μεμονωμένες περιπτώσεις) επί των οστεοφυλακίων και κατά την εκταφή των νεκρών; Ωραίοι είστε κι εσείς. Για το δικαίωμα στον καταναλωτισμό και για την αύξηση των μισθών, ξέρετε να κάνετε πορείες και εξεγέρσεις. Για να διεκδικήσετε αξιοπρεπείς συνθήκες ταφής στα δημοτικά κοιμητήρια, λουφάζετε στον καναπέ σας.

Αλλά και τι να πω επίσης για το κατάπτυστο επιχείρημα ότι η καύση τιμά δήθεν το σώμα του νεκρού; Μόνο οι αδαείς (και οι εγκάθετοι) επιμένουν να παραθεωρούν το γεγονός ότι ο αφανισμός του σώματος σε κλίβανο παραπέμπει μάλλον σε αποτρόπαιες μεθόδους μαζικής εξόντωσης σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, η δε σύνθλιψη των οστών του από ειδικό μίξερ, προωθεί περαιτέρω την εκδοχή του ανθρώπινου σώματος ως απορρίμματος. Αν η Εκκλησία προκρίνει την ταφή έναντι της καύσης, είναι διότι, σε αντίθεση με τους «φιλελεύθερους» θιασώτες της τελευταίας, αντιμετωπίζει το σώμα όχι ως σκουπίδι, αλλά ως ένα λουλούδι που θάπτεται στη γη με την ελπίδα ότι θα ανθίσει ξανά στη Βασιλεία των Ουρανών.

Θάπτονται βέβαια και τα σκουπίδια, σε χώρους υγειονομικής ταφής (ΧΥΤΑ). Και πάνω στο διακύβευμα της υγειονομικής αυτής ταφής είναι αλήθεια ότι έχει στηθεί μια τεράστια μπίζνα. Αλλά εν προκειμένω δεν πρόκειται καθόλου περί αυτού. Και θα ήθελα κατηγορηματικά μέσα από την παρούσα στήλη να δηλώσω ότι οποιαδήποτε προσπάθεια παραλληλισμού της υγειονομικής ταφής των σκουπιδιών με την ταφή των νεκρών είναι χυδαία, αυθαίρετη, παραπλανητική και προκύπτει ως απότοκος άγνοιας όχι μόνο της Εκκλησιαστικής Ταφικής Παραδόσεως, αλλά και της Ελληνορθόδοξης Πατερικής Θεολογικής Παραδόσεως. Καταλάβετέ το, επιτέλους. Το ανθρώπινο σώμα θάπτεται μεν, αλλά όχι ως σκουπίδι. Θάπτεται επ’ ελπίδι αναστάσεως.

Το μήνυμα της Εκκλησίας προς το Λαό με τίτλο «Αποτέφρωση των Ανθρώπινων Σωμάτων: αξιοπρεπής λύση ή ωμή ανακύκλωση;» με πείθει απόλυτα.

https://edromos.gr/oi-thiasotes-tis-kafsis-stin-pyra/