(...)Ἡ ἐπιστημονική καί φιλοσοφική γνώση μπορεῖ νά διατυπωθεῖ μέ ὁρισμούς ἀλλά τό πρόσωπο εἶναι πιό πάνω ἀπό κάθε ὁρισμό, καί κατά συνέπεια ἄγνωστο ἐξωτερικά· μόνο τό ἴδιο μπορεῖ ν' ἀποκαλύψει τόν ἑαυτό του. Ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι κρυμμένος, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος ἔχει μυστικά βάθη· αὐτός δέν εἶναι οὔτε ὁ πρῶτος αἴτιος τῆς ὑπάρξεως οὔτε τό τέλος. Ὁ Θεός, κι ὄχι ὁ ἄνθρωπος, εἶναι τό Ἄλφα καί τό Ὠμέγα. Ἡ θεοειδής ποιότητα τοῦ ἀνθρώπου ἔγκειται στόν τρόπο τῆς ὑπάρξεως του. Τό καθ' ὁμοίωσιν τῆς ὑπάρξεως εἶναι τό καθ' ὁμοίωσιν γιά τό ὁποῖο μιλοῦν οἱ Γραφές. (...)
Γέροντος Σωφρονίου τοῦ Essex, Ἡ Ζωή Του Ζωή μου, ἐκδόσεις Π. Πουρναρᾶ, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 57-58 (ἀπόσπασμα)
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου