Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020

Ανθολόγιον 248: Σταύρος Ζουμπουλάκης


[...] Η πορεία του οικουμενικού κινήματος δεν είναι ευθύγραμμη, άλλοτε προχωράει με γενναία βήματα, άλλοτε μένει στάσιμο ή και οπισθοβατεί. Η κυριότερη κριτική που θα μπορούσαμε να ασκήσουμε στον οικουμενικό διάλογο είναι ότι είχε εν πολλοίς γραφειοκρατικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι διεξήχθη από ειδικές επιτροπές και έμεινε στα όρια αυτών των επιτροπών και των οργάνων. Δεν έγινε κτήμα της Εκκλησίας, δεν εννοώ μόνο των πιστών αλλά ούτε καν των ιερέων και των επισκόπων. Δεν τον έμαθαν αυτόν τον διάλογο οι πιστοί, οι ιερείς, ακόμη και οι τοπικοί επίσκοποι, είτε γιατί οι εκκλησιαστικές ηγεσίες δεν ήθελαν να φτάσει σε όλους ο καρπός του διαλόγου είτε γιατί δεν υπήρχε κανένα πραγματικό ενδιαφέρον  για αυτόν από την εκκλησιαστική βάση. Το τελικό εξαγόμενο πάντως είναι θετικό: μπορεί να μην πέτυχε, όπως ποθούσαν κάποιοι υπεραισιόδοξοι, την ενότητα των χριστιανών, βελτίωσε όμως τους όρους συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ τους. [...]

Σταύρος Ζουμπουλάκης, Άσπονδοι αδελφοί, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2019, σελ. 189-190 (απόσπασμα)


1 σχόλιο:

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Εδώ, αγαπητέ αδελφέ, επίτρεψέ μου να επαναλάβω κάτι που έχει ειπωθεί παλαιότερα από άλλους: στην πραγματικότητα, εμείς ως (η) Εκκλησία, μόνο ένα θέμα διαλόγου έχουμε με τους ετερόθρησκους συνανθρώπους μας: ότι ο Χριστός είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή και τους προσκαλούμε όλους να γίνουν (ορθόδοξοι) χριστιανοί.
Τα λοιπά θέματα έρχονται δεύτερα και, αν τα κάνουμε πρώτα, μάλλον αυταπατώμεθα και τους εξαπατούμε εκείνους, ότι δεν πειράζει που νομίζουν πως λατρεύουν το Θεό όπως νομίζουν, αλλά "όλοι τον ίδιο Θεό έχουμε"... Αν όμως αυτό εννοούμε ως συνεννόηση μεταξύ μας (αν, λέω), να λείπει καλύτερα.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει να τους σφάξουμε. Αντίθετα, επειδή τους σεβόμαστε και τους αγαπάμε το λέμε αυτό. Από πλευράς δικής τους, το να μη μας σφάξουν είναι - πιστεύω - λιγότερο σημαντικό από το να προβληματιστούν για το Χριστό.
Αυτό νομίζω ταπεινά.
Ευχαριστώ.


Αρχείο

Παναγία Οδηγήτρια του Balamand (Λίβανος)

Παναγία Οδηγήτρια του Balamand (Λίβανος)

ΣΥΝ-ΙΣΤΟΛΟΓΕΙΝ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Ένα ιστολόγιο αφιερωμένο στους 57 αη-Γιώργηδες της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζεται...

Τοῦτο σᾶς λέγω πάλιν καὶ σᾶς παραγγέλλω: κἂν ὁ οὐρανὸς νὰ κατέβη κάτω κἂν ἡ γῆ νὰ ἀνέβη ἀπάνω κἂν ὅλος ὁ κόσμος νὰ χαλάση καθὼς μέλλει νὰ χαλάση σήμερον αὔριον, νὰ μὴ σᾶς μέλη τί ἔχει νὰ κάμη ὁ Θεός. Τὸ κορμὶ ἂς σᾶς τὸ καύσουν, ἂς σᾶς τὸ τηγανίσουν, τὰ πράγματά σας ἂς σᾶς τὰ πάρουν, μὴ σᾶς μέλη, δῶστε τα, δὲν εἶναι ἐδικά σας. Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζεται. Ἐτοῦτα τὰ δύο ὅλος κόσμος νὰ πέση, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρη, ἔξω ἂν τύχη καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δύο νὰ τὰ φυλάγετε νὰ μὴν τύχη καὶ τὰ χάσετε.

Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός, Διδαχὴ Γ' (ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἰωάννη Β. Μενούνου, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχὲς καὶ Βιογραφία, ἐκδόσεις Ἀκρίτας, ζ' ἔκδοση, Ἀθήνα 2004, σελ.154)

Επισκέπτες από 17/9/2009

Free counters!

Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ, ΠΕΡΙ "ΕΙΔΙΚΩΝ"

Τοῦτο εἶναι τὸ δρᾶμα τῆς ἐποχῆς μας: ὅτι ἡ πρόοδος της δὲν βρίσκεται στὰ χέρια τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ τῶν εἰδικῶν, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι πνευματικοὶ ἄνθρωποι.

Κωνσταντίνος Τσάτσος, Ἀφορισμοὶ καὶ διαλογισμοί, τέταρτη σειρά, εκδ. Βιβλ. τῆς Ἑστίας, Ἀθήνα 1972, σελ. 92.

台灣基督東正教會 The Orthodox Church in Taiwan

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Μετεωρίτικη Βιβλιοθήκη

ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΡΗΤΗΣ

ΕΛΛΟΠΟΣ

Αξίζει να διαβάσετε

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΥ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ