Το νόημα και ο προορισμός του ανθρώπινου πολιτισμού δεν είναι άσχετος προς το νόημα και τον τελικό προορισμό του ανθρώπου. Κατά την Ορθόδοξη Θεολογία, όταν ο πολιτισμός σε μια πορεία δημιουργικότητας εμπνέεται από την ενέργεια του Θεού στην κτίση και την ιστορία, ο άνθρωπος αποκαθίσταται στη βασιλική, ιερατική και προφητική του λειτουργία εντός της δημιουργίας, γίνεται η προσδοκία και η όντως ελπίδα του κόσμου. Εδώ ακριβώς θεμελιώνεται ο διάλογος θεολογίας και πολιτισμού ως μια διαρκής πρόσληψη και μεταμόρφωση της ζωής του ανθρώπου, "ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς". Όπως ακριβώς ο Θεός συγκαταβαίνει στο δράμα του ανθρώπου, προσλαμβάνει και μεταμορφώνει τη φύση και την ιστορία του κτιστού, έτσι και η Εκκλησία πορεύεται, προσλαμβάνοντας διαρκώς και νοηματίζοντας το βίο και την ιστορία των ανθρώπων. [...]
Σταύρος Γιαγκάζογλου, Θεολογία και πολιτισμός, εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 2021, σελ. 26.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου