Άλλη μια αλυσιτελής διαδικασία εις βάρος της παιδαγωγικής ελευθερίας και της αυτονομίας του εκπαιδευτικού έργου είναι προ των πυλών. Το καίριο ζητήμα εδώ δεν είναι απλά η, από την πίσω πόρτα, επιστροφή στον αλήστου μνήμης επιθεωρητισμό. Το ουσιαστικό, κατά τη γνώμη μας, είναι ποια διαδικασία θα ακολουθηθεί, ποιος αξιολογεί ποιον και με ποια κριτήρια; Επίσης πώς εξασφαλίζεται το αδιάβλητο της διαδικασίας; Με ποιο τρόπο θα αποφευχθούν φαινόμενα ευνοιοκρατίας; Έχουν οι αξιολογητές όντως τα φόντα για να προβούν σε αξιολόγηση;
***
Έγραψα για το ίδιο θέμα με άλλη αφορμή τον περασμένο Μάϊο [1]:
Εσχάτως ακούστηκε σε ένα σεμινάριο για εκπαιδευτικούς, από τον "επαΐοντα" εισηγητή, δις (!!!) η φράση "τον αποχρών λόγο" (sic) αντί του ορθού "τον αποχρώντα λόγο". Φρίξον ήλιε! Αυτός λοιπόν ο αστοιχείωτος ενδέχεται να αξιολογήσει του χρόνου συναδέλφους μου; Μη γένοιτο, διότι θα πέσει πολύ γέλιο και προφανώς για την εν δυνάμει διαμορφωθείσα ατμόσφαιρα θυμηδίας θα υπάρχει αποχρών λόγος!
---------------------------------
[1]. Βλ. https://vardavas.blogspot.com/2022/05/blog-post_29.html
23/8/2022
Γ.Μ.Β.
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου