Θα πει κάποιος: "Και τι έγινε; Η υπουργός πολιτισμού απέκλεισε τη συνεργασία με πολιτιστικούς φορείς της Ρωσίας και όχι αυτά καθεαυτά τα έργα τέχνης".
Ωραία! Δεκτόν επί της αρχής. Καλό είναι να είμαστε ακριβείς. Όμως και το συμβολικό επίπεδο τέτοιων κινήσεων δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο... Σήμερα αποκλείονται οι πολιτιστικοί φορείς, αύριο τα έργα τέχνης... Εκτός κι αν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο και το αγνοώ.
***
[Ακολουθεί η ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού]
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Όταν ένα κράτος επιτίθεται καταστροφικά στον γείτονά του, δεν μπορεί ταυτόχρονα να κάνει εξαγωγή πολιτισμού. Τα έργα τέχνης και πολιτισμού δεν χάνουν την αξία τους, ούτε θα "απελάσουμε" τον Ντοστογιέφσκι ή τον Άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ από τις βιβλιοθήκες μας. Ας ευχηθούμε να τερματισθεί αυτή η ανούσια (και ανόσια) σύγκρουση το ταχύτερο δυνατό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διαφωνούμε! Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σας!
ΔιαγραφήΑδελφέ Γιώργο. Επειδή βρισκόμαστε ενώπιον πνευματικής φτώχειας και επειδή η του Πούτιν ρωσική ψυχή, ελευνόμενη από το μίσος και την παράνοια, τις τελευταίες ημέρες έχει κάνει τον κόσμο σφαγείο και ηφαίστειο, που να χωρέσει ο Ντοστογιέβσκη και ο Ταρκόφσκι; Παρά ταύτα, διερωτώμαι: υπάρχουν βιβλιοθήκες που θα «απελέσουν» Ντοστογιέβσκη και Άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ; Δεν είναι ρητορικά τα ερωτήματα. Τα επισκεπάζει η τυραννία και ο αυταρχισμός της σιδηράς προσωπικότητας, που φορά τη «μάσκα του χριστιανού», ενώ στην πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Υιοθετώ τη γραφή: Ντοστογιέβσκη, από τους μεταφραστικούς άθλους του Άρη Αλεξάνδρου, στις εκδόσεις Γκοβόστη.
Συμφωνώ με όσα λες, Θανάση μου! Μόνο να μη γίνει αφορμή η αθλιότητα του Πούτιν για να παγιωθεί ένας μεταμοντέρνος μακαρθισμός συνδυαζόμενος με μπόλικες δόσεις λογοκρισίας.
Διαγραφή