[...] Ο ζηλωτισμός, όταν γίνεται φανατισμός, γίνεται σκληρός, απόλυτος, επίφοβος, ανεξέλεγκτος και φοβερός. Να υπάρχει βέβαια ζήλος, αλλά μ' επίγνωση, γνώση, σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αυτοθυσία. Οι ακρότητες συνήθως δεν είναι ορθόδοξες. Είναι τέχνη, έμπνευση και θεία χαρίτωση να διατηρείς το μέτρο, να έχεις διάκριση, φόβο Θεού, πίστη στην παράδοση. [...]
Μωϋσέως Αγιορείτου (+2014), Αγιορείτικο Μεσονυκτικό, εκδόσεις Αρμός, β' έκδοση, Αθήνα 2005, σελ. 91.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου