(...)Ἔχει μεγάλη σημασία νὰ καταλάβουμε ὅτι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ συνήθως νομίζουμε. Ἔχει ἑτερότητα ὁ Θεὸς· ὄχι ἑτερότητα ἀποξένωσης -ὅτι εἶναι κάτι ξένο- ἤ ἀπομάκρυνσης -ὅτι εἶναι ἀπόμακρος- ἀλλὰ ἑτερότητα ποὺ Τὸν διαφοροποιεῖ ἀπὸ μᾶς. Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς "ἔρχεται" ὅτι εἶναι. Δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ συνειδητὰ θέλουμε νὰ εἶναι. Δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ καταλαβαίνουμε, οὔτε κάν αὐτὸ ποὺ ὡς ἄνθρωποι μποροῦμε νὰ καταλάβουμε. Εἶναι πέρα ἀπὸ τὰ θέλω μας, πιὸ μακριὰ ἀπὸ τὴ δυνατότητα μας, παραπάνω ἀπὸ τὴν κατανόηση μας. Εἶναι μεγάλο λάθος, ποὺ ὅλοι κάνουμε -τὸ λάθος τῆς ζωῆς μας!- νὰ νομίζουμε ὅτι μποροῦμε νὰ Τὸν ἐκφυλίσουμε σὲ γνωστικὸ ἀντικείμενο, ἐπιχείρημα, ἀπόδειξη, κατανόηση, νὰ Τὸν κάνουμε δηλαδὴ καταληπτό, χωρητὸ μέσα στὸ νοῦ μας.(...)
Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, Ἄνθρωπος μεθόριος: Ἀπὸ τὰ ἀναπάντητα διλήμματα στὰ περάσματα τῆς "ἄλλης λογικῆς", ἐκδόσεις Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς, Σπάτα 2019, ISBN: 978-960-99056-5-7, σελ. 52-53 (ἀπόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου