"Ἀκηδία", ἐτυμολογικά, σημαίνει ἀπουσία φροντίδας γιὰ τὴ σωτηρία. Ἐκτός ἀπὸ σπάνιες σχεδὸν περιπτώσεις,ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα ζεῖ σὲ κατάσταση ἀκηδίας. Οἱ ἄνθρωποι ἔγιναν ἀδιάφοροι γιὰ τὴ σωτηρία τους. Δὲν ἀναζητοῦν τὴ θεῖα ζωή. Περιορίζονται στὰ σχήματα τῆς σαρκικῆς ζωῆς, στὶς καθημερινές ἀνάγκες, στὰ πάθη τοῦ κόσμου καὶ τὶς συμβατικὲς πράξεις.Ὡστόσο ὁ Θεὸς μᾶς ἔπλασε ἀπὸ τὸ μηδὲν "κατ' εἰκόνα" τοῦ Ἀπολύτου καὶ "καθ' ὁμοίωσιν" Του. Ἄν ἡ ἀποκάλυψη αὐτὴ ἀληθεύει, ἡ ἀπουσία τῆς μέριμνας γιὰ τὴ σωτηρία δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ ὁ θάνατος τοῦ προσώπου.
Γέροντος Σωφρονίου τοῦ Essex, Περὶ Πνεύματος καὶ ζωῆς-Πνευματικά Κεφάλαια, Essex 1995,σελ.21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου