Περί Θρησκευτικών

 

Αρκετά με το αυτομαστίγωμα. Υπάρχει καμιά πρόταση για το δέον γενέσθαι από δω και πέρα; Ή θα το αφήσουμε και πάλι το θέμα στον αυτόματο πιλότο και στο φιλότιμο του διδάσκοντος;

Δυστυχώς τα πράγματα είναι ζοφερά. Τα νέα προγράμματα που μόλις δημοσιεύθηκαν είναι ακόμα χειρότερα. Όχι μόνο δεν θεραπεύουν αδυναμίες του παρελθόντος αλλά εμμένουν ετσιθελικά στο αποτυχημένο, προ πολλού, αγγλικό μοντέλο.

Μία κάπως συμβιβαστική λύση θα ήταν ένα μεικτό μοντέλο στα διδακτικά εγχειρίδια (στο στυλ των βιβλίων της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης). Δυστυχώς η συγκεκριμένη πρόταση a priori έχει απορριφθεί. Αναμένεται λοιπόν και τα νέα βιβλία να είναι στο στυλ των φακέλων. Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι δεν υπάρχει στους φακέλους ή στα προγράμματα χρήσιμο υλικό. Όμως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έχει δοθεί υπερβολική σημασία στη μέθοδο, κάτι που αποβαίνει εις βάρος της γνώσης. Καλή και άγια η μεταγνώση αλλά το ζητούμενο είναι η γνώση. Και εδώ εστιάζεται το ουσιαστικό έλλειμμα.

10/2/2023

Γ. Μ. Βαρδαβάς

[πηγή]