ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

 

Ευχόμαστε σε όλους και σε όλες

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

με υγεία, χαρά, ευτυχία και αγάπη!

Ανθολόγιον 280: Θάνος Σταθόπουλος

[...] Κάθε έργο τέχνης είναι μια τύχη: ο ακατονόμαστος χαρακτήρας μιας έξωσης.

Θάνος Σταθόπουλος, Εισαγωγή στη μέρα, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 2021, σελ. 78

Μουσικόραμα 90: Tears For Fears

 https://www.youtube.com/watch?v=QCocz5p4kvk

Tears For Fears- Woman In Chains

Αναγνωστική ανασκόπηση 2022

Κάντε κλικ εδώ.

 

Ανθολόγιον 279: George Steiner

 

(...) Το θαύμα της μουσικής έγκειται στο ότι μπορούμε να τη μοιραζόμαστε πολλοί άνθρωποι ταυτόχρονα. Μπορούμε να ακούμε μουσική συλλογικά, μπορούμε να ακούμε μουσική μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάμε, μπορούμε να ακούμε μουσική μαζί με τους φίλους μας. Η γλώσσα της κοινής εμπειρίας είναι η μουσική, όχι η ανάγνωση. (...)

Τζωρτζ Στάινερ - Λωρ Αντλέρ, Ένα μακρύ Σάββατο: συζητήσεις, μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής, εκδόσεις Δώμα, Αθήνα 2022, σελ. 88-89 (απόσπασμα).

ΙΔΙΟΜΕΛΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΩΡΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ: ΨΑΛΛΕΙ ΧΟΡΟΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

 https://www.youtube.com/watch?v=YDf_lX9IP8Y

Τέσσερα ιδιόμελα των Μεγάλων Ωρών των Χριστουγέννων- Ψάλλει χορός Βατοπαιδινών Πατέρων

CD: "Βατοπαιδινή Μουσική Βιβλιοθήκη Α' - Ύμνοι των Χριστουγέννων"

ΩΡΑ ΠΡΩΤΗ

Ἦχος πλ. δ'  Ποίημα Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων

Βηθλεὲμ ἑτοιμάζου· εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη· τὸ Σπήλαιον δεχέσθω, ἡ ἀλήθεια ἦλθεν· ἡ σκιὰ παρέδραμε· καὶ Θεὸς ἀνθρώποις, ἐκ Παρθένου πεφανέρωται, μορφωθείς τὸ καθ' ἡμᾶς, καὶ θεώσας τὸ πρόσλημμα. Διὸ Ἀδὰμ ἀνανεοῦται σὺν τῇ Εὔᾳ, κράζοντες· Ἐπὶ γῆς εὐδοκία ἐπεφάνη, σῶσαι τὸ γένος ἡμῶν.

Δόξα... Καὶ νῦν...

Ἦχος πλ. δ'

Τάδε λέγει Ἰωσὴφ πρὸς τὴν Παρθένον· Μαρία, τὶ τὸ δρᾶμα τοῦτο, ὃ ἐν σοὶ τεθέαμαι; ἀπορῶ καὶ ἐξίσταμαι, καὶ τὸν νοῦν καταπλήττομαι! Λάθρα τοίνυν ἀπ' ἐμοῦ, γενοῦ ἐν τάχει. Μαρία, τὶ τὸ δρᾶμα τοῦτο, ὃ ἐν σοὶ τεθέαμαι; ἀντὶ τιμῆς αἰσχύνην, ἀντ' εὐφροσύνης, τὴν λύπην, ἀντὶ τοῦ ἐπαινεῖσθαι, τὸν ψόγον μοι προσήγαγες. Οὐκ ἔτι φέρω λοιπόν, τὸ ὄνειδος ἀνθρώπων· ὑπὸ γὰρ Ἱερέων ἐκ τοῦ ναοῦ, ὡς ἄμεμπτον Κυρίου σὲ παρέλαβον· καὶ τὶ τὸ ὁρώμενον;

ΩΡΑ ΤΡΙΤΗ

Έτερον. Ἦχος πλάγιος β'

Οὗτος ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὐ λογισθήσεται ἕτερος πρὸς αὐτόν, ὁ τεχθεὶς ἐκ Παρθένου, καὶ τοῖς ἀνθρώποις συναναστραφείς. Φάτνῃ πενιχρᾷ Υἱὸς μονογενής, κείμενος ὁρᾶται βροτός· καὶ σπαργάνοις πλέκεται, ὁ τῆς δόξης Κύριος, καὶ Μάγους ἀστὴρ μηνύει, εἰς αὐτοῦ προσκύνησιν, καὶ ἡμεῖς μελῳδοῦμεν·Τριὰς Ἁγία, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Δόξα... Καὶ νῦν... 

Ἦχος γ'

Ἰωσήφ, εἰπὲ ἡμῖν, πῶς ἐκ τὼν ἁγίων ἣν παρέλαβες Κόρην, ἔγκυον φέρεις ἐν Βηθλεέμ; Ἐγὼ φησι, τοὺς Προφήτας ἐρευνήσας, καὶ χρηματισθεὶς ὑπὸ Ἀγγέλου, πέπεισμαι, ὅτι Θεὸν γεννήσει ἡ Μαρία ἀνερμηνεύτως· οὗ εἰς προσκύνησιν, Μάγοι ἐξ Ἀνατολῶν ἥξουσι, σὺν δώροις τιμίοις λατρεύοντες. Ὁ σαρκωθεὶς δι' ἡμᾶς, Κύριε, δόξα σοι.

Καλά Χριστούγεννα

 

Η Γέννησις (Μονή Βατοπεδίου,1312).
[πηγή: http://agioritikesmnimes.blogspot.com/2011/12/421-2.html]

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!

Ανθολόγιον 278: Γ. Μανιάτης

[...] Ἡ ἀπορία δὲν πηγάζει ἀπὸ τὸ ἐρώτημα. Ὅταν διερωτῶμαι δὲν ἀπορῶ, ἡσυχάζω. Ἀπορῶ καὶ γίνομαι ἄπορος ὅταν ἔχω μιὰν ἀπάντηση καὶ δὲν ξέρω ποῦ νὰ τὴ βάλω. [...]

Γιώργος Μανιάτης, Έξεργα, εκδόσεις Στιγμή, γ' έκδοση, Αθήνα 2018,  σελ. 40-41.

φωτογραφήματα 366

 

Μεσαμπελιές, Ηράκλειο Κρήτης (17/12/2022)

Μουσικόραμα 89: Simple Minds

https://www.youtube.com/watch?v=B-pfYV46bDw

Simple Minds-Banging On The Door

Πρέπει να μεταλάβω; (Εν όψει των Χριστουγέννων)

Του Θ. Ι. Ρηγινιώτη

Ο Θεός και ο Ιησούς Χριστός δεν ωφελείται, ούτε βλάπτεται, ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος.

Όλα όσα ο Χριστός ζητάει να κάνουν οι άνθρωποι (που είναι γραμμένα στα Ευαγγέλια) έχουν μοναδικό σκοπό την ωφέλεια των ανθρώπων.

Το ίδιο και όσα ζητάει η Εκκλησία να κάνουν οι άνθρωποι – και σε ηθικό και σε τελετουργικό επίπεδο, π.χ. τη νηστεία, την εξομολόγηση, την αγνότητα μέχρι το γάμο κ.τ.λ. – βασίζονται ακριβώς σε όσα έχει διδάξει ο Ιησούς Χριστός και έχουν μοναδικό σκοπό την ωφέλεια των ανθρώπων. Μάλιστα, τα έχουν καθιερώσει, με σοφία και αγάπη, όχι τυχαίοι «παπάδες», αλλά άγιοι, που αγωνίστηκαν πάρα πολύ στη ζωή τους να πορευτούν το δρόμο του Χριστού, πλησίασαν πάρα πολύ το Θεό και το συνάνθρωπο και τελικά έζησαν μέσα στο θείο Φως. Μέσα σ’ αυτό το θείο Φως εμπνεύστηκαν όσα δίδαξαν και θέσπισαν για τη ζωή των χριστιανών, ώστε όλοι μας να προχωρήσουμε πνευματικά τόσο, ώστε να μπούμε σ’ αυτό το θείο Φως, και εδώ και στην αιωνιότητα.

Τι δίδαξε λοιπόν ο Χριστός;

Ορίστε μερικά βασικά σημεία:

«Να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται, να κάνετε καλό σ’ εκείνους που σας κάνουν κακό και να προσεύχεστε για εκείνους που σας κακομεταχειρίζονται και σας κυνηγούν, για να γίνεται παιδιά του ουράνιου Πατέρα σας, αφού εκείνος ανατέλλει τον ήλιο του και στους πονηρούς και στους καλούς και βρέχει και στους δίκαιους και στους άδικους.

Διότι, αν αγαπάτε μόνο εκείνους που σας αγαπούν, τι αμοιβή θα έχετε; Και οι τελώνες δεν κάνουν το ίδιο; Και, αν χαιρετάτε μόνο τους φίλους σας, τι ξεχωριστό κάνετε; Και οι τελώνες δεν κάνουν το ίδιο; Εσείς όμως να είστε τέλειοι, όπως και ο ουράνιος Πατέρας σας είναι τέλειος» (κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαιο 5, στίχοι 44 – 48).

«Αν δανείζετε μόνο εκεί όπου ελπίζετε να τα πάρετε πίσω, τι χάρη έχετε; Και οι αμαρτωλοί δανείζουν αμαρτωλούς, για να ξαναπάρουν το ίδιο ποσόν. Εσείς όμως να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να κάνετε καλό και να δανείζετε εκεί που δεν ελπίζετε σε επιστροφή, και η ανταμοιβή σας θα είναι μεγάλη και θα είστε παιδιά του Υψίστου, γιατί εκείνος είναι καλός και με τους αχάριστους και τους πονηρούς. Να είστε λοιπόν φιλεύσπλαγχνοι, όπως και Πατέρας σας είναι φιλεύσπλαγχνος» (κατά Λουκάν, κεφ. 6, στ. 34 – 36).

Αυτά είναι ήδη δύσκολο να τα χωνέψει ο άνθρωπος. Χρειάζεται μεγάλη αγάπη, εμπιστοσύνη στο Θεό και επιθυμία πρώτα απ’ όλα για τον παράδεισο, για να δεχτεί έστω ο άνθρωπος να προσπαθήσει να κάνει πράξη αυτές τις εντολές του Ιησού Χριστού. Πολλοί, ακόμη και άνθρωποι που αναγνωρίζουν πως είναι χριστιανοί, θυμώνουν και προτιμούν να πουν πως ο Χριστός έκανε λάθος, παρά να παραδεχτούν πως αυτό που Εκείνος δίδαξε είναι ο αληθινός δρόμος που οδηγεί τον άνθρωπο στο μεγαλύτερο θησαυρό: κοντά στο Θεό, και σ’ αυτή τη ζωή και στην επόμενη (την αιώνια ζωή, που ακολουθεί μετά το θάνατο – σύμφωνα πάλι με τα λόγια του ίδιου του Χριστού).

φωτογραφήματα 365

 

φωτογραφήματα 364

 

Ενετικό υδραγωγείο, Ηράκλειο

4500 (σχόλιο στην επικαιρότητα)

 

"Αγώνες της αγάπης στον καιρό μας": Εκδήλωση της "Απαρχής" με ομιλητή τον Βασίλη Καραποστόλη τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022 στην Αθήνα

 

Αδολεσχίες αλυσιτελείς (σχόλιο στην επικαιρότητα)

"Καλά είναι δουλειά της κυβέρνησης να λέει στις Τράπεζες τι επιτόκια καταθέσεων πρέπει να δίνουν;", αναρωτιέται στο Twitter γνωστός δημοσιογράφος. Αφ' ής στιγμής έχει χρυσοπληρώσει ο ελληνικός λαός τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, φυσικά και είναι.

Η βία στα Σχολεία μας

 

Τελευταία νέα από την «πόλη των γραμμάτων», το Ρέθυμνο: συμμορία εξωσχολικών εισέβαλε στην αυλή του 1ου Επαγγελματικού Λυκείου και (μαζί με άλλα μέλη της, μαθητές του σχολείου) ξυλοκόπησε ανηλεώς έναν αλλοδαπό μαθητή. Μερικοί από τους εμβρόντητους καθηγητές, που μπήκαν στη μέση για να διασώσουν το θύμα, ξυλοκοπήθηκαν επίσης, ενώ, όπως φαίνεται, χρησιμοποιήθηκε και μαχαίρι ή άλλο αιχμηρό αντικείμενο.

Η αφορμή; Ασήμαντη – ανάμεσα σε βλακώδη ρατσισμό και χυδαία ψευτοπαλληκαριά, του στυλ «μαζευόμαστε δέκα για να δείρουμε έναν!». Η κουλτούρα της παρανομίας, που έχει εμποτίσει το σύγχρονο πρόσωπο της Κρήτης.

Το επεισόδιο καταγράφηκε σε βίντεο και έκανε το γύρω της χώρας, στο Διαδίκτυο και στα δελτία ειδήσεων.

Για την «Κιβωτό του Κόσμου»

 

Γράφει ο Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

 

Δεν ξέρω αν έχει νόημα να προσπαθήσω να μιλήσω λογικά σε ένα αφηνιασμένο, ανεξέλεγκτο πλήθος, που περιμένει μια λέξη από τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης (κατά τινά) για να βγει εκτός εαυτού, να δικάσει και να καταδικάσει κάποιον χωρίς να περιμένει ούτε καν τα κανονικά δικαστήρια, και να απαιτεί με κραυγές από το Διαδίκτυο και το Facebook τον διασυρμό και την εξολόθρευσή του – έχοντας προαποφασίσει χωρίς καμία αμφιβολία ή προβληματισμό ότι είναι ΕΝΟΧΟΣ!

Επειδή όμως σ’ αυτόν τον τόπο δεν έχουν εξαφανιστεί και οι λογικοί άνθρωποι, που σκέφτονται ψύχραιμα πριν σχηματίσουν άποψη, θα γράψω κι εγώ τους προβληματισμούς μου. Τους γράφω επίσης για την Ιστορία, για να υπάρχουν – και ευχαριστώ τους φιλόξενους φίλους μου, που μου δίνουν κάθε φορά αρκετό χώρο για να τους εκφράσω.

1. Δεν αποκλείεται οι σοβαρές κατηγορίες ενάντια στους υπεύθυνους της «Κιβωτού του Κόσμου», τόσο σε διάφορους εργαζόμενους όσο και στους ιδρυτές της, τον π. Αντώνιο Παπανικολάου και τη σύζυγό του, να είναι πέρα για πέρα αληθινές. Γράφω «οι σοβαρές κατηγορίες», γιατί κάποιες απ’ αυτές μπορεί να παρουσιάζουν γεγονότα παραποιημένα ή μονόπλευρα. Όμως υπάρχουν και σοβαρές. Και η αστυνομική και δικαστική έρευνα (όχι η «ιερή αγανάκτηση» των ΜΜΕ ή οι κραυγές των διαφόρων τυχάρπαστων – σαν κι εμένα – ψευδοεισαγγελέων των μέσων «κοινωνικής δικτύωσης») ελπίζουμε ότι θα φανερώσει την αλήθεια.

«Όταν φοράς ράσο μπορεί να συκοφαντηθείς για το καλό που κάνεις, αλλά μπορεί και να πέσεις σε αμάρτημα και να κρυφτείς πίσω από το καλό που κάνεις» (π. Σπυρίδων Σκουτής).

Προσωπικά, θα ήθελα να είναι αθώος ο π. Αντώνιος και η «Κιβωτός». Ήταν τόσο ψηλά στην εκτίμησή μας, που, αν τελικά αποδειχθεί ότι είναι διεφθαρμένος, θα έχει καταρρεύσει ένα προπύργιο της ελπίδας και της εμπιστοσύνης μας στην καλοσύνη που οφείλει να υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο. Δηλαδή, αν και η «Κιβωτός» είναι διεφθαρμένη, ποιον να εμπιστευτούμε;

Μια άλλη τραγική συνέπεια είναι ότι πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας βρήκαν αφορμή να ξεσπαθώσουν εναντίον «των παπάδων», για να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους, που κάνει το λάθος να μην πατάει στην εκκλησία, να μην εξομολογείται, να μη νηστεύει, να μη μεταλαβαίνει, αλλά έχουν την απαίτηση να θεωρούνται «χριστιανοί», και μάλιστα «οι καλύτεροι», καλύτεροι από αυτούς τους «διεφθαρμένους παπάδες», που «στοχεύουν μόνο στα λεφτά του κόσμου».

Τώρα, αν τους ιερείς της πόλης μας τους γνωρίζουν προσωπικά, τους έχουν αξιολογήσει και τους έχουν καταδικάσει κι εκείνους ως διεφθαρμένους, δεν ξέρω. Αν θεωρούν κέντρα διαφθοράς το Φιλόπτωχο Ταμείο της Μητρόπολής μας και τα συσσίτια που λειτουργούν, εδώ και δεκαετίες, σε τρεις ενορίες μας, αυτοί ξέρουν. Εκείνοι άλλωστε, στη δική τους θολωμένη φαντασία, είναι οι «αλάνθαστοι κριτές των πάντων», ενώ τους ίδιους κανείς δεν ανέχονται να τους κρίνει!

2. Ας λάβουμε υπόψιν ότι υπάρχουν και πολλές φωνές δημόσιας υπεράσπισης του π. Αντώνιου και της «Κιβωτού», οι οποίες τεχνηέντως (γιατί άραγε;) δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ.

Έχει δημοσιευτεί ανοιχτή επιστολή 32 ανθρώπων, παιδιών της «Κιβωτού» που είναι πλέον ενήλικες, οι οποίοι επιμένουν ότι ο π. Αντώνιος είναι εντάξει και ότι οι κατηγορίες εναντίον του είναι συκοφαντικές.

Ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης εξέφρασε παρόμοια άποψη με ανάρτησή του στο Facebook, όντας επί χρόνια εθελοντής βοηθός της «Κιβωτού». Αφού εξηγεί τους λόγους, για τους οποίους υποψιάζεται ότι κάποιοι από πλευράς της κυβέρνησης θέλουν «να βάλουν χέρι στο προσοδοφόρο αυτό έργο», γράφει: «Τα παιδιά με τα οποία συναντήθηκα κατά καιρούς ήσαν πρόσχαρα, τραγουδούσαν πανέμορφα, ζωγράφιζαν υπέροχα και τα μάτια τους λάμπανε. (…) Όπως και να ’χει θα δείξει άλλωστε… Κάτι βρωμάει! Κι όχι μόνο από μια μεριά! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο».

Ο αρθρογράφος Γ. Αντωνίου στο άρθρο του Ένα κερί για τον πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η Κιβωτός του Κόσμου βρίσκεται στην ευρύτερη γειτονιά μου και είμαι εθελοντής εδώ και πολλά χρόνια. Γνωρίζω προσωπικά τον π. Αντώνιο Παπανικολάου. Μου είχε δώσει και συνέντευξη το 2017 στο ραδιόφωνο. Ξέρω πολύ καλά το έργο του στον Κολωνό και πως άλλαξε μια ολόκληρη συνοικία. Συνήθως, δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση για ένα χώρο. Όταν μπαίνεις μέσα, καταλαβαίνεις τι συμβαίνει. Άλλοι το λένε αύρα, άλλοι το λένε vibes, άλλοι το λένε feeling και εγώ προτιμώ τη λέξη ατμόσφαιρα. Από τη διαπροσωπική μου επαφή θεωρώ ότι ο π. Αντώνιος Παπανικολάου είναι ένας σύγχρονος άγιος και το γράφω αυτό τώρα που του έχουν στήσει ιντερνετικά λαϊκά δικαστήρια. Το υποστηρίζω γιατί τον έχω γνωρίσει και έχουμε μιλήσει διαπροσωπικά. Ξέρω πάρα πολύ τι αισθάνθηκα και από τα λόγια του και από τη συμπεριφορά του. […]

Το τελευταίο διάστημα πηγαίνω αρκετά συχνά, γιατί κάνω εθελοντικά μαθήματα στα παιδιά ως ενισχυτική διδασκαλία. Ουδέποτε αισθάνθηκα πως κάτι δεν πήγαινε καλά ή πως κάτι περίεργο συνέβαινε. Αντιθέτως, πηγαίνω υποτίθεται για να προσφέρω και φεύγω πολύ πιο «πλούσιος». Η Κιβωτός του Κόσμου ήταν και είναι κάτι πρωτοποριακό. Για αυτό αισθάνομαι ότι μπήκε στο στόχαστρο. Μεγάλωσε πολύ».

Συνεπώς, τα πράγματα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρα και ας μη βιαζόμαστε να «λιθοβολήσουμε» τους κατηγορούμενους. Σε σχόλιο του ιστολογίου Τι και Πώς υπέρ του π. Αντωνίου, αναφέρεται: «Τελικά, στις μέρες μας, το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο είναι να δείξεις με το δάχτυλο κάποιον και άφησέ τον να τρέχει. Έτσι κι αλλιώς, αν αθωωθεί δεν θα το μάθει κανείς, οπότε σε κάθε περίπτωση τον έχεις τελειώσει!».

3. Ας έχουμε υπόψιν ότι και η πιο καλά τεκμηριωμένη κατηγορία δεν αποκλείεται να είναι συκοφαντία. Ακόμη και καταδικασμένοι από δικαστήρια άνθρωποι είναι πιθανόν να είναι αθώοι. Γι’ αυτό, βάλτε λίγο νερό στο κρασί σας όταν ακούτε για χιλιάρικα και χαίρεστε κρυφά ή «εξοργίζεστε» φανερά που ο παπάς και «η πρεσβυτέρα» ήταν – κατά τα ΜΜΕ! – «καταχραστές και κλέφτες».

Υπενθυμίζω ότι ο Σωκράτης, ένας από τους μεγαλύτερους δασκάλους της ανθρωπότητας, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στην αρχαία Αθήνα με τη συκοφαντία ότι «εισάγει καινά δαιμόνια και διαφθείρει τους νέους».

Ο Ιησούς Χριστός, λίγες μέρες αφού ο λαός των Ιεροσολύμων τον υποδέχτηκε «μετά βαΐων και κλάδων» (από εκεί η έκφραση), καταδικάστηκε σε θάνατο σαν κοινός εγκληματίας, με το πλήθος να ουρλιάζει κάτω από το μπαλκόνι του Ρωμαίου διοικητή Πόντιου Πιλάτου «άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν!».

Ο άγιος Αθανάσιος ο Μέγας συκοφαντήθηκε από ανθρώπους της εξουσίας ότι διέπραξε φόνο και μάλιστα ότι έκοψε το χέρι του θύματός του (που δεν ήταν ούτε νεκρός, ούτε θύμα) και «το χρησιμοποιούσε σε τελετές μαύρης μαγείας»! Εξορίστηκε έξι ή οκτώ φορές και παραλίγο να χάσει και τη ζωή του.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, που αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις για να πολεμήσει τη διαφθορά και να υπερασπιστεί τους κατατρεγμένους, συκοφαντήθηκε και από ανθρώπους του αυτοκράτορα και από ανθρώπους της Εκκλησίας, διώχτηκε από τη θέση του και εξορίστηκε δύο φορές, στη δεύτερη από τις οποίες πέθανε κατά τη διαδρομή, μετά από εσκεμμένη και συστηματική κακομεταχείριση από τους φρουρούς του.

Ο σύγχρονος άγιος Νεκτάριος συκοφαντήθηκε και διώχτηκε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας (το οποίο τα τελευταία χρόνια αναγνώρισε το λάθος του με επίσημη απόφαση), διασύρθηκε και εξευτελίστηκε από τις κρατικές και εκκλησιαστικές αρχές στην Ελλάδα και τελικά, γέρος πια, συκοφαντήθηκε ότι κάνει παιδιά με τις μοναχές της μονής που είχε ιδρύσει στην Αίγινα, τα σκοτώνουν και τα ρίχνουν σ’ ένα πηγάδι! Πήγε μάλιστα ο εισαγγελέας (που του συμπεριφέρθηκε με σκαιότητα), έγιναν ανακρίσεις, έρευνες κ.τ.λ. Φυσικά τίποτα δεν βρέθηκε. Τώρα ο άγιος Νεκτάριος είναι άγιος (έχω προσωπική εμπειρία της θαυματουργικής του δύναμης) και οι κατήγοροί του – συγχωρεμένοι να ’ναι – έχουν χαθεί στα σκοτάδια της Ιστορίας, όπου ανήκουν.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλαπούτας καταδικάστηκαν σε θάνατο το 1834 με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, την οποία ψήφισαν όλοι οι δικαστές που τους δίκασαν, εκτός από δύο (τον Τερτσέτη και τον Πολυζωίδη), που η άρνησή τους έμεινε στην Ιστορία. Το έγγραφο της καταδικαστικής αυτής απόφασης, σύμφωνα με πληροφορία που μου είχε δώσει ο αείμνηστος πατέρας μου († Ιούλιος 2021), ήταν τοιχοκολλημένο στα Δικαστήρια Αθηνών, για να το βλέπουν οι δικαστές των επόμενων γενεών και να θυμούνται ότι πάντα μπορεί να υπάρξει δικαστική πλάνη!

Για τους λόγους αυτούς πιστεύω ότι ίσως δεν μάθουμε ποτέ ποια ακριβώς είναι η αλήθεια για την «Κιβωτό του Κόσμου» και τον π. Αντώνιο. Γι’ αυτό, ας έχουμε πάντα μέσα μας μια αμφιβολία κι ας φροντίζουμε (για το καλό το δικό μας και των παιδιών μας) να είμαστε μέσα στην Εκκλησία και όχι έξω απ’ αυτήν, ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού, των αγίων και των πιστών και ενάρετων γονέων μας, κι ας πέφτουν γύρω μας βροχή οι κατηγορίες για «τους παπάδες». Την αλήθεια για τον π. Αντώνιο, ας μου επιτραπεί να το πιστεύω, τρεις μόνο τη γνωρίζουν: ο ίδιος, οι κατήγοροί του και ο Θεός.