Του Βαγγέλη Π. Κούμπουλη*
 |
| φωτογραφία: Απείρανθος Νάξου / Γ.Μ.Β. (2024) |
[Δημοσιεύθηκε στα "ΝΕΑ" στις 21/8/2024]
Ανθρωπιστικές και κοινωνικές είναι οι επιστήμες τις οποίες θεραπεύω. Δεν είμαι δηλαδή ειδικός. Δεν έχω απαντήσεις ούτε ως προς το γιατί συμβαίνει ό,τι συμβαίνει, ούτε τι πρέπει να γίνει για να μη συμβαίνει ό,τι συμβαίνει. Μιλάω ως ένας ενεργός πολίτης. Και αυτό που έχω να πω είναι ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου, μα καθόλου καλά. Την τελευταία τριετία μετράμε καταστροφικές πυρκαγιές στην Εύβοια, στον Έβρο, στην Αττική, καθώς και τις πλημμύρες στη Θεσσαλία. Ευθύνεται η κλιματική αλλαγή; Σίγουρα. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα αν σταθούμε αποκλειστικά και μόνο σε αυτού του είδος την προσέγγιση. Θα ήταν σαν να λέγαμε πως για την πτώση του εργοστασίου της Ρικομέξ το 1999 ευθυνόταν αποκλειστικά και μόνο ο σεισμός. Αλλ’ η Ρικομέξ δεν ήταν ο κανόνας αλλ’ η εξαίρεση. Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν έγινε όλη η χώρα όπως η Ρικομέξ. Με δυο λόγια, ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο που δεν μπορούμε ούτε να προβλέψουμε ούτε να αποτρέψουμε, ωστόσο έχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούμε απ’ αυτόν κι ως έναν βαθμό τα καταφέρνουμε.
Με τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες (που οπωσδήποτε θα ακολουθήσουν) τι κάνουμε; Λίγα πράγματα. Σημαντικό πολύ βεβαίως είναι το 112 και η χρήση του, όσο κι αν δυσανασχετούν εκείνοι που έχουν λόγους να θέλουν – αν είναι δυνατόν! – να υπάρξουν νεκροί, υπηρετώντας μια λογική «ισοφάρισης» της τραγωδίας στο Μάτι το 2018. Αλλά εκτός από την προστασία της ζωής όταν υπάρχει πυρκαγιά, οφείλουμε να προβλέπουμε και, αν κάτι ξεφύγει από την πρόβλεψή μας, να είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε. Αυτή η προετοιμασία ακυρώθηκε και στις φετινές πυρκαγιές.
Κάτι δεν κάνουμε καλά. Παρά το γεγονός ότι, στο μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού, αποφύγαμε τα χειρότερα, τελικά το κακό έγινε. Αυτονόητα έχει ευθύνες η κυβέρνηση. Kαι η προσπάθεια που έγινε από τον υπουργό Επικρατείας, Άκη Σκέρτσο, στα κοινωνικά δίκτυα, να επιρρίψει ευθύνες στην αντιπολίτευση, ήταν τουλάχιστον ατυχής. Γιατί η αντιπολίτευση μπορεί να είναι σοβαρή ή γελοία, εποικοδομητική ή ανερμάτιστη, υπεύθυνη ή λαϊκιστική, αλλά δεν κυβερνά αυτή. Η σημερινή κυβέρνηση συμπληρώνει ήδη πενταετία στην εξουσία.
Επαναλαμβάνω ότι δεν γνωρίζω τι φταίει και δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει. Πρέπει να αλλάξουν οι εν χρήσει πρακτικές; Να γίνει νέο νομοθετικό πλαίσιο; Υπάρχει ανάγκη αλλαγής της σχέσης των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στην τοπική αυτοδιοίκηση και την κεντρική διοίκηση; Η δημόσια συζήτηση οδηγεί στην επισήμανση δυσλειτουργιών σε όλες αυτές τις λειτουργίες, πιθανόν και σε άλλες.
Η ουσία είναι όμως ότι η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά πυρκαγιές και πλημμύρες – τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα. Και αυτό δεν εξηγείται από τις ανόητες θεωρίες συνωμοσίας, που αποδίδουν ευθύνες στις ανεμογεννήτριες ή στα φωτοβολταϊκά. Δυστυχώς, η πραγματικότητα συγκρούεται με τις κυβερνητικές εξαγγελίες.
Η κυβέρνηση έχει μπροστά της τρία χρόνια για να αλλάξει αυτή την κατάσταση. Χρειάζεται σχέδιο, πολιτική βούληση, δουλειά. Η χώρα επέλεξε για δεύτερη τετραετία μια κυβέρνηση που θα βελτίωνε την καθημερινή ζωή μας. Θα αδικούσε την επιλογή των πολιτών αν η δεύτερη θητεία της είχε να επιδείξει μόνο τον γάμο τον ομόφυλων ζευγαριών, έναν λειψό νόμο για τα ιδιωτικά/μη κρατικά πανεπιστήμια κι έναν επίσης λειψό νόμο για την ψήφο των αποδήμων. Όχι ιδιαίτερα κολακευτική συγκομιδή για μια πολιτική δύναμη που κυβερνά ως δύναμη μεταρρυθμιστική.
_______________________________
*Ο Βαγγέλης Π. Κούμπουλης είναι υποψήφιος διδάκτωρ Νεότερης Ιστορίας του ΕΚΠΑ, σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού «Ιστορία Εικονογραφημένη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου