Ορθόδοξοι άγιοι και δίκαιοι της Αμερικανικής Γης (Δ΄)

Άγιοι στις ΗΠΑ – τρίτο μέρος

(δείτε το δεύτερο μέρος  εδώ και το πρώτο μέρος εδώ)

Επιμέλεια Θ. Ι. Ρ.

Ο νεομάρτυρας του Μεξικού Παύλος ντε Μπαγεστέρ, επίσκοπος Ναζιανζού

φωτό:

http://orthodoxwiki.org/Paul_%28de_Ballester-Convallier%29_of_Nazianzus

 

Στις 31 Ιανουαρίου 1984 εξέπνευσε στο νοσοκομείο της πόλης του Μεξικού ο επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος ντε Μπαγεστέρ (1927-1984), χτυπημένος από σφαίρες την Κυριακή 22 Ιανουαρίου, αμέσως μετά την τέλεση της θείας λειτουργίας.

Ο νεομάρτυς επίσκοπος είχε μεταστραφεί στην Ορθοδοξία από τον παπισμό και είχε δημοσιεύσει σε βιβλίο την περιπέτεια της μεταστροφής του. Παρακάτω δημοσιεύουμε νεκρολογία προς τιμήν του, από το http://www.oodegr.com/oode/biblia/papikos_monaxos/nekrologia.htm.

Το βιβλίο του Η μεταστροφή μου στην Ορθοδοξία δημοσιεύεται ολοκληρο στη διεύθυνση: http://www.oodegr.com/oode/biblia/papikos_monaxos/perieh.htm.

Ν Ε Κ Ρ Ο Λ Ο Γ Ι Α Ο Επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος ντε Μπαγιεστέρ Με αισθήματα βαθυτάτης θλίψεως η Ιερά Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής αναγγέλλει τον τραγικό θάνατο του Θεοφιλεστάτου Βοηθού Επισκόπου Ναζιανζού Παύλου, ο οποίος συνέβη στην πόλη του Μεξικού. Ο αείμνηστος, την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 1984, βγαίνοντας μετά την Θεία Λειτουργία από τον Ιερό Ναό της αγίας Σοφίας της πόλεως αυτής, δέχθηκε δολοφονική επίθεση. Σοβαρά τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου παρέμεινε μέχρι την 31η Ιανουαρίου, οπότε και υπέκυψε στα τραύματά του. Οι λόγοι της δολοφονικής επιθέσεως δεν είναι ακόμη γνωστοί. Ο αείμνηστος, κατά κόσμον Φραγκίσκος Ντε Μπαγιεστέρ, γεννήθηκε στην Βαρκελώνη της Ισπανίας το 1927. Οι γονείς του προέρχονταν από τις πιο συντηρητικές ρωμαιοκαθολικές οικογένειες της ισπανικής κοινωνίας (οικογένεια ευγενών). Μαθητής του γυμνασίου ακόμα μετά τον εμφύλιο ισπανικό πόλεμο, ο Φραγκίσκος ακολούθησε την μητέρα του, γιατρό, στην πρώτη γραμμή των εχθροπραξιών. Έζησε τις φρικαλεότητες του αλληλοσπαραγμού και μετά την κατάπαυση του πυρός επέστρεψε για να συνεχίσει τις σπουδές του με την απόφαση να γίνει κληρικός και να κηρύξει το Ευαγγέλιο της ειρήνης και της χριστιανικής αγάπης. Πράγματι, ο νεαρός Φραγκίσκος ενεγράφη στο τάγμα του αγίου Φραγκίσκου και σπούδασε στην φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Πνεύμα ανήσυχο καθώς ήταν, μελέτησε με προσοχή την ιστορία και την θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας και πήρε την απόφαση να γίνει κληρικός ορθόδοξος. Τους λόγους για τους οποίους ο μοναχός Φραγκίσκος ντε Μπαγιεστέρ αποφάσισε να γίνει ορθόδοξος τους εκθέτει εκτενώς στο έργο του «Η μεταστροφή μου στην Ορθοδοξία», το οποίο εξέδωσε ελληνιστί το 1954 στην Αθήνα. Στην Ελλάδα ο Φραγκίσκος έμαθε την ελληνική γλώσσα, έγινε δεκτός στην Ορθοδοξία μετονομασθείς σε Παύλο και παρακολούθησε τις θεολογικές σπουδές του Πανεπιστημίου Αθηνών. Φλεγόμενος από τον ιερό ζήλο να υπηρετήσει με όλες του τις δυνάμεις την Ορθόδοξη Εκκλησία εισήλθε στον ιερό κλήρο. Χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος το 1953 και το επόμενο έτος τιμήθηκε με το οφφίκιο του αρχιμανδρίτου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Παντελεήμονα. Τις θεολογικές του σπουδές ο π. Παύλος τις συμπλήρωσε στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από όπου αποφοίτησε το 1958. Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Γέρων Αμερικής κ.κ. Ιάκωβος γνώρισε τον αρχιμανδρίτη Παύλο στο Φανάρι. Εξετίμησε τις ικανότητές του και κυρίως τον ιεραποστολικό του ζήλο και γι αυτό το 1959, όταν εξελέγη αρχιεπίσκοπος, τον κάλεσε στην Αμερική. Ο αρχιμανδρίτης Παύλος είχε βαθειά θεολογική μόρφωση και μιλούσε με ευχέρεια την ελληνική, την ισπανική, την λατινική, την πορτογαλική και την γαλλική γλώσσα. Ως εκ τούτου, ήταν φανερό ότι θα ήταν χρήσιμος στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Ιερατικά καθήκοντα ο π. Παύλος ανέλαβε κατ’ αρχάς στην Κοινότητα του Ευαγγελισμού Scranton στην Πενσυλβάνια και το 1961 στην Αγία Σοφία της πόλεως του Μεξικού. Εκεί άνοιξε για τον π. Παύλο ευρύ στάδιο δράσεως, ο οποίος επιδόθηκε με ζήλο στην διακονία των χριστιανών του. Ο Σεβασμιώτατος, εκτιμώντας τον ιεραποστολικό του ζήλο, τον διόρισε Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική το 1966. Για πολλά χρόνια ο π. Παύλος εργαζόταν με πολλή επιτυχία. Επιχειρούσε κοπιώδη ταξίδια προκειμένου να επισκεφθεί τους ανά την Κεντρική Αμερική διεσπαρμένους ορθοδόξους. Εμφανιζόταν συχνά στην τηλεόραση παρουσιάζοντας διάφορα θρησκευτικά προγράμματα και δεν παρέλειπε ποτέ να προβάλλει την Ορθοδοξία. Παρ’ όλη την ενεργητικότητά του αυτήν, έβρισκε τον καιρό να διδάσκει και στο Πανεπιστήμιο του Μεξικού. Παράλληλα με την μέχρι τότε ιεραποστολική του δραστηριότητα ανέπτυξε και συγγραφική δράση. Έγραψε διάφορα βιβλία. Μετέφρασε την Θεία Λειτουργία στην ισπανική. Δημοσίευσε πληθώρα άρθρων και μελετών σε διάφορες γλώσσες. Δεν παρέλειπε να λαμβάνει μέρος σε διεκκλησιαστικούς διαλόγους, όπως και στην οικουμενική κίνηση. Την καρποφόρα διακονία του αρχιμανδρίτου Παύλου εξετίμησε η Μητέρα Εκκλησία και, γι αυτό, με πρόταση του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ιακώβου, τον προήγαγε στο επισκοπικό αξίωμα. Η χειροτονία του σε Επίσκοπο Ναζιανζού τελέστηκε την 15η Μαρτίου 1970. Έκτοτε, ως Επίσκοπος Ναζιανζού ο Παύλος ντε Μπαγιεστέρ συνέχισε την δράση του στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική ως βοηθός επίσκοπος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου με πολλή επιτυχία, απολαμβάνοντας τιμή και αγάπη από τους πάντες. Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος υπήρξε κληρικός μεγάλης μορφώσεως. Αγαπούσε με περιπάθεια την Ορθοδοξία και κάθε τι το ελληνικό και εργάστηκε ακούραστα για την προβολή του ελληνικού πνεύματος και της ορθοδόξου παραδόσεως, παρ’ όλο που δεν ήταν ελληνικής καταγωγής. Διακρινόταν για την βαθειά του πίστη, την πηγαία ευγένεια των τρόπων του και την αξιοπρεπή και επιβλητική εμφάνισή του. Χάρις στα πολλά προσόντα του προσέφερε πολλά, και μάλιστα σε μία ταραγμένη περιοχή. Είναι δυστύχημα το ότι η διακονία του Επισκόπου Ναζιανζού Παύλου διακόπηκε με τρόπο τόσο τραγικό. Κληρικός ο οποίος έταξε σκοπό της ζωής του το κήρυγμα της ειρήνης και της χριστιανικής αγάπης, έπεσε θύμα δολοφονικής επιθέσεως. Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος ανακοίνωσε αμέσως τον θάνατο του Επισκόπου Ναζιανζού στην Α. Θ. Παναγιότητα τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τέλεσε τρισάγιο στο παρεκκλήσιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αειμνήστου ιεράρχου. Την κηδεία του αειμνήστου τέλεσε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της αγίας Σοφίας της πόλεως του Μεξικού την 2α Φεβρουαρίου 1984 ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Νέας Υερσέης κ. Σίλας, συμπαρισταμένων των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Μπουένος Άϊρες κ. Γενναδίου και Καισαρείας κ. Αντωνίου, της Αντιοχειανής Εκκλησίας. Του αειμνήστου Επισκόπου Ναζιανζού Παύλου η μνήμη είθε να είναι αιωνία! 3 Φεβρουαρίου 1984 Εκ του γραφείου της Ι. Αρχιεπισκοπής Βορ. και Νοτ. Αμερικής. *** Γέρων Ιωακείμ Αγιαννίτης: ο Ελληνοαμερικανός Κολλυβάς   φωτό: ΟΟΔΕ Περί της σημαντικής αυτής προσωπικότητας της Αμερικανικής Ορθοδοξίας βλ. σχετικό άρθρο εδώ: http://www.oodegr.com/oode/sygxronoi/iwakeim_agian1.htm. Άγιος Ραφαήλ του Μπρούκλιν Γεννήθηκε στη Συρία το 1860. Ήρθε στις ΗΠΑ το 1895. κοιμήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1915, ημέρα κατά την οποία εορτάζεται η μνήμη του. Βλ. εκτενές βιογραφικό εδώ:  http://ocafs.oca.org/FeastSaintsViewer.asp?SID=4&ID=1&FSID=100610  Γέροντας Αγάπιος Honcharenko (1832-1916) Διατέλεσε πνευματικός του Λέοντα Τολστόι, ήρθε στην Αμερική γύρω στο 1870 και θεωρείται ο πρώτος ορθόδοξος ιεραπόστολος στις Η.Π.Α. Βλ. εκτενές βιογραφικό εδώ:  http://www.holy-trinity.org/history/1911/04.09.call.html. Η Γερόντισσα Αριάδνη του Σαν Φρανσίσκο Η οσία αυτή γερόντισσα, ρωσικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1900 και κοιμήθηκε το 1996. Υπαγόταν στη Ρωσική Ορθόδοξο Εκκλησία της Διασποράς και είχε καταφύγει στην Κίνα μαζί με χιλιάδες άλλους Ρώσους όταν επιβλήθηκε το αθεϊστικό καθεστώς. Όταν στην Κίνα επικράτησε παρόμοια κατάσταση, η τοπική παροικία κατέφυγε  στις ΗΠΑ υπό την καθοδήγηση του αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς του Θαυματουργού. Η γερόντισσα διετέλεσε ηγουμένη της ιεράς μονής της Παναγίας του Βλαντιμίρ, στο Σαν Φρανσίσκο.  Βλ. εκτενές βιογραφικό εδώ:   http://www.roca.org/OA/141/141e.htm.