Μετάφραση: Αναστάσιος Θεοφιλογιαννάκος
Το ερώτημα εάν οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν συνειδητά την πανδημία για να δηλώσουν μια κατάσταση εξαίρεσης που ενισχύει τις εξουσίες τους πέρα από κάθε όριο ή εάν δεν έχουν άλλη επιλογή από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τίθεται εσφαλμένα. Αυτό που συμβαίνει σήμερα, όπως και σε οποιαδήποτε ιστορική κρίση αποφασιστικής σημασίας, είναι ότι ισχύουν και τα δύο: η χρήση της κατάστασης εξαίρεσης ως ένα στρατήγημα και η αδυναμία διακυβέρνησης με άλλο τρόπο παρά μόνο μέσω αυτής της κατάστασης, συμπίπτουν. Ο κυρίαρχος, ενώ ενεργεί απολύτως αυθαίρετα, αναγκάζεται ταυτόχρονα να λαμβάνει ακατάπαυστα αποφάσεις για την κατάσταση εξαίρεσης που τελικά καθορίζει τη φύση του. Η εποχή στην οποία ζούμε είναι, δηλαδή, εκείνη στην οποία η ανομία των εξουσιών που κυβερνούν τη γη φανερώνεται με άπλετο φως: εφόσον αυτές έχουν χάσει οποιαδήποτε δυνατότητα να παρουσιαστούν με έναν αναγνωρίσιμο συμβολικό χαρακτήρα, υποχρεούνται να αναστείλουν το νόμο και τις συνταγματικές αρχές που θα μπορούσαν να τον προσδιορίσουν. Η κατάσταση εξαίρεσης γίνεται υπό αυτήν την έννοια η κανονική κατάσταση και όποιος κυβερνά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κυβερνά διαφορετικά. Είναι πιθανόν η παρούσα κατάσταση της εξαίρεσης να ανακληθεί επισήμως: αλλά μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όπως αυτή που διαμορφώνεται, στην οποία παύει κάθε αντιπολίτευση, είναι η τέλεια συνέχεια της κατάστασης εξαίρεσης. Η διάγνωσή μας ότι η εποχή των αστικών δημοκρατιών παρέρχεται οριστικά, επιβεβαιώνεται σε κάθε περίπτωση. Απομένει να δούμε πόσον καιρό η αναστολή της πολιτικής και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι δυνατό να διαρκέσουν ως παράδειγμα διακυβέρνησης, χωρίς να υποδύονται όψη διαφορετική από τον ιατρικό τρόμο στον οποίο στηρίζονται.
12 Φεβρουαρίου 2021
Giorgio Agamben
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου