"Καλά τι τις θέλουν τόσες πέτρες;"

Απείρανθος Νάξου, 1-9-2018
(φωτό: ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ)

Υπάρχει μεγάλη βαρβαρότητα στην εκφορά του λόγου ορισμένων συμπολιτών μας ακόμη και για τα πιο απλά θέματα. Ευρισκόμενος στο ομορφότερο, κατά γενική ομολογία, χωριό της ορεινής Νάξου άκουσα μια παρέα απαίδευτων και αγραμμάτων Ελλήνων τουριστών να λένε με ένα ύφος βλαχομπλαζέ "καλά τι τις θέλουν τόσες πέτρες;". 

Ούτε λόγος βέβαια για γνώση στοιχειώδη της τοπικής παραδόσεως και νοοτροπίας. Ούτε λόγος για στοιχειώδη καλλιέργεια. Ούτε λόγος για στοιχειώδη σεβασμό στον τόπο που τους φιλοξένησε έστω και για να βγάλουν τη χολή τους. 

Μάλλον δεν έχουν διαβάσει ποτέ Μακρυγιάννη (βρε κάτι απαιτήσεις που έχω...). Η όλη ιστορία μου θύμισε το σημείο όπου ο μπάρμπα-Γιάννης προσπαθεί να αποτρέψει κάποιους που ήταν έτοιμοι να πουλήσουν αρχαία αγάλματα λέγοντας τους το μνημειώδες "γι' αυτά πολεμήσαμε"! Πολιτισμός σημαίνει σεβασμό στην ιδιαιτερότητα εκάστου τόπου. Πολλώ μάλλον όταν πρόκειται για την ιστορική Απείρανθο!