Μυγιάγγιχτοι, υποχόνδριοι, "φωταδιστές" και Θεία Ευχαριστία

Το έχω ξαναπεί πως η εμμονή δεν είναι καλός σύμβουλος. Είπε μια κουβέντα ο Μόσιαλος (που ελάχιστοι κατάλαβαν και πολλοί παρερμήνευσαν) κι έπεσαν να τον φάνε οι γνωστοί "δικαστές" του κυβερνοχώρου. Λέει μια λοιμωξιολόγος την άποψη της κι ακολουθεί το ανάλογο "μπούλινγκ" από τα γνωστά θρασύδειλα μειράκια. 

Μέτρο φαίνεται πως σε αυτή τη χώρα δεν θα αποκτήσουμε ποτέ. Κοντολογίς, κάποιοι επικροτούν άκριτα το "οποίος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας" ή επί το αγγλικότερον "the end justifies the means". Επειδή αυτοί είναι μυγιάγγιχτοι και υποχόνδριοι θεωρούν σκόπιμο να λοιδορούν το θιασώτη της αντίθετης άποψης. (Είναι αυτονόητο ότι δεν υποστηρίζω επ' ουδενί τους ταλιμπανισμούς ένθεν κακείθεν).

Και κάτι άλλο: Μας έχουν φάει τα αυτιά οι κάθε λογής "φωταδιστές" και οι κομίζοντες μια οιονεί "ψευδεπίγραφη προοδευτικότητα" με την κοινότοπη φράση "η θρησκεία είναι ιδιωτική υπόθεση". Τούτων δοθέντων και με δεδομένο ότι πρόταγμα τους είναι η απομάκρυνση της θρησκείας από το δημόσιο χώρο ερωτάται: τι τους κόφτει για το τι κάνει ο άλλος σε μια α τ ο μ ι κ ή του υπόθεση, όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι; Το ερώτημα βεβαίως είναι ρητορικό.

Γ. Μ. Β.

Ηράκλειο 7-8/3/2020

[πηγή]