Σινεμά αξιώσεων

Για την ταινία του Βίκτορ Ερίθε "Κλείσε το μάτια σου" (2023)

Μεγάλη αλήθεια: Υπάρχει ακόμα το σινεμά των μεγάλων δημιουργών!

Παρά τις αντιξοότητες των καιρών και κόντρα στις σπιθαμιαίες μετριότητες που κατά κόρον επιβάλλονται κανονιστικά ο Ερίθε προκαλεί τη μέγιστη συγκίνηση στο θεατή. Συγκίνηση όχι μόνο αισθητική αλλά και ουσιαστική, ανθρώπινη. Ανέκαθεν έτρεφα ιδιαίτερη εκτίμηση στους ολιγογράφους (συγγραφείς, ποιητές, πεζογράφους). Ο Ερίθε στην 4η (!) μόλις ταινία του δίνει στο θεατή να καταλάβει τι σημαίνει σινεμά αξιώσεων, τι σημαίνει σινεμά των μέγιστων δημιουργών. Είχε πάνω από 30 χρόνια να γυρίσει ταινία! Κι έρχεται με το "Κλείσε τα μάτια σου" να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά των σινεφίλ! Η ταινία έχει εξαιρετική φωτογραφία, πολύ καλές ερμηνείες και ένα συγκλονιστικό φινάλε. Στις εκπλήξεις της ταινίας η συμμετοχή της Άνα Τόρεντ, 50 χρόνια μετά το "Πνεύμα του μελισσιού". Δεν θα προβώ σε spoiler, που λένε οι νεώτεροι. Θα πω μόνο ότι δεν κατάλαβα πώς πέρασαν πάνω από 2,5 ώρες και πώς η συγκίνηση μου έφτασε στο ζενίθ. Τέτοια κινηματογραφική εμπειρία είχα να βιώσω από την εποχή που είδα "Το πνεύμα του μελισσιού" (1973) του ιδίου στη θερινή "Ριβιέρα" των Εξαρχείων και τη "Νοσταλγία" του Ταρκόφσκι στο "Ζέφυρο".

Η ταινία έχει ένα εκπληκτικό σχήμα κύκλου και μιλάει για τη μνήμη, την ταυτότητα, τη σημασία των αναμνήσεων, τη ζωή και το θάνατο, το μεταμορφωτικό χαρακτήρα της τέχνης και ιδιαίτερα του σινεμά, που όπως κι ένα καλό βιβλίο, μπορεί να αλλάξει τη ζωή του ανθρώπου. Δεν είναι κοινοτοπία αυτό αλλά πραγματικότητα. Πλήθος τα αυτοαναφορικά στοιχεία αλλά "κεκρυμμένα από καταβολής". Ο Ερίθε φαίνεται να κάνει μια αναδρομή. Σα να μας λέει: " πάει το σινεμά, όπως το ξέρατε! Ξεχάστε το!". Εντούτοις η τελευταία σκηνή είναι λυτρωτική εκ πάσης επόψεως!

Το να συστήσει κανείς αυτή την ταινία όχι μόνο στους σινεφίλ αλλά σε όλους τους θεατές είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο: είναι απαραίτητο!

Μην την χάσετε!

14/6/2024

Γ.Μ.Β.