ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ-ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2018

Περί Θρησκευτικών οφειλόμενη απάντηση

Βγάζουν πάλι ορισμένοι τη χολή τους για τα Θρησκευτικά. Τελικά σ' αυτήν την χώρα όλοι έχουν γνώμη εκτός των καθ' ύλην αρμοδίων.
Ένιοι νομίζουν ότι το μάθημα έχει το ίδιο περιεχόμενο με την εποχή που ήταν μαθητές. 
Άλλοι αναπαράγουν έναν προ πολλού ξεπερασμένο αντικληρικαλισμό. 
Άλλοι αναπαράγουν έναν απολιτίκ αντιθρησκευτικό σχετικισμό και άλλοι αναμασούν νεοφιλελεύθερες δοκησισοφίες. 
Εν τω μεταξύ, το μάθημα έχει γίνει ανοικτό, με σεβασμό στην ετερότητα ενός εκάστου και με έμφαση στην παιδαγωγική διάσταση και στην ενίσχυση της αυτενέργειας των μαθητών. 
Όλα αυτά βεβαίως και άλλα πολλά αποσιωπούνται από τους δογματικώς σκεπτόμενους φονταμενταλιστές της αντιθρησκευτικής Vulgata.

5/9/2018
Γ. Μ. Βαρδαβάς

6 σχόλια:

  1. Αθανάσιος Ι. Καλαμάτας5/9/18 21:21

    Αγαπητέ μου Γιώργο καλή, ευλογημένη και δημιουργική χρονιά.

    Συμφωνώ με την άποψή σου. Επίτρεψέ μου την εξής προσθήκη: έχουμε στερήσει από την Παιδαγωγική και τη Θεολογία τα μορφωτικά αγαθά που προσφέρουν στην εκπαίδευση, κι αυτό είναι μοιραίο για συναδέλφους (όλων των ειδικοτήτων), μαθητές και γονείς. Όσο για τους άλλους που αναφέρεις (απολιτίκ... ο κατάλογος είναι μακρύς) ο καθένας, καθώς φαίνεται, ζει στον δικό του περιχαρακωμένο κόσμο.

    Είναι τραγικό, σε Συλλόγους Διδασκόντων, κυρίως στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, συνάδελφοι να μην γνωρίζουν τι τελικά διδάσκουμε εμείς οι θεολόγοι. Δεν είναι λίγοι αυτοί που μας απαξιώνουν.

    Πριν κάποια χρόνια, σε ανύποπτο καιρό, ο αγαπητός Αλέξανδρος Καριώτογλου, (παπάς σήμερα, από τους λίγους), σ' ένα μικρό βιβλιαράκι του με τίτλο Ορθοδοξία και Παιδεία, έγραφε για τον θεολόγο καθηγητή: "...ο θεολόγος πρέπει να κάνει τις επιλογές του. Ή θα επιμείνει να παραμένει μέχρι παρεξηγήσεως ένας πνευματικός άνθρωπος που θα ενδιαφέρεται για ανθρώπινες ψυχές και σώματα που ζουν, κινούνται, αγωνιούν, πέφτουν και σηκώνονται μέσα στο σχολείο, θεωρώντας την υπαλληλική του ιδιότητα χρήσιμη για τους άλλους (κράτος, γονείς, σχολάρχες) ή, θα εμφανισθεί ως τυπικός δημόσιος υπάλληλος ή ιδιωτικός υπάλληλος με την απαιτούμενη βλοσυρότητα, τον κατάλογο ανά χείρας και τα γνωστά κομπλεξάκια του, του τύπου, είπες μια κακή κουβέντα που απάδει στην ηθική, ντύνεσαι άσεμνα, Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, το παιδί σας δεν πάει καλά, έγραψε θρησκευτικά για 6 κ.λπ. Τι προσδοκά η μείζων εκπαιδευτική κοινότητα; Τον δεύτερο τύπο παρά το ότι πίσω του τον γελά. Τον χρειάζεται όμως ως ασφαλιστική δικλείδα: για να πετυχαίνει την τάξη και να ικανοποιείται το κοινό αίσθημα για ηθική (υποκρισίες!)". Αυτά από ένα σημαντικότατο βιβλιαράκι που εκδόθηκε στα 1991. Και, πρόσεξε, μιλάμε για τον παπα-Αλέξανδρο σήμερα Καριώτογλου, πους ως δάσκαλος, το μάθημα των Θρησκευτικών πράγματι του χρωστά πολλά.

    Να 'σαι καλά!

    Με την εκτίμησή μου ΘΑΝΑΣΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θανάση μου, καλή χρονιά! Σε ευχαριστώ θερμά για το εμπεριστατωμένο σχόλιο σου! Καίρια η αναφορά σου στον π. Αλέξανδρο Καριώτογλου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συνυπογράφω, επισημαίνοντας ότι η δική μας πρώτιστη υποχρέωση, ως θεολόγων εκπαιδευτικών, είναι να πείσουμε την κοινωνία - τους γονείς, τους μαθητές -για την μορφωτική αξία του ΜτΘ. Αυτό (πρέπει να) είναι το μεγάλο στοίχημα. Καλή κι ευλογημένη η νέα σχολική χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κύριε Ανδρεόπουλε, σας ευχαριστούμε πολύ για την τοποθέτηση σας! Ακριβώς αυτό που λέτε προσπαθεί να τονίσει και η σύντομη παρέμβαση μας όταν κάνει λόγο για την παιδαγωγική διάσταση του μαθήματος και το σεβασμό της ετερότητας. Καλή χρονιά και καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα Γιώργο και Χάρη.

    Χαίρομαι που μια μερίδα συναδέλφων θεολόγων αντιστέκεται και βλέπει ότι το μτΘ προσφέρει πάμπολλα μορφωτικά αγαθά. Βάσει του πολυετή διαλόγου που μέχρι σήμερα έχει γίνει, καθίσταται απαραίτητο στην εκπαίδευση. Ας μην ξεχνάμε, λοιπόν, πως διαπαιδαγωγώντας παιδιά τους δείχνουμε έναν τρόπο και δρόμο ζωής. Αντιθέτως διδάσκοντας απλά, τους μεταφέρουμε ξερές γνώσεις. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, πως το σμίξιμο δασκάλου και μαθητή περνά μέσα από τη σχεσιοδυναμική δυναμική του προσώπου.

    Με την εκτίμησή μου ΘΑΝΑΣΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θανάση μου, νομίζω ότι αυτό που περιγράφεις συνιστά την ικανοποίηση του εκπαιδευτικού. Ο εκπαιδευτικός κοινωνικά απαξιωμένος, υλικά διαλυμένος και ηθικά καταρρακωμένος προσπαθεί να βρει ένα έρμα. Και αυτό δεν είναι άλλο από την αποδοχή των μαθητών του που, όπως σωστά παρατηρείς, συνδέεται με τη σχεσιοδυναμική του προσώπου. Να είσαι καλά! Καλή αρχή και καλή δύναμη στο έργο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή