Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοὶ νὰ ἀγαπῶμεν τὸν ἐχθρὸν μας, νὰ τὸν συγχωρῶμεν, νὰ τὸν θρέφωμεν, νὰ τὸν ποτίζωμεν, νὰ λέγωμεν καλὸ διὰ λόγου του, νὰ παρακαλῶμεν καὶ τὸν Θεὸν διὰ τὴν ψυχήν τοῦ ἐχθροῦ μας καὶ τότε ἔχομεν στόμα καὶ ἡμεῖς νὰ λέγωμεν εἰς τὸν Θεόν μας: Θεέ μου, σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ συγχωρέσης, καθὼς καὶ ἐγὼ συγχωρῶ τὸν ἐχθρὸν μου. Εἰδὲ καὶ δὲν συγχωρέσωμε τὸν ἐχθρὸν μας, χίλιες χιλιάδες καλὰ νὰ κάμωμεν, καὶ τὸ αἷμά μας νὰ χύσωμεν διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ μας , εἰς τὴν Κόλασιν πηγαίνομεν.
Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Διδαχὴ Γ', (ὰπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἰωάννη Β. Μενούνου, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχὲς καὶ Βιογραφία, ἐκδόσεις Ἀκρίτας, ζ' ἔκδοση, Ἀθήνα 2004, σελ. 139).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου