(...) τα δόγματα στην Εκκλησία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διδαχή της για το ίδιο περιεχόμενο της ζωής της, για το ίδιο το νόημα των ποικίλων μνημείων της, που γίνονται και μνημεία του πολιτισμού. Επομένως εδώ δεν πρόκειται για μια άνωθεν αξιωματική ή εξουσιαστική επιβολή μιας άποψης ως αληθινής, ώστε με αυτή να συμμορφώνεται ένας ολόκληρος ζωντανός οργανισμός, ένα ολόκληρο σώμα. Απεναντίας, αυτό που είναι σαρκωμένο στη ζωή μιας πάντοτε πορευόμενης στην ιστορία κοινότητας, γίνεται διδαχή, υπόμνημα, δείκτης, όρος, διδασκαλία, και λέγεται δόγμα. Κατά συνέπεια είναι άρρηκτος ο δεσμός μεταξύ της σαρκωμένης αλήθειας που ζει και του δόγματος ή της δογματικής διδασκαλίας. (...)
Νίκος Ματσούκας, Δογματική και συμβολική θεολογία Α' : Εισαγωγή στη θεολογική γνωσιολογία, β' έκδοση, εκδόσεις Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1990,σελ. 19-20.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου