"ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΔΙΑΛΕΓΟΜΕΝΟΙ" : ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

[update 30/1/2023]

Αναβολή εκδήλωσης

Η εσπερίδα που είχε προγραμματιστεί σήμερα 30 Ιανουαρίου 2024 και ώρα 18.00 να πραγματοποιηθεί στην Πατριαρχική Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης, προς τιμήν των Τριών Ιεραρχών, αναβάλλεται, εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Θα υπάρξει σχετικά νεότερη ανακοίνωση για την ανωτέρω εκδήλωση.

Εκ μέρους της ΠΑΕΑΚ – Ο Πρόεδρος

Εκ μέρους του ΠΣΘ- Ο Πρόεδρος

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ «ΟΜΟΦΥΛΟ ΓΑΜΟ» – «ΟΜΟΦΥΛΗ ΓΟΝΕΪΚΟΤΗΤΑ»

 πηγή-φωτό:  ORTHODOXIA.INFO, 23/1/2024

Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση, σήμερα Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024, με μοναδικό θέμα την εξαγγελθείσα νομοθέτηση γάμου και «τεκνοθεσίας» υπέρ ζευγαριών του ιδίου φύλου.

Μετά την καθιερωμένη προσευχή, η Ι.Σ.Ι. άκουσε την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, επί της οποίας ακολούθησε διάλογος, και εκφράζει ομόφωνα τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος επί του θέματος, ως εξής:

1. Η Εκκλησία αποδέχεται για τη σχέση άνδρα-γυναίκας και παιδιών ότι:

α) η δυαδικότητα των φύλων και η συμπληρωματικότητά τους δεν αποτελούν κοινωνικές επινοήσεις, αλλά προέρχονται από τον Θεό («… καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε…», Γένεσις 1, 27-28),

β) η ιερότητα της ένωσης άνδρα και γυναίκας παραπέμπει στη σχέση του Χριστού και της Εκκλησίας («… ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ… τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν», Απ. Παύλου, Προς Εφεσίους 5, 28),

γ) ο χριστιανικός γάμος δεν είναι απλή συμφωνία συμβίωσης, αλλά Ιερό Μυστήριο, μέσω του οποίου παρέχεται η χάρη του Θεού στη σχέση κοινωνίας άνδρα και γυναίκας με στόχο την κοινή τους πορεία προς τη θέωση –και αυτή η ευλογημένη πορεία αφορά όλα τα ζεύγη με ή χωρίς παιδιά,

δ) ο πατέρας και η μητέρα είναι συστατικά στοιχεία της παιδικής και της ενήλικης ζωής («Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου»,Έξοδος 20, 12).

2. Προφανώς η Πολιτεία νομοθετεί, αλλά αυτή η παράμετρος ούτε στερεί την ελευθερία του λόγου από την Εκκλησία ούτε απαλλάσσει την Εκκλησία από το καθήκον ενημέρωσης του πιστού λαού ούτε μπορεί να της υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία. Η Εκκλησία δεν νομοθετεί και δεν φέρει ευθύνη για τους νόμους. Αν σιωπήσει, όμως, φέρει βαρύτατη ευθύνη και αυτοκαταργείται.

3. Από το 2015 το σύμφωνο συμβίωσης παρέχει σε ζευγάρια του ιδίου φύλου όλα τα δικαιώματα και τις δυνατότητες του γάμου με κύρια εξαίρεση τη δυνατότητα απόκτησης παιδιών με υιοθεσία ή παρένθετη κύηση. Το σύνθημα της «ισότητας στον γάμο» αποβλέπει σε ένα στόχο, στην απόκτηση παιδιών από «ομόφυλα ζευγάρια».

4. Ανακοινώθηκε ότι θα επιτρέπεται ο «ομόφυλος γάμος» και η «ομόφυλη γονεϊκότητα» μέσω υιοθεσίας και (με διάφορες διόδους) μέσω παρένθετης κύησης. Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου και οι συνευδοκούντες σε αυτό προωθούν την κατάργηση της πατρότητας και της μητρότητας και τη μετατροπή τους σε ουδέτερη γονεϊκότητα, την εξαφάνιση των ρόλων των δύο φύλων μέσα στην οικογένεια και θέτουν πάνω από τα συμφέροντα των μελλοντικών παιδιών τις σεξουαλικές επιλογές των ομοφυλόφιλων ενηλίκων. Με βάση το νομοσχέδιο, ομοφυλόφιλοι μονογονείς θα μπορούν να επιβάλουν στο παιδί τους τον σύντροφό τους ως «πατέρα 2» ή ως «μητέρα 2».

5. Η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία καταδικάζει μελλοντικά παιδιά να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα ή μητέρα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης των γονεϊκών ρόλων. Η μονογονεϊκή οικογένεια είναι διαφορετική περίπτωση. Προκαλεί στέρηση του ενός γονέα, αλλά όχι σύγχυση των ρόλων των γονέων. Αντίθετα, η ομοφυλοφιλική συμβίωση προξενεί και τα δύο. Επιπλέον, τα παιδιά αυτά συχνά δεν θα έχουν δυνατότητα γνωριμίας με τον άλλο βιολογικό γονέα τους. Δεν θα έχουν επίσης το προσωπικό βίωμα της παρουσίας του άλλου φύλου (αντίθετου των «ομόφυλων γονέων» τους) μέσα σε μία ετερόφυλη σχέση. Τα παιδιά με πατέρες 1 και 2 ή με μητέρες 1 και 2 (ή και παραπάνω) θα είναι τα θύματα ενός αφύσικου μηχανισμού τεκνοθεσιών.

6. Δημοσιοποιήθηκε ότι: α) θα επιτρέπεται στα «ομόφυλα ζευγάρια» η από κοινού υιοθεσία και η υιοθεσία από τον «ομόφυλο σύζυγο» του γονέα (θα ισχύσει και για τα σημερινά παιδιά από παρένθετη κύηση), β) δεν θα επιτρέπεται στην Ελλάδα η παρένθετη κύηση υπέρ «ομόφυλου ζευγαριού», αλλά αυτή θα αναγνωρίζεται, αν έγινε νόμιμα σε άλλο κράτος. Οι ρυθμίσεις αυτές θα αποτελέσουν κίνητρα για την εκμετάλλευση ευάλωτων γυναικών.

Εάν τα προαναφερθέντα ισχύσουν, πρόκειται για ένα ναρκοθετημένο νομοσχέδιο με αντιφάσεις και τρόπους παράκαμψης των απαγορεύσεών του (μέσω κυήσεων στο εξωτερικό) και είναι πιθανή η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων λόγω διακρίσεων, οπότε η χώρα θα αναγκασθεί να νομοθετήσει και στο έδαφός της την παρένθετη κύηση.

7. Το νομοσχέδιο καταργεί όχι μόνο κανόνες βιοηθικής, χριστιανικές αξίες και την ελληνική οικογενειακή παράδοση, αλλά ανατρέπει τα δικαιώματα μελλοντικών παιδιών και τους ρόλους των φύλων ως στοιχείων συνοχής της κοινωνίας –και αυτό αφορά τον καθένα, έστω και αν δεν αποδέχεται τη χριστιανική ηθική. Το ερώτημα που αιωρείται αναπάντητο είναι τελικά: Ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος αυτής της απόφασης που αλλάζει συνολικά και άρδην τον θεσμό του γάμου και την ιδιότητα του γονέα και γιατί προωθείται με τόση επιμονή;

8. Η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει μόνο το Ιερό Μυστήριο του χριστιανικού γάμου και απορρίπτει τον πολιτικό γάμο ασχέτως φύλου. Εν προκειμένω τάσσεται κατά του πολιτικού γάμου «ομόφυλων ζευγαριών» για τον πρόσθετο λόγο ότι αυτός οδηγεί αναπόδραστα σε «ομόφυλη γονεϊκότητα» μέσω υιοθεσίας ή παρένθετης κύησης. Η νομοθέτηση αυτή συγκρούεται τόσο με τη χριστιανική ανθρωπολογία, όσο και με το καθήκον της κοινωνίας να εξασφαλίζει στα παιδιά ευημερία και σωστή ανατροφή, αλλά και με το δικαίωμα των παιδιών να έχουν πατρική και μητρική παρουσία και φροντίδα. Για όλους τους προηγούμενους λόγους και με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και αγάπης, η Αγία Εκκλησία μας είναι κάθετα αντίθετη προς το προωθούμενο νομοσχέδιο.

9. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας αποφάσισε: α) τη σύνταξη σχετικής επιστολής με τις θέσεις της προς τα αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων, β) την ανακοίνωση των θέσεών της στους Ιερούς Ναούς την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024 και τη διάθεση σχετικού φυλλαδίου «Προς τον Λαό» μέσω των Ιερών Ναών και της ιστοσελίδας της, γ) την παροχή εξουσιοδότησης προς κάθε Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη να προχωρήσει, εντός της επαρχίας του και κατά την έμφρονα ποιμαντική κρίση του, σε πρωτοβουλίες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης ως προς την επικείμενη νομοθέτηση και τον θεσμό της οικογένειας.

Εκ της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

https://orthodoxia.info/news/thesi-tis-ekklisias-ton-gamo-ton-om/

π. Ευάγγελος Παπανικολάου, Πλουτάρχου: Περί δανεισμού - σχέση με το σήμερα [Επιμελητήριο Ηρακλείου (16/1/2024)]

 https://www.youtube.com/watch?v=SfxgrQhF2kQ

Ομιλία του π. Ευάγγελου Παπανικολάου στο Επιμελητήριο Ηρακλείου (16/1/2024)

Η συνέντευξη του π. Ευάγγελου Παπανικολάου στη δημοσιογράφο Αντιγόνη Ανδρεάκη (TV CRETA, 18/1/2024)

https://www.facebook.com/TVCretaOfficial/videos/784862323446385

Συνέντευξη του π. Ευάγγελου Παπανικολάου στη δημοσιογράφο Αντιγόνη Ανδρεάκη (TV CRETA)

Η συνέντευξη του Γιώργου Κοντογιώργη στην εκπομπή "Αντιθέσεις" του Γ. Σαχίνη (ΚΡΗΤΗ TV, 12/1/2024)

https://www.youtube.com/watch?v=FayKN2-e5O4

Συνέντευξη του Ομότιμου Καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργη στον δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη (ΚΡΗΤΗ TV, 12/1/2024) 

Για τα ομόφυλα ζευγάρια και την υιοθεσία παιδιών

πηγή: ΠΑΤΡΙΣ,12/1/2024

& ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΕΚΘΕΣΕΩΣ

Γράφει ο Κώστας Κωνσταντίνου*

Στην ανθρώπινη ιστορία πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ομόφυλα ζευγάρια. Είναι μία διαχρονική πραγματικότητα που δεν καθόρισε ούτε σφράγισε ποτέ τη μορφή της οικογένειας ως ένωση του αρσενικού με το θηλυκό, του άνδρα με τη γυναίκα. Τον Μάιο του 2018, με αφορμή την τότε συζήτηση, είχα εκφράσει την άποψή μου για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια θέτοντας το ερώτημα, αν είναι δυνατόν το εκ φύσεως αρσενικό και θηλυκό φύλο να διαγραφούν με νομοθετικές ρυθμίσεις.

Έσπευσα να διευκρινίσω ότι δεν αμφιβάλλω ότι ένα υγιές για τα παιδιά περιβάλλον, όπως και ένα απαράδεκτο, μπορεί εξίσου να υπάρχει σε κάθε μορφή κοινωνικής συμβίωσης. Έθεσα επίσης το θέμα της αδιαμφισβήτητης και αντικειμενικής σταθεράς, βάσει της οποίας έχει διαμορφωθεί η αξία της οικογένειας ως προς τον φυσικό ρόλο των συντελεστών της, αφού η φύση ουδέν μάταιον ποιεί. Είπα επίσης ότι πιστεύω ότι θα είναι προς το καλό της συλλογικής ζωής να διατηρηθεί το διαχρονικό και διαπολιτισμικό ολόγραμμα του ιδανικού της οικογένειας ως κοσμοείδωλο, με τον αρσενικό πατέρα και τη θηλυκή μητέρα.

Τόνισα ακόμα ότι το θέμα δεν με απασχολεί τόσο από την πλευρά των ενηλίκων, όσο από την πλευρά των παιδιών, κατανοώντας επίσης ότι πρέπει να εξευρεθούν τρόποι προστασίας εγκαταλελειμμένων παιδιών. Κατέληξα δε λέγοντας ότι κακοί δεν είναι οι δύο μπαμπάδες ή οι δύο μαμάδες. Είπα όμως ότι κακό είναι να γνωρίζει το παιδί, από ατομική επιλογή άλλων, μόνον μπαμπάδες ή μόνον μαμάδες, χάνοντας το ήμισυ του συνόλου. Έκλεισα με τα εξής ερωτήματα: Τι είναι οικογένεια; Θέλουμε την οικογένεια; Ποια οικογένεια θέλουμε; [Πατρίς, 16/05/2018].

Δεν έχω αλλάξει γνώμη. Είναι αλήθεια ότι η νομική αρχή της ισότητας επιβάλλει από τη στιγμή που θεσμοθετηθεί ο λεγόμενος γάμος για τα ομόφυλα ζευγάρια, τα ζευγάρια αυτά να μπορούν να υιοθετούν παιδιά. Για μένα πάντως δεν θα πρόκειται για γάμο αλλά για νομικά πλαισιωμένη συμφωνία συμβίωσης. Είναι μήπως καλύτερη και από τον ίδιο το γάμο μεταξύ ετερόφυλων, ως προς τις διαπροσωπικές σχέσεις; Πιθανόν. Δεν μου πέφτει όμως λόγος, ούτε μπορώ να το γνωρίζω.

Ο κάθε νόμος εξ ορισμού πρέπει να λαμβάνει υπόψιν ακόμα και την πιο ακραία περίπτωση καθολικής ισχύος του στην πράξη, εάν οι άνθρωποι το αποφασίσουν. Δεν είναι ότι αύριο θα αλλάξει ξαφνικά η δοκιμασμένη μορφή της εκ φύσεως οικογένειας. Στην Ελλάδα λίγα είναι τα παιδιά στα ιδρύματα προς υιοθεσία και δεν γνωρίζω και πόσα ομόφυλα ζευγάρια ενδιαφέρονται. Η δυνατότητα είναι που με ανησυχεί. Οι υποψήφιοι γονείς έχουν και τις ειδικότερες επιθυμίες τους.

Με τρομάζει τότε η πιθανότητα η υιοθεσία να περιπέσει νομικά σε μία επιθυμητή διαδικασία ανθρώπινης αναπαραγωγής ως μέθοδος βιολογικής εκκόλαψης, ξένη προς τη φυσική της εκκίνηση.

Κατά παραγγελίαν. Μέχρι τώρα, η φύση φροντίζει τα δύο φύλα των ανθρώπων να είναι αριθμητικά κατανενημένα περίπου κατά το ήμισυ. Θα συνεχίσει να είναι έτσι ή στο τέλος θα μείνουν τα ζώα μόνα πιστά και αποτελεσματικά στη φύση των σεξουαλικών γενών; Εδώ οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα καταλήξει, αν κάνουν ζημιά ή όχι τα κινητά τηλέφωνα. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ πιο σύνθετες και αστάθμητες.

Κατανοώ τις επιλογές του καθενός. Πάντα όμως ήθελα να λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Υπάρχει μεγάλη κατακτητική δύναμη στις λέξεις. Οι λέξεις δημιουργούν φανταστικούς κόσμους, επικαλύπτουν πράγματα. Από τη στιγμή που εγκατασταθούν στο μυαλό, συμπαρασύρουν τα πάντα. Λες «γάμος», λες «γονείς», λες «πατέρας», λες «μητέρα», λες «παιδιά», λες «αγάπη» και ξεχνάς την αρχή της ιστορίας των πραγμάτων. Έτσι είναι η κοινωνική γλώσσα στο στόμα των ανθρώπων, αλλά κανείς δεν μας εμποδίζει να λέμε ευθαρσώς την άποψή μας.

Το ζήτημα είναι κατά πόσον είμαστε ως κράτος μεθοδικοί και όχι απλά πολιτικά ορθοί τακτοποιητές προβλημάτων. Η όλη σχετική συζήτηση δεν μπορεί να περιορίζεται στην προβολή του όποιου ατομικού δικαιώματος εν ονόματι της ισότητας (σύννομα ο καθένας κάνει ό,τι θέλει).

Επειδή στο συγκεκριμένο θέμα οι ατομικές επιλογές παράγουν καταιγιστικά κοινωνικά αποτελέσματα, με αλυσιδωτές αντιδράσεις πέραν του ατομικού δικαιώματος, το καίριο είναι να μας απασχολήσει βαθιά το θέμα των ατομικών δικαιωμάτων των παιδιών, τα οποία πιθανότατα ντε φάκτο χειραγωγούνται.

Δεν διαφωνώ με τον λεγόμενο γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Δεν αμφισβητώ τις αγαθές προθέσεις, δεν έχω το δικαίωμα. Δεν ισοπεδώνω την πρόθεση και την επιθυμία να γίνει ο οποιοσδήποτε καλός γονιός. Είναι επειδή είμαι εξαιρετικά σκεπτικός και φοβάμαι, τι θα αποκομίσουν στο τέλος και θα καταλάβουν τα παιδιά, τόσο εξ απαλών ονύχων όσο και στη συνέχεια. Είναι θέμα προστασίας της φυσικής επιλογής του θηλυκού και του αρσενικού. Οι ρόλοι πρέπει να διακρίνονται.

Η φύση, η λογική μου, η σκέψη μου, η κουλτούρα μου, η παιδαγωγική μου, η φιλοσοφία μου για την κοινωνία, δεν μπορούν να το αγνοήσουν. Ε ναι, και δεν δέχομαι το δημοσιογραφικό επιχείρημα του ατομισμού, ότι το θέμα δεν με αφορά. Με αφορά και με το παραπάνω, ως άνθρωπο καθορισμένο από τη φύση και κοινωνικά ανήσυχο. Αφορά πρωτίστως όμως τα παιδιά, τους αυριανούς ενήλικες.

Λυπάμαι, αλλά έχοντας το δικαίωμα έκφρασης γνώμης διαφωνώ καθολικά με την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια μετά από το γάμο, τα οποία ζευγάρια μέχρι στιγμής αποτελούνται μεν από δύο μέλη, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα συνεχίσουν και στο μέλλον να είναι μόνον διμελή. Τονίζω ότι εννοώ νέα υιοθεσία που προκύπτει μετά από τον ομόφυλο γάμο. Για τις ήδη υπάρχουσες επιμέρους περιπτώσεις, όπου έγιναν ατομικές υιοθεσίες πριν από τον ομόφυλο γάμο, υπάρχουν νομικές λύσεις ή μπορούν να βρεθούν.

Τα παιδιά αυτά υπάρχουν και δεν μπορεί να μην έχουν ίσα δικαιώματα. Επιπλέον, μέσα στο ισχύον νομικό πλαίσιο περί αναδοχής, μπορεί ο οποιοσδήποτε να εκφράσει τη φροντίδα του, την έγνοια του και την αγάπη του για τα παιδιά. Εκεί φαίνεται η μεγάλη ψυχή των ανθρώπων. Ας κάνει ο καθένας το γάμο του με ό,τι θέλει. Οι νομικές διευθετήσεις δεν θα είναι ποτέ σε θέση να εμποδίζουν τη ζωή να βρίσκει το δρόμο της. Τα πολιτικώς ορθά, δεν με ενδιαφέρουν.

Δεν με συγκινεί ούτε το τι κάνουν άλλες χώρες, κάποιες από τις οποίες μάλιστα νομιμοποίησαν και την ενεργητική ευθανασία, ακόμα και σε παιδιά. Με ενδιαφέρουν όμως οι παππούδες και οι γιαγιάδες που βοηθούν τα παντρεμένα-νυμφευμένα παιδιά τους να μεγαλώσουν τα εγγόνια τους. Είναι θέμα αδιαπραγμάτευτης αρχής, την οποία και καταθέτω.

*Ο Κώστας Ν. Κωνσταντίνου είναι διευθυντής του 2ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου

https://kostaskonstantinou.com

Ομιλία του π. Ευάγγελου Παπανικολάου με θέμα «Οι σύγχρονες εξαρτήσεις και η πνευματική αντιμετώπισή τους» την Παρασκευή 19/1/2024 στο Σπήλι

 

Ομιλία του π. Ευάγγελου Παπανικολάου με θέμα «Οι σύγχρονες εξαρτήσεις και η πνευματική αντιμετώπισή τους», θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2024 στις 6.00 μμ στο Σπήλι, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητρόπολης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ.

Ομοφυλοφιλία, γάμος και Εκκλησία

 Του Θεόδωρου Ι. Ρηγινιώτη, θεολόγου

Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί οι χριστιανοί δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τη θεσμοθέτηση γάμου μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου και με τη συνακόλουθη υιοθεσία παιδιών απ’ αυτούς.

Τι είναι ο γάμος

Στο ερώτημα «τι είναι ο άνθρωπος» οι χριστιανοί απαντούμε: Είναι ένα ιερό πλάσμα, εικόνα του Θεού, και τον κάθε έναν άνθρωπο προσωπικά ο Θεός τον προσκαλεί διαρκώς να ενωθεί μαζί Του και να γίνει άγιος. Μάλιστα ο Θεός έφτασε στο σημείο να γίνει άνθρωπος και να πεθάνει στο σταυρό για να δώσει σε σένα, σε μένα, στον γείτονά σου, στον δισεκατομμυριούχο και στον ζητιάνο, στον εγκληματία και στον φιλάνθρωπο, ακόμη και στον πιο ανήθικο ή άπιστο άνθρωπο, τη δυνατότητα να Τον πλησιάσει και να ενωθεί μαζί Του, ΑΝ φυσικά το θελήσει.

Εφόσον η αγάπη ενώνει, για να ενωθώ με τον Θεό χρειάζεται να αγαπώ τον Θεό. Τότε Τον πλησιάζω. Όμως το πλησίασμα αυτό προϋποθέτει και αγάπη προς τον συνάνθρωπο, επειδή ο Θεός είναι Θεός της αγάπης («ο Θεός είναι αγάπη», όπως γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης) και ο ίδιος ο Θεός αγαπά απεριόριστα κάθε άνθρωπο. 

Ο γάμος είναι ένας τρόπος καλλιέργειας αυτής της αγάπης προς τον συνάνθρωπο – γι’ αυτό και ο γάμος πρέπει να είναι ισχυρός και σταθερός, χωρίς να τον διαλύουμε εύκολα, ενώ το να έχουμε απλώς «ελεύθερες ερωτικές σχέσεις» με «συντρόφους» (και όχι σύζυγο) αποσκοπεί απλώς στο «να περνάμε καλά» και δεν φέρνει το αποτέλεσμα που θέλουμε, δεν οδηγεί τον άνθρωπο στην ένωση με τον Θεό, γι’ αυτό και απορρίπτεται.

Εμείς όμως ξέρουμε ότι μόνο ένας γάμος υπάρχει, αυτός που ορίζεται στην Αγία Γραφή και ξεκινάει από το τι ορίζει η φύση: ο γάμος ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό (που είναι τα μόνα πραγματικά φύλα στους ανθρώπους, συμπληρωματικά μεταξύ τους, που το ένα γονιμοποιείται από το άλλο). Ο γάμος αυτός ορίζεται ως εξής (το γράφω πρώτα στα αρχαία ελληνικά και μετά το εξηγώ): Ο Αδάμ, αντικρίζοντας για πρώτη φορά την Εύα, δημιουργημένη από την πλευρά του, λέει: «τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου» και προσθέτει: «ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν». Δηλαδή: «Αυτό το πλάσμα είναι σάρκα από τη σάρκα μου και οστό από τα οστά μου… Γι’ αυτό το λόγο, ο άνδρας θα εγκαταλείψει τον πατέρα και τη μητέρα του και θα συνδεθεί με τη γυναίκα του, και θα είναι και οι δύο ένα σώμα».

Αυτό αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, βιβλίο «Γένεσις», κεφάλαιο 2, στίχοι 23-24, και επαναλαμβάνεται από τον Ιησού Χριστό στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφ. 19, στίχοι 4-6. Σημειώνω ότι η διήγηση της Παλ. Διαθήκης ότι ο Θεός έπλασε την πρώτη γυναίκα (Εύα) από την πλευρά του πρώτου άνδρα (Αδάμ) ερμηνεύεται από τους αγίους διδασκάλους του χριστιανισμού ως απόδειξη της ισοτιμίας των δύο φύλων (δεν την έπλασε από το κεφάλι ή από τα πόδια, άρα δεν είναι ούτε ανώτερη, ούτε κατώτερη από τον άνδρα, αλλά ισότιμη).

Ο γάμος αυτός, ενός άνδρα και μίας γυναίκας, κατά τους χριστιανούς, γίνεται πραγματική και μόνιμη ένωση μέσω της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, η οποία έρχεται στο ζευγάρι με την ιερή τελετή του γάμου, με την οποία πραγματοποιείται το «μυστήριο του γάμου»: η πραγματική και μόνιμη ένωση των δύο συζύγων, με σκοπό την καλλιέργεια της αγάπης (που προϋποθέτει ταπεινότητα, υποχωρητικότητα, συγχώρηση κ.τ.λ. – φυσικά και από τις δύο πλευρές) και στόχο την ένωση και των δύο συζύγων με τον Θεό.

Εφόσον λοιπόν μόνο αυτός ο γάμος υπάρχει, κάθε άλλη μορφή «γάμου», κατά τους χριστιανούς, είναι άκυρη: τόσο ο λεγόμενος «πολιτικός γάμος» (ο οποίος είναι απλώς μια νομική πράξη), όσο και η πολυγαμία, ο γάμος μεταξύ αδελφών ή μεταξύ γονέων και παιδιών, μεταξύ ανθρώπου και ζώου κ.τ.λ., και φυσικά και ο (αφύσικος) «γάμος» μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου. 

Εὐλογία

Ἄλλο εἶναι ἡ διάκριση καὶ ἄλλο ἡ διαπίστωση.

Ἡράκλειο 13/1/2024

Γ. Μ. Βαρδαβᾶς

Διαπιστώσεις επίκαιρες

 

Η μεταμοντέρνα μηδενιστική Vulgata συγχέει δογματισμό και διδακτισμό.

Ηράκλειο, 12 Ιανουαρίου 2024

Γ. Μ. Βαρδαβάς

Μίμηση

Η μίμηση πολλές φορές υποκαθιστά το έλλειμμα.

Ηράκλειο, 8 Ιανουαρίου 2024

Γ. Μ. Βαρδαβάς

Περί ιδιωτικής θεολογίας

Οι παροικούντες τη θεολογική Ιερουσαλήμ πολύ καλά γνωρίζουν ότι άλλο είναι η θεολογική γνώμη και άλλο η προσπάθεια επιβολής μιας ιδιωτικής θεολογίας και μάλιστα με όρους ακραίου παροντισμού.

Η θεολογική γνώμη δεν δεσμεύει την εκκλησία, η δε ιδιωτική θεολογία αφορά μόνο τους φανατικούς θιασώτες της, οι οποίοι ναρκισσιστικά πρεσβεύουν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια επί παντός επιστητού. Αγνοούν προφανώς την βασική θεολογική διάκριση ανάμεσα στο "τι" και στο "Τις" της αληθείας. Ο αλυσιτελής δογματισμός τους, που πραγματώνεται με έναν διδακτισμό άνευ ουσίας, δεν αφορά κανέναν: ούτε την Εκκλησία, ούτε τη θεολογία, ούτε το πλήρωμα.-

9/1/2024

Γ. Μ. Βαρδαβάς

φωτογραφήματα 400

 

Διαπιστώσεις διόλου αὐτονόητες

" Ἡ θεολογικὴ γνώμη δὲν εἶναι δεσμευτικὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία ".

Ἡ άνωτέρω διαπίστωση ἀνήκει στὸν ἀείμνηστο δάσκαλο μας, τὸν μέγιστο Μᾶρκο Ἀ. Όρφανό.

4/1/2024

Γ.Μ.Β.