ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ-ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Ανθολόγιον 161: π. Χ. Παπαδόπουλος (περί ταπεινώσεως)

(...)Η αυτοεξόντωση δεν είναι ευαγγελική ταπείνωση. Ταπείνωση δεν σημαίνει μιζέρια, αυτολύπηση, εξουθένωση της προσωπικότητας και μοναδικότητας. Αυτό είναι βλασφημία απέναντι στην ζωή και τον Θεό.

Ταπείνωση σημαίνει επίγνωση, αίσθηση, αντίληψη, αποδοχή, οικειότητα, αγάπη και συγχωρητικότητα. Αποδέχομαι τον εαυτό μου και παρακαλώ την Χάρη του Θεού να συνεργήσει στην προσπάθεια μου ώστε να μεταμορφωθεί ο εσωτερικός βίος μου. Ταπείνωση σημαίνει άφημα στην ροή της πρόνοιας του Θεού. Ενώ η αυτοελεεινολόγηση και αυτοματαίωση είναι μια βαθιά εγωτική στάση ζωής. (...)



Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας





Με την συμπλήρωση είκοσι ετών από την κοίμηση του Γέροντος Σωφρονίου, ιδρυτού και κτίτορος της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας, ολοκληρώθηκε η έκδοση του γραπτού και προφορικού λόγου που κληροδότησε στην Μονή του. Ειδικότερα οι Ομιλίες που απευθύνθηκαν προς την αδελφότητά του και διατηρήθηκαν σε μαγνητοταινίες, εκδόθηκαν πρόσφατα από την Μονή του σε τρεις φροντισμένους, όπως πάντοτε, τόμους με περισσότερες από τετρακόσιες σελίδες ο καθένας.

Με τους τόμους αυτούς ο Γέροντας Σωφρόνιος, που πλούτισε την σύγχρονη ορθόδοξη θεολογία με τα μνημειώδη συγγράμματά του, παρουσιάζεται σήμερα και ως ποιμένας και καθοδηγητής της αδελφότητός του με έναν αμεσότερο και πιο αυθόρμητο τρόπο. Όπως πληροφορούμαστε από τους αυτήκοους των Ομιλιών του, ο Γέροντας Σωφρόνιος μιλούσε αργά, με τα μάτια κλειστά, σε ατμόσφαιρα μυσταγωγική, σαν να έλεγε τις ευχές της Αναφοράς.
Επί σειρά ετών ο Γέροντας δεν ήθελε την μαγνητοφώνηση των λόγων του. Έτσι χάθηκε ένα πλήθος από αυτούς. Οι Ομιλίες που εκδόθηκαν τώρα εκφωνήθηκαν, είτε στα ρωσικά είτε στα γαλλικά, κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του Γέροντος, όταν πια τον είχαν εγκαταλείψει οι σωματικές του δυνάμεις, υπέφερε από ισχυρούς πόνους και ήταν σχεδόν τυφλός.


Αισθανόμενος ότι πλησιάζει το τέλος του βιαζόταν να μεταδώσει στα μέλη της αδελφότητός του όσα θεωρούσε απαραίτητα να γνωρίζουν και να τηρούν στην ζωή τους. Ήδη είχε αφήσει προ καιρού την Διαθήκη του και μία προσευχή για την ενότητα της αδελφότητος. Τελικά ο ίδιος ο Γέροντας ζήτησε την μαγνητοφώνηση των λόγων του για την πνευματική οικοδομή των αδελφών που είχαν προσέλθει προσφάτως στην Μονή και δεν γνώριζαν επαρκώς την διδασκαλία του.

Ήδη έχουν κυκλοφορήσει στα ρωσικά δύο τόμοι με τις Ομιλίες που έγιναν στην γλώσσα αυτήν. Στην τρίτομη ελληνική έκδοση περιλαμβάνονται οι Ομιλίες των δύο τόμων της ρωσικής εκδόσεως μαζί με τις υπόλοιπες που έγιναν στα γαλλικά, ταξινομημένες με χρονολογική σειρά. Στον τρίτο τόμο παρατίθεται επιπλέον και αναλυτικό ευρετήριο θεμάτων και ονομάτων για το περιεχόμενο των τριών τόμων.

Στους τρεις αυτούς τόμους παρουσιάζονται με αναλυτικό τρόπο οι βασικές θέσεις της διδασκαλίας του Γέροντος. Έτσι μπορεί ο αναγνώστης να προσεγγίσει ακριβέστερα την σκέψη του και να εισδύσει πληρέστερα στο πνεύμα του. Μπορεί ακόμα να γνωρίσει καλύτερα το κλίμα της Μονής που θεμελίωσε. Ο ίδιος, έχοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα της Μονής του, ξεκίνησε την λειτουργία της χωρίς Τυπικό. Στην θέση του Τυπικού είχε το Ευαγγέλιο και τις εντολές του Χριστού. Έλεγε: Ίσως το μοναστήρι μας μεγαλώσει ακόμη. Τότε ο ηγούμενος και οι άλλοι πατέρες θα αναγκαστούν να βρουν έναν τύπο προσαρμοσμένο στις περιστάσεις μας, και στην περίπτωση αυτή μπορεί κανείς να δει να δημιουργείται ένα Τυπικό.


Οι περισσότερες Ομιλίες, όπως αναφέρει και ο Γέροντας, γίνονταν χωρίς προετοιμασία και διατηρούν εντονότερο τον αυθόρμητο χαρακτήρα τους. Σε μία από αυτές λέει: «Δεν διαβάζω κείμενο γραμμένο από πριν, αλλά αναζητώ με την προσευχή εκείνο που αναδύεται μέσα από την καρδιά μου»(τομ.3,σ.143). Αλλά και όταν γινόταν προετοιμασία, αυτή έχει ιδιαίτερο χαρακτήρα. «Προετοιμάζομαι να σας πω τα λόγια αυτά», λέει αρχίζοντας κάποια Ομιλία του, «όπως ετοιμάζομαι για την Θεία Λειτουργία» (τόμος 2,σ.28). Ανάμεσα στις Ομιλίες υπαρχουν και ορισμένες, που έχουν τον χαρακτήρα συνεπτυγμένης πραγματείας και παρουσιάζουν βασικά θέματα πνευματικής ζωής, αλλά και ζητήματα μοναστικής οργανώσεως και ασκητικής ζωής, όπως αυτά βιώνονταν και εξακολουθούν να βιώνονται στην Μονή.

Οι κεντρικές έννοιες της θεολογίας που υπάρχουν στα ήδη εκδοθέντα βιβλία του Γέροντος Σωφρονίου, όπως η ενότητα των πιστών, η αιωνιότητα, η μνήμη του θανάτου, η ακηδία, ο υπερεθνικός και παγκόσμιος χαρακτήρας του Χριστιανισμού, παρουσιάζονται με απλούστερη συνήθως μορφή και επαγωγικότερο τρόπο για την οικοδομή των ακροατών. Υπάρχουν ακόμα αναφορές σε προσωπικές αναμνήσεις, όπως και επαναλήψεις για την καλύτερη εμπέδωσή τους στις συνειδήσεις των ακροατών.

Ο μοναχισμός κατά τον Γέροντα Σωφρόνιο αποτελεί προετοιμασία για την αφομοίωση της αιώνιας ζωής. Είναι ένα υπέρτατο δώρο από τον Θεό και όχι μια «ανιαρή, α-χαρη ζωή» (τόμος 1,σ. 57). Το μοναστήρι είναι σχολείο ζωής. Και το μεγαλείο της μοναχικής ζωής έγκειται στην ταπείνωση. Ο μοναχισμός δεν είναι πίστη στον θάνατο αλλά στην ζωή. Άριστο παράδειγμα εδώ είναι ο Πατέρας της Μονής, ο άγιος Σιλουανός, στον οποίο συχνότατα αναφέρεται στις ομιλίες του ο Γέροντας.

Ως θεολόγος της υποστατικής αρχής, της αρχής του προσώπου, δεν παύει να αναφέρεται συχνά στο πρόσωπο. «Στον προσωπικό Θεό τίποτε δεν είναι απρόσωπο. Στη ζωή μας λοιπόν οφείλουμε να γίνουμε πρόσωπα κατ’ εικόνα του προσωπικού Θεού, ικανά να φέρουμε μέσα μας τα πάντα, και τη ζωή του κόσμου και τη χάρη του Θεού, δηλαδή την αιώνια ζωή». Και αυτό επιβάλλει «να ζούμε ως πρόσωπα, υπεύθυνα για κάθε μας ενέργεια, για κάθε μας σκέψη»( τομ. 2, σ.325).

Ο ηγούμενος, όπως σημειώνει ο Γέροντας, δεν παύει ποτέ να είναι και υποτακτικός. «Είναι αυτός που κατεξοχήν κάνει υπακοή»(τομ. 2, σ. 25). Με την άσκηση της υπακοής ο άνθρωπος μεταβαίνει στο άναρχο Είναι του Θεού, για το οποίο είναι αδύνατο να μιλήσουμε χρησιμοποιώντας την λογική. Ειδικότερα για την δομή της Μονής του κάνει λόγο στην τεσσαρακοστή τέταρτη ομιλία του (τομ. 2, σ. 43 κ.ε).

Στην αρχή ο μοναχός δεν πρέπει να ασχολείται με τίποτε άλλο, παρά με το πως θα περάσει χωρίς αμαρτία ολόκληρη την ημέρα. Έτσι δημιουργεί μέσα του ελεύθερο χώρο, ώστε να έρθει το Άγιο Πνεύμα με την χάρη του. Με την αφηρημένη θεολογία είναι αδύνατο να επιτύχει κανείς την τελειότητα. Δεν πρέπει να φανταζόμαστε ότι ο Θεός είναι μαζί μας και ότι τον βλέπουμε. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Θεός βλέπει εμάς. Έτσι αποφεύγεται η πλάνη (τομ. 2, σ.84). Με τον τρόπο αυτόν ο μοναχός αποφεύγει την «θρησκευτική» κίνηση της αυτοανυψώσεως, η ακριβέστερα της αυτοθεώσεως, και ακολουθεί την χριστιανική οδό της κενώσεως και ταπεινώσεως, από την οποία προέρχεται και κάθε αρετή. Όσο περισσότερο καθαρίζει ο άνθρωπος το «κατ’ εικόνα» του, τόσο δεκτικότερο καθιστά τον εαυτό του στην φανέρωση του αρχετύπου του στην ύπαρξη και την ζωή του.

Ιδιαίτερη σπουδαιότητα αποδίδεται στην μελέτη της θεολογίας. Η αφηρημένη θεολογία δεν σώζει τον άνθρωπο. Χρειάζεται αληθινή θεολογία, που γίνεται περιεχόμενο της προσευχής και κατάσταση της ζωής του ανθρώπου. Για παράδειγμα της θεολογίας ως προσευχής αναφέρει ο Γέροντας Σωφρόνιος την Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου, ενώ για παράδειγμα της θεολογίας ως καταστάσεως της ζωής το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο. Στο τελευταίο αυτό είδος της θεολογίας ανήκουν και τα έργα του Γέροντος Σωφρονίου. Όπως σημειώνει ο ίδιος, «στα βιβλία μου περιγράφω μόνο εκείνα που έζησα κατά το θέλημα του Θεού, όταν παραδόθηκα σε αυτό το θέλημα. Βλέπετε, έθεσα όρο: όταν παραδόθηκα σε αυτό το θέλημα» (τομ. 2, σ.416).

Θέλουμε, τονίζει, η θεολογία να γίνει «το περιεχόμενο της ζωής μας». Ακόμη περισσότερο, προσθέτει, θέλουμε «στο τέλος της ασκήσεως η με την επενέργεια της χάριτος να γίνει η κατάστασή μας» (τομ. 3, σ.44). Η γνώση του Θεού παρέχεται με την παραμονή του ανθρώπου σε αυτόν, οπότε «η θεολογία παίρνει τον χαρακτήρα διηγήσεως. Αλλά και η βιβλική θεολογία αποτελεί διήγηση» (τομ. 3, σ.65).

Ιδιαίτερη σύσταση απευθύνει για την διατήρηση της λειτουργικής ζωής. Και η λειτουργική ζωή για τον Γέροντα Σωφρόνιο δεν περιορίζεται στην διάρκεια της θείας Λειτουργίας. Λειτουργική ζωή είναι ολόκληρη η ζωή του Χριστιανού, με κεντρικό πάντοτε άξονα την θεία Λειτουργία. Όλη η ζωή μας, λέει, είναι «μια αδιάλειπτη Λειτουργία» (τομ. 3, σ.38).

Κεντρική θέση στην διδασκαλία του Γέροντος έχει η καταπολέμηση των παθών και των κακών λογισμών. Οι τελευταίοι δεν οδηγούν μόνο στα πάθη, αλλά και δημιουργούν ψυχρότητα και εχθρότητα μεταξύ των ανθρώπων, ακόμα και χωρίς να εκφράζονται εξωτερικά. Οι άνθρωποι, λέει, «δεν γνωρίζουν ότι, όταν διαλογίζονται κάτι κακό σε κάποια γωνιά του σπιτιού τους, στη “φωλιά” τους, καταστρέφουν το μεγάλο σώμα όλης της ανθρωπότητος. Από τους κακούς αυτούς λογισμούς και τις αρνητικές διαθέσεις προς τον αδελφό συντρίβεται ο ίδιος ο άνθρωπος και αισθάνεται τη δυστυχία του»(τομ. 3,σ.98).

Όποιος επιθυμεί να γνωρίσει καλύτερα τον Γέροντα Σωφρόνιο και να μελετήσει αναλυτικότερα την διδασκαλία του, θα ανταμειφθεί πλούσια από την ανάγνωση των Ομιλιών του.

Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Ζύγκμουντ Μπάουμαν: “Σήμερα ζούμε σε μια εποχή απορρύθμισης”


Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Ζ. Μπάουμαν στο πολωνικό περιοδικό «Kultura Liberalna» (απόδοση: Θανάσης Γιαλκέτσης)

Σήμερα η Αριστερά έχει πάντα τη δυνατότητα να διατηρήσει και να εδραιώσει την ταυτότητά της. Αναφέρω εδώ δύο μόνον αρχές που συνδέονται αδιάσπαστα με ένα «όραμα» της Αριστεράς: την ανθρώπινη συνύπαρξη. Η πρώτη είναι η ευθύνη της κοινότητας για όλα τα μέλη της και, πιο συγκεκριμένα, η ευθύνη να εγγυάται την ασφάλεια κάθε μέλους της απέναντι στις κακοτυχίες της ζωής, τις καταστάσεις άρνησης της αξιοπρέπειας, αναπηρίας και ταπείνωσης. Η υλοποίηση αυτής της αρχής ήταν –τουλάχιστον στις προθέσεις του και στην αρχική του μορφή- το μοντέλο της κοινωνίας που αποκαλείται «κράτος πρόνοιας», όπου το ζητούμενο δεν ήταν τόσο η αύξηση του εισοδήματος όσο η εδραίωση, σε μόνιμη βάση, της αλληλεξάρτησης και της συνεργασίας των μελών της κοινότητας, η καθολικότητα του δικαιώματος σε μια κοινωνική αναγνώριση και σε μια αξιοπρεπή ζωή και συνεπώς η κοινωνική αλληλεγγύη. Θα ήταν επομένως πιο σωστό να το αποκαλούμε «κοινωνικό κράτος». Η δεύτερη αρχή είναι η αξιολόγηση της ποιότητας μιας κοινωνίας όχι με κριτήριο το μέσο εισόδημα, αλλά με βάση την ευημερία των πιο αδύναμων τομέων της (όπως ακριβώς στην περίπτωση μιας αλυσίδας, της οποίας η αντοχή δεν καθορίζεται από τη μέση αντοχή των κρίκων της, αλλά από την αντοχή του πιο αδύναμου κρίκου της). […] Σήμερα ζούμε σε μια εποχή «απορρύθμισης». Αυτός ο όρος, φαινομενικά ουδέτερος, του οποίου το πιο φανερό (και πιο έντιμο) συνώνυμο θα μπορούσε να είναι η λέξη «αποδιοργάνωση», αποκρύπτει μια διάχυση της ευθύνης και υποδηλώνει την αντικατάσταση σχετικά προβλέψιμων καταστάσεων από καταστάσεις απρόβλεπτες, σημαδεμένες από αβεβαιότητες, από τον φόβο ενός άγνωστου αύριο κ.λπ. Η «απορρύθμιση» συνδέεται με το σύνθημα που προτείνει να γίνει κάθε άνθρωπος κύριος της μοίρας του. Στην πράξη όμως αυτή δεν κάνει κύριους της μοίρας τους παρά μόνον λίγους εκλεκτούς (που με την ευκαιρία γίνονται και κύριοι της μοίρας πολλών άλλων), ενώ εγκαταλείπει τους υπόλοιπους στα καπρίτσια της τύχης. Εγκαταλείποντας τα άτομα στην τύχη τους τα οδηγεί να ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Αντί να προάγει την αλληλεγγύη, η κατάστασή τους ευνοεί την αμοιβαία καχυποψία και αντιπαλότητα. Σε αυτές τις συνθήκες, που δεν ευνοούν αλλά αντίθετα αποθαρρύνουν τη συλλογική δράση, η Αριστερά αντιμετωπίζει μια μεγάλη πρόκληση: να ανυψώσει την πολιτική –δραστηριότητα που παραμένει τοπική μέχρι σήμερα– σε ένα επίπεδο προβλημάτων που έχουν ήδη παγκόσμιο χαρακτήρα, με τα οποία αναμετριούνται οι σύγχρονοι άνθρωποι. […]



Ολόκληρη η συνέντευξη του Z. Bauman εδώ:

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!


http://www.youtube.com/watch?v=8qiKqMV-PhE



XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
English - Christ is Risen! Indeed, He is Risen!
Old English (Anglo-Saxon) - Crist aras! Crist sodhlice aras! (Lit: Christ arose! Christ surely arose!)
Middle English - Crist is arisen! Arisen he sothe!
Iyaric Patwa - Krestos a uprisin! Seen, him a uprisin fe tru!
Frisian - Kristus is opstien! Wis is er opstien!
High German
German - Christus ist auferstanden! Er ist wahrhaftig auferstanden!
Yiddish - Der Meschiache undzer iz geshtanen! Avade er iz ufgeshtanen!
Low German
Dutch - Christus is opgestaan! Hij is waarlijk opgestaan!
Afrikaans - Kristus het opgestaan! Hom het waarlik opgestaan!
North Germanic languages
Danish - Kristus er opstanden! Sandelig Han er Opstanden!
Icelandic - Kristur er upprisinn! Hann er vissulega upprisinn!
Norwegian - Kristus er oppstanden! Han er sannelig oppstanden!
Swedish - Kristus är uppstånden! Ja, Han är verkligen uppstånden!
Italic languages
Latin - Christus resurrexit! Resurrexit vere!
Romance languages
Italian - Cristo è risorto! È veramente risorto!
Catalan - Crist ha ressuscitat! Veritablement ha ressuscitat!
French - Le Christ est ressuscité! Vraiment Il est ressuscité!
Portuguese - Cristo ressuscitou! Verdadeiramente ressuscitou!
Romanian - Hristos a înviat! Adevărat a înviat!
Spanish - Cristo ha resucitado! Verdaderamente, ha resucitado!
Slavic languages
Church Slavonic - (Christos Voskrese! Voistinu Voskrese!)
East
Russian - Христос Воскресе! Воистину Воскресе! (Christos Voskrese! Voistinu Voskrese!)
Belarusian - Хрыстос уваскрос! Сапраўды ўваскрос! (Khrystos Uvaskros! Saprawdy Wvaskros!)
Ukrainian - Христос Воскрес! Воістину Воскрес! (Christos Voskres! Voistinu Voskres!)
South
Bulgarian - Христос Возкресе! Воистина Возкресе! (Christos Vozkrese! Voistina Vozkrese!)
Serbian - Христос Воскресе! Ваистину Воскресе! (Christos Voskrese! Vaistinu Voskrese!)
West
Czech - Kristus Vstal A Mrtvych! Opravdi Vstoupil!
Slovak - Kristus vstal zmŕtvych! Skutočne vstal!
Polish - Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał!
Baltic languages
Lithuanian - Kristus prisikėlė! Tikrai prisikėlė!
Celtic languages
Goidelic languages
Old Irish - Asréracht Críst! Asréracht Hé-som co dearb!
Irish - Tá Críost éirithe! Go deimhin, tá sé éirithe!
Manx - Taw Creest Ereen! Taw Shay Ereen Guhdyne!
Scots Gaelic - Tha Crìosd air èiridh! Gu dearbh, tha e air èiridh!
Brythonic languages
Breton - Dassoret eo Krist! E wirionez dassoret eo!
Welsh - Atgyfododd Crist! Yn wir atgyfododd!
Indo-Iranian languages
Indic languages
Sanskrit - (Kristo’pastitaha! Satvam Upastitaha!)
Southern Zone
Marathi - (Yeshu Khrist uthla ahe! Kharokhar uthla ahe!)
Albanian (Tosk) - Krishti u ngjall! Vërtet u ngjall!
Armenian - Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց՜ Օրհնեալ է յայտնութիւնն Քրիստոսի՜ (Christos harjav i merelotz! Orhniale harutjun Christosi! — Christ is risen! Blessed is the resurrection of Christ!)
Greek - Χριστος Aνεστη! Aληθως Aνεστη! (Christos Anesti! Aleithos Anesti!)
Altaic languages
Turkish - Hristós diril-Dí! Hakíkatén diril-Dí!
Austronesian languages
Malayo-Polynesian
Western
Chamorro - La’la’i i Kristo! Magahet na luma’la’ i Kristo!
Filipino (Tagalog) - Si Cristo ay nabuhay! Siya nga ay nabuhay!
Indonesian - KrÍstus tÉlah Bangkit! Benár día têlah Bángkit!
Central-Eastern
Carolinian - Lios a melau sefal! Meipung, a mahan sefal!
Hawaiian - Ua ala hou ´o kristo! Ua ala ´i ´o no ´oia!
Basque - Cristo Berbistua! Benatan Berbistua!
Dravidian languages
Malayalam - (Christu uyirthezhunnettu! Theerchayayum uyirthezhunnettu!)
Eskimo-Aleut languages
Aleut - Kristus aq ungwektaq! Pichinuq ungwektaq!
Yupik - Xris-tusaq Ung-uixtuq! Iluumun Ung-uixtuq!
Japanese - ハリストス復活!実に復活! (Harisutosu fukkatsu! Jitsu ni fukkatsu!)
Korean - (Kristo Gesso! Buhar ha sho Nay!)
Na-Dené languages
Athabaskan languages
Navajo - Christ daaztsáádéé’ náádiidzáá! T’áá aaníí, daaztsáádéé’ náádiidzáá!
Tlingit - Xristos Kuxwoo-digoot! Xegaa-kux Kuxwoo-digoot!
Niger-Congo languages
Luganda Kristo Ajukkide! Kweli Ajukkide!
Swahili - Kristo Amefufukka! Kweli Amefufukka!
Quechuan Languages
Quechua - Cristo causarimpunña! Ciertopuni causarimpunña!
Afro-Asiatic languages
Semitic languages
Central Semitic languages
Aramaic languages
Syriac - (Meshiha qam! Bashrira qam!)
South Central Semitic languages
Arabic languages
Arabic (Fus’hah, i.e., “standard” ) - (Al-Masih-Qam! Hakkan Qam!)
Maltese - Kristu qam! Huwa qam tassew!
Canaanite languages
Hebrew (modern) - (Ha Masheeha houh kam! A ken kam!)
South Semitic languages
Ethiopian languages
North Ethiopian languages
Tigrigna - (Christos tensiou! Bahake tensiou!)
South Ethiopian languages
Amharic - (Kristos Tenestwal! Bergit Tenestwal!)
Sino-Tibetan languages
Mandarin - 基督復活了 他確實復活了 (Jidu fuhuo-le! Ta queshi fuhuo-le!)
South Caucasian languages
Georgian - ქრისტე აღსდგა! ჭეშმარიტად აღსდგა!(Kriste aghsdga! Cheshmaritad aghsdga!)
Uralic languages
Estonian - Kristus on ülestõusnud! Tõesti on ülestõusnud!
Finnish - Kristus nousi kuolleista! Totisesti nousi!
Hungarian - Krisztus feltámadt! Valóban feltámadt!
Unclassified
A Nigerian language (of many spoken there) - Jésu Krísti Ébilíwõ! Ézia õ´ Bilíwõ!
Constructed languages
Esperanto - Kristo leviĝis! Vere Li leviĝis!
Quenya - (Ortanne Laivino! Anwa ortanne Laivino!)


Σάββατο 19 Απριλίου 2014

ΑΓΙΟ ΦΩΣ (ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ 2014- LIVE)


Ζωντανή μετάδοση της τελετής της αφής του Αγίου Φωτός από τον Πανάγιο Τάφο των Ιεροσολύμων (Μέγα Σάββατο, 19-4-2014, ώρα 12 το μεσημέρι) μέσω του καναλιού .

ΚΛΙΚ ΕΔΩ:
http://www.tv4e.gr/livestreaming.php

***
update: Η τελετή ολοκληρώθηκε
φωτό:  από την τηλεοπτική μετάδοση τουτης φετινής τελετής αφής του Αγίου Φωτός


Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας





Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, πάντα τὰ ἔργα Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, Ἄγγελοι Κυρίου, οὐρανοὶ Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, ὕδατα πάντα τὰ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, ἥλιος καὶ σελήνη, ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, φῶς καὶ σκότος, νύκτες καὶ ἡμέραι, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, πᾶς ὄμβρος καὶ δρόσος, πάντα τὰ πνεύματα, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, πῦρ καὶ καῦμα, ψῦχος καὶ καύσων, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε δρόσοι καὶ νιφετοί, πάγοι καὶ ψῦχος, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, πάχναι καὶ χιόνες, ἀστραπαὶ καὶ νεφέλαι τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. .

Εὐλογεῖτε, γῆ, ὄρη καὶ βουνοί, καὶ πάντα τὰ φυόμενα ἐν αὐτῇ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, πηγαί, θάλασσα, καὶ ποταμοί, κήτη, καὶ πάντα τὰ κινούμενα ἐν τοῖς ὕδασι, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, τὰ θηρία καὶ πάντα τὰ κτήνη, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, εὐλογείτω Ἰσραὴλ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, Ἱερεῖς Κυρίου, δοῦλοι Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, πνεύματα καὶ ψυχαὶ Δικαίων, ὅσιοι καὶ ταπεινοὶ τῇ καρδίᾳ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. 

Εὐλογεῖτε, Ἀνανία, Ἀζαρία, καὶ Μισαήλ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογεῖτε, Ἀπόστολοι, Προφῆται, καὶ Μάρτυρες Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Εὐλογοῦμεν Πατέρα Υἱόν, καὶ ἅγιον Πνεῦμα. Υμνοῦμεν καὶ ὑπερυψοῦμεν αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, καὶ προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον.

Τὸν Κύριον ὑμνοῦμεν, καὶ δοξολογοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ- ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ,  Kurbinovo, Σκόπια, 12ος αι. [πηγή]


Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ, Μ. Πανσέληνος, Άγιον Όρος,  13ος αι. [πηγή]

Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ, Μάρκος Μπαθάς, τέλη 16ου αι. [πηγή]

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ (ΨΑΛΛΕΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ)



http://www.youtube.com/watch?v=Ug5ZySRN0GY

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου
Τῶν Ἀγγέλων ὁ δῆμος, κατεπλάγη ὁρῶν σε, ἐν νεκροῖς λογισθέντα, τοῦ θανάτου δὲ Σωτήρ, τὴν ἰσχὺν καθελόντα, καὶ σὺνἑαυτῷ τὸν Ἀδὰμ ἐγείραντα, καὶ ἐξ ᾍδου πάντας ἐλευθερώσαντα.

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου
Τί τὰ μύρα, συμπαθῶς τοῖς δάκρυσιν, ὦ Μαθήτριαι κιρνᾶτε; ὁ ἀστράπτων ἐν τῷ τάφῳ Ἄγγελος, προσεφθέγγετο ταῖς Μυροφόροις. Ἴδετε ὑμεῖς τὸν τάφον καὶ ἤσθητε· ὁ Σωτὴρ γὰρἐξανέστη τοῦ μνήματος.

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου
Λίαν πρωΐ, Μυροφόροι ἔδραμον, πρὸς τὸ μνῆμά σου θρηνολογοῦσαι· ἀλλ' ἐπέστη, πρὸς αὐτὰς ὁ Ἄγγελος, καὶ εἶπε· θρήνου ὁ καιρὸς πέπαυται, μὴ κλαίετε, τὴν Ἀνάστασιν δὲ Ἀπόστόλοις εἴπατε.

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
Μυροφόροι γυναῖκες μετὰ μύρων ἐλθοῦσαι, πρὸς τὸ μνῆμά σου Σῶτερ ἐνηχοῦντο, Ἀγγέλου τρανῶς, πρὸς αὐτὰς φθεγγομένου. Τί μετὰ νεκρῶν, τὸν ζώντα λογίζεσθε; ὡς Θεὸς γὰρ ἐξανέστη τοῦμνήματος.

Δόξα...
Προσκυνοῦμεν Πατέρα, καὶ τὸν τούτου Υἱόν τε, καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, τὴν ἁγίαν Τριάδα, ἐν μιᾷ τῇ οὐσίᾳ, σὺν τοῖς Σεραφίμ,κράζοντες· τὸ Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ Κύριε.

Καὶ νῦν ...
Ζωοδότην τεκοῦσα, ἐλυτρώσω Παρθένε, τὸν Ἀδὰμ ἁμαρτίας,χαρμονὴν δὲ τῇ Εὔᾳ, ἀντὶ λύπης παρέσχες, ῥεύσαντα ζωῆς, ἴθυνε πρὸς ταύτην δέ, ὁ ἐκ σοῦ σαρκωθείς Θεὸς καὶ ἄνθρωπος.


Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα Δόξα σοι ὁ Θεός (τρὶς).

Παναγιώτης Ασημακόπουλος,Ήμουν κάτω από το Σταυρό σου…

Πηγή: Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

Ήμουν χθες κάτω από το Σταυρό σου. Από περιέργεια, όπως και πολλοί άλλοι. Τον τελευταίο καιρό ακουγόταν πολύ το όνομά σου. Σε πλατείες, στους δρόμους, σε σπίτια, στη συναγωγή. Με θαυμασμό, με απορία, με μίσος και με αγάπη. Δεν ξέρω γιατί ήρθα. Ίσως για να δω εάν είναι αλήθεια ότι μπορείς να πεθάνεις με τόσα που έχω ακούσει. Ίσως για να δω την απομυθοποίησή σου προκειμένου να ξαναβάλω τη ζωή μου στην καθημερινή της σειρά, που τόσο ανακατεύτηκε από όσα έμαθα για σένα τις τελευταίες ημέρες.
Δεν ξέρω εάν πέτυχα το σκοπό μου. Μάλλον όχι, εάν κρίνω από το γεγονός ότι κάθομαι και γράφω σε έναν νεκρό. Μια φορά σε είδα από κοντά. Τότε που κυνηγούσαν την πόρνη για να τη λιθοβολήσουν. Και έφτασαν μέχρι την πλατεία. Εκεί πίσω από το δέντρο έχω το μαγαζί μου. Άκουσα θόρυβο και βγήκα κι εγώ έξω. Τι το ήθελες εκείνο το «ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον»; Όλοι αυτοί που κρατούσαν τις πέτρες ήταν θρησκευόμενοι και καλοί άνθρωποι, που απλώς τηρούσαν το νόμο. Χτύπησε πολύ άσχημα η κουβέντα σου.
Αλλά και εκείνο το χθεσινό; «Σήμερον μετ’ εμού έση εν τω Παραδείσω». Ακόμη και σε μένα ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Περιττό να σου πω πώς αντέδρασαν η γυναίκα που έχασε τα λεφτά της και ο μεσήλικας που έχασε τον αδερφό του από τη «δράση» του κακούργου. Ήταν κι αυτοί κάτω από το σταυρό του κακούργου, ζητώντας δικαίωση και ικανοποίηση. Πολύ κόντρα πήγαινες στη δικαιοσύνη των ανθρώπων και στην κοινή λογική. Για αυτό το έφαγες το κεφάλι σου.
Έμεινα μέχρι που σε κατέβασαν από το Σταυρό. Δεν έφυγα όπως οι περισσότεροι, φοβισμένοι από το σεισμό και το αφύσικο σκοτείνιασμα. Τη στιγμή ακριβώς που σε κατέβαζαν, διέκρινα ένα μεγαλείο. Και στο άψυχο σώμα σου και στους δικούς σου που το υποδέχθηκαν. Τα ερωτήματά μου γιγάντωσαν. Θα σου πω τι σκέφτηκα: Είσαι άραγε μια παρένθεση στην καθημερινότητά μας που τώρα κλείνει; Αυτό ήταν; Σκέφτηκα και το μέλλον. Οι άνθρωποι πάντα θα υπάρχουν, θα καταναλώνουν, θα ρυθμίζουν τη ζωή τους. Εσύ; Θα είσαι κάπου;
Σήμερα, πήγα στον κήπο που είναι ο τάφος σου. Από περιέργεια και πάλι. Πριν από δυο ώρες γύρισα. Δεν με άφησαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες να πλησιάσω πολύ. Αλλά δεν με έδιωξαν κιόλας, γιατί γνωριζόμαστε από το μαγαζί μου. Έρχονται συχνά εκεί. Εγώ ταϊζω την εξουσία και έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Και κάνω και τη δουλειά μου. Με αυτόν τον τρόπο σκέψης δεν νομίζω ότι τα πήγαινες και πολύ καλά.
Όταν ρώτησα έναν στρατιώτη τι κάνουν εκεί, γέλασε. Και μαζί με αυτόν και άλλοι δυο τρεις που ήταν τριγύρω. Θεώρησαν ότι είναι πολύ ανόητο να φυλάνε έναν τάφο τόσοι οπλισμένοι άντρες. Αλλά δεν τους νοιάζει κιόλας. Αφού αυτές είναι οι διαταγές και – όπως ακούστηκε – θα πάρουν και λεφτά από τους Ιουδαίους. Έτσι είναι, όταν σε διατάζουν και περιμένεις και το αντάλλαγμα, δεν έχει νόημα να ρωτάς το γιατί, δεν έχει νόημα να ψάχνεις την ουσία. Απλές αλήθειες, που δεν κατάλαβες στο σύντομο πέρασμά σου.
Δεν ξέρω πώς να κλείσω ένα γράμμα σε έναν νεκρό. Αλλά μάλλον δεν θα το κλείσω τώρα. Θα πάω κι αύριο στον τάφο σου. Όταν τελειώσει το Σάββατο και το Πάσχα μας. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες βάζανε στοιχήματα, γελώντας δυνατά, εάν και πότε θα αναστηθείς, όπως ακούγεται ότι είπες. Αύριο το μεσημέρι που θα γυρίσω στο σπίτι θα βάλω την τελεία. Ως τότε….


Π. Ασημακόπουλος

Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτίνας...δός μοι τοῦτον τὸν ξένον...(Γ.Ακροπολίτου, ψάλλει ο Γ. Χατζηχρόνογλου)




Ποίημα Γ. Ἀκροπολίτου

Μέλος Γερμανού Νέων Πατρών, ήχος πλάγιος α'

Ψάλλει ο Γεώργιος Επαμ. Χατζηχρόνογλου, Άρχων Υμνωδός της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού Φανερωμένης Χολαργού.

Ισοκρατούν οι Αθανάσιος Κοτίκης, Ζαχαρίας Κοντοφρύδης και Γιάννης Αθανασίου

Απαγγέλει η Φωτεινή Φιλοσόφου

Η ηχογράφηση έγινε στον Ιερό Ναό Φανερωμένης Χολαργού από τον Δημήτρη Μιχόπουλο


Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτίνας,
καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαρραγέν, τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ,
ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ἡ Μήτηρ καθορῶσα νεκρωθέντα ἐβόα·
Ὦ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, εἰ καὶ τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι,
καὶ καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν σε καθορῶσα,
ἀλλὰ τῇ σῇ ἀναστάσει θαρροῦσα μεγαλύνω.
Καὶ τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τὸν Πιλᾶτον
ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος τὸ σῶμα,
ὃ καὶ φόβῳ ἐν σινδόνι ἐνειλήσας καὶ σμύρνῃ, κατέθετο ἐν τάφῳ
τὸν παρέχοντα πᾶσι ζωὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

Τὸν ἄρτον λαβών, εἰς χεῖρας ὁ προδότης...

Τὸν ἄρτον λαβών, εἰς χεῖρας ὁ προδότης, κρυφίως αὐτάς, ἐκτείνει καὶ λαμβάνει, τὴν τιμὴν τοῦ πλάσαντος, ταῖς οἰκείαις χερσὶ τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἀδιόρθωτος ἔμεινεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.



(Κοντάκιον Ὄρθρου Μεγάλης Πέμπτης, Ποίημα Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ)

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Ἀλέξης Δαμιανός, Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω



http://www.youtube.com/watch?v=FZ9qZy80rlc

Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω, Σωτήρ μου κεκοσμημένον, καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ, λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς, Φωτοδότα, καὶ σῶσόν με.

πηγή:
http://architechtoniki-scorpias-zois.blogspot.gr/2014/04/blog-post_13.html

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα...(Ψάλλει ὁ Θρ. Στανίτσας)


http://www.youtube.com/watch?v=lBBY9PT8KME
Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα...
Δοξαστικὸ τῶν Αἴνων τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων
Ψάλλει ὁ Θρ. Στανίτσας

Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα, ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες αὐτῷ· Κύριε, ποῦ θέλεις, ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ Πάσχα; ὁ δὲ ἀπέστειλεν αὐτούς· Ἀπέλθετε εἰς τὴν ἀπέναντι κώμην, καὶ εὑρήσετε ἄνθρωπον, κεράμιον ὕδατος βαστάζοντα, ἀκολουθήσατε αὐτῷ, καὶ τῷ οἰκοδεσπότῃ εἴπατε· ὁ Διδάσκαλος λέγει· Πρὸς σὲ ποιῶ τὸ Πάσχα, μετὰ τῶν Μαθητῶν μου.

διαΚρητικά 40: Κώστας Παπαδάκης (Ναύτης)


ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ (ΝΑΥΤΗΣ)- ΣΥΡΤΟΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ (ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΑΚΡΥ)

Έχει αξία πιο πολύ
το τελευταίο δάκρυ
που σταματά και κρυσταλιά
στων αματιώ την άκρη


Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων για την οικονομική κρίση, τις διεθνείς συγκρούσεις και την αναμενόμενη Μεγάλη Σύνοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας



Οι Θεολόγοι της Κρήτης βιώνουμε με οδύνη και ανησυχία τις εξελίξεις των τελευταίων ετών στην πατρίδα μας και σε όλο τον κόσμο: την οικονομική και κοινωνική κρίση, που καταστρέφει τη ζωή αμέτρητων οικογενειών και οδηγεί ολόκληρη την κοινωνία σε αποσύνθεση, την έξαρση του εθνικισμού και του νεοναζισμού, σε ελληνικό και παγκόσμιο επίπεδο – συνέπεια του οποίου αποτελούν και τα πρόσφατα δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία – την άνοδο του ισλαμικού φανατισμού, που οδηγεί όχι μόνο σε εμφύλιους πολέμους, όπως στη Συρία, αλλά και σε τρομερούς αιματηρούς διωγμούς των χριστιανικών πληθυσμών σε πολλές μουσουλμανικές χώρες της Ασίας και της Αφρικής…

Βλέπουμε επίσης τη χειραγώγηση των λαών μέσω της σύγχρονης τεχνολογίας, την ηθική διαφθορά, την πνευματική και θρησκευτική σύγχυση, την απόγνωση και την οδύνη που μετατρέπει την καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου σε κόλαση και τον ίδιο τον άνθρωπο σε υποχείριο πανίσχυρων οικονομικών κολοσσών, που τον μετατρέπουν σε ανδρείκελο.

Οι εξελίξεις αυτές αφορούν στη ζωή όλων μας και κανείς λογικός άνθρωπος δε μπορεί να παραμένει αδιάφορος ενώπιόν τους.

Ως Ορθόδοξοι χριστιανοί στεκόμαστε στο μέσο των καταστάσεων. Η Ορθοδοξία αποτελούσε και αποτελεί τον κυματοθραύστη, αλλά συχνά και το στόχο, όλων των ακραίων τάσεων. Εκεί όπου ο σύγχρονος άνθρωπος, στερημένος από τις πνευματικές και πολιτισμικές ρίζες του και μη ξέροντας πού να στραφεί, στέκεται απελπισμένος, ο ορθόδοξος χριστιανός έχει σαφή προσανατολισμό προς την έξοδο από κάθε κρίση και κάθε οδύνη.

Ένας άνθρωπος με ορθόδοξη πνευματική ζωή δε φοβάται καμιά οικονομική, κοινωνική, πολιτική ή ηθική κρίση, γιατί η ποιότητα ζωής του και η χαρά της ψυχής του δεν εξαρτάται από επιφανειακές ανέσεις, που αποκτώνται με χρήματα (τα οποία εξ ορισμού διαχειρίζονται οι ολίγοι), αλλά εξαρτάται από το Χριστό και την αγάπη, αγαθά που δε μπορεί να του αφαιρέσει κανείς.

Έτσι, με την ανακοίνωση αυτή, θέλουμε να μοιραστούμε με τους συνανθρώπους μας μια πρόσκληση για ανακάλυψη της ανεκτίμητης πνευματικής μας κληρονομιάς, που αποτελεί την πηγή της χαράς, τη θεραπεία της ψυχής, την οδό, την αλήθεια και τη ζωή.

Στους ισχυρούς εκμεταλλευτές των λαών, στον τόπο μας και σε όλο τον κόσμο, έχουμε να πούμε τα λόγια του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, που βρίσκονται μέσα στην Καινή Διαθήκη: «Πλούσιοι, κλάψτε και θρηνείστε για τα βάσανά σας που έρχονται. Ο πλούτος σας σάπισε και τα ρούχα σας τα έφαγε ο σκόρος, ο χρυσός και το ασήμι σας αρρώστησαν… Ο μισθός των εργατών σας, που τους τον στερήσατε, φωνάζει… Θρέψατε τις καρδιές σας σαν για τη μέρα της σφαγής σας. Καταδικάσατε και δολοφονήσατε τον δίκαιο, που δε σας αντιστέκεται» (Επιστολή Ιακώβου, κεφ. 5, 1-6).

Στους αδελφούς μας, τους ανθρώπους του τόπου μας και όλων των λαών, που υφίστανται την αδικία, έχουμε να πούμε τα αξεπέραστα λόγια του αγίου ιερομάρτυρα, εθναποστόλου και ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού (που θυσίασε τη ζωή του για να βοηθήσει πνευματικά και κοινωνικά το λαό μας την εποχή της Τουρκοκρατίας): «Αδελφοί μας, δυο πράγματα σάς χρειάζονται αληθινά στη ζωή σας, τίποτε άλλο: ψυχή και Χριστός. Αυτά τα δυο, κανείς δε μπορεί να σας τα πάρει, εκτός αν τα δώσετε με τη θέλησή σας».

Ο αγώνας του χριστιανού αποσκοπεί στη σωτηρία όλων, και των πλούσιων και των φτωχών, και των δίκαιων και των αμαρτωλών, και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά που κάνει τους χριστιανούς να ζούμε στη Γη, αλλά να πορευόμαστε προς τον ουρανό. Ο δικός μας ο πόλεμος, όπως έλεγε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «δεν κατασκευάζει νεκρούς από τους ζωντανούς, αλλά ζωντανούς από τους νεκρούς, γεμάτος ημεράδα και μεγάλη επιείκεια… Δεν αποστρέφομαι τον άνθρωπο, αλλά μισώ την πλάνη και θέλω να προσελκύσω… Θέλω να διορθώσω τη γνώμη, που διέφθειρε ο διάβολος. Όπως ο γιατρός, θεραπεύοντας τον ασθενή, δεν πολεμάει το σώμα, αλλά αναιρεί την κάκωση του σώματος. Έτσι κι εγώ, … δεν πολεμάω τους ίδιους τους ανθρώπους, αλλά επιθυμώ να διώξω την πλάνη και να καθαρίσω τη μόλυνση. Δική μου συνήθεια είναι να διώκομαι και να μη διώκω, να εκτοπίζομαι και να μην εκτοπίζω. Όπως φέρθηκε και ο Χριστός, που δε σταύρωσε, αλλά σταυρώθηκε, δε ράπισε, αλλά ραπίστηκε» (P.G. 50, 841-842).

Μέσα από τις παραπάνω ανησυχίες και σκέψεις, οι Θεολόγοι της Κρήτης χαιρετίζουμε την ιστορική απόφαση της Σύναξης των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη από 6-9 Μαρτίου 2014, για τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη κατά το έτος 2016. Δοξάζουμε το Θεό, εκφράζουμε τη χαρά μας για το γεγονός και ταυτόχρονα τη μεγάλη μας ελπίδα.

Καλή ανάσταση, αδελφοί μας, απ’ όλες τις απόψεις και σε όλους τους τομείς, και «καλή λευτεριά», μια που ο Θεός δε μας κάλεσε για να είμαστε δούλοι, αλλά παιδιά Του. «Μείνετε στην ελευθερία, που μας ελευθέρωσε ο Χριστός, και μην ξαναπέσετε στο ζυγό της δουλείας» (Παύλος, προς Γαλάτας, 5, 1).

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Ο Άγιος Γεώργιος ο εξ Εφέσου (5 Απριλίου)




Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε ἀπὸ Σάμιο πατέρα στὴ Νέα Ἔφεσο τὸ ἔτος 1756 μ.Χ. Ἀκολούθησε τὸν ἔγγαμο βίο καὶ ἀπέκτησε τέκνα. Ὅμως, κατὰ τὸν Ἰούλιο τοῦ ἔτους 1798, εὑρισκόμενος σὲ κατάσταση μέθης, παρασύρθηκε στὸν Ἰσλαμισμὸ καὶ ἀρνήθηκε τὸν Χριστό. Ἐπειδὴ γιὰ τὴν πράξη του αὐτὴ ἔνιωσε ντροπή, ἀφοῦ ἀποκήρυξε τὸν Ἰσλαμισμό, ἔφυγε ἀπὸ τὴν Ἔφεσο καὶ ἦλθε στὴ Σάμο.
Κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἀπουσίας του οἱ Χριστιανοὶ ἄρχισαν νὰ χτίζουν ναὸ στὴν Ἔφεσο, ἀφοῦ πρῶτα ἔλαβαν τὴ σχετικὴ ἄδεια ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη. Οἱ Τοῦρκοι, φέροντες βαρέως ὅτι ἀνεγειρόταν ναὸς τῶν Ὀρθοδόξων καὶ μάλιστα μὲ βασιλικὴ ἄδεια, διέβαλαν τοὺς Χριστιανοὺς ὅτι φόνευσαν τὸν Γεώργιο ὡς ἀποστάτη τῆς πίστεώς τους καὶ ἔκρυψαν τὸ λείψανό του στὰ θεμέλια τοῦ ἀνεγειρόμενου ναοῦ. Ὅμως ὁ Γεώργιος βρέθηκε ἀργότερα καὶ ὁδηγήθηκε μὲ τὴν βία στὴν Ἔφεσο, ὅπου οἱ Τοῦρκοι τὸν πίεζαν νὰ ἐπανέλθει στὴν μωαμεθανικὴ θρησκεία. Κατόρθωσε ὅμως νὰ φυγαδευτεῖ καὶ πάλι στὴ Σάμο, ὅπου συνελήφθη ἐκ νέου καὶ ὁδηγήθηκε στὴ φυλακή. Μὲ τὴν διαμεσολάβηση ὅμως τῶν δημογερόντων τῆς Σάμου τὸν ἄφησαν πάλι ἐλεύθερο. Ἐν τῷ μεταξὺ οἱ ταραχὲς καὶ οἱ ἀνωμαλίες στὴν Ἔφεσο συνεχίζονταν. Τότε ὁ Γεώργιος, ἀφοῦ μετανόησε καὶ ἦλθε στὸν ἑαυτό του, ἔλαβε τὴν ἀπόφαση τοῦ μαρτυρίου. Ἀπομάκρυνε τὴν οἰκογένειά του, γιὰ νὰ τὴν προφυλάξει ἀπὸ τὸν φανατισμὸ τῶν Τούρκων καὶ παρουσιάσθηκε ἐνώπιον τοῦ Τούρκου ἱεροδικαστοῦ, στὸν ὁποῖο ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Οἱ Τοῦρκοι τότε ἄρχισαν τὶς κολακεῖες καὶ τὶς ἀπειλές. Καὶ ὅταν εἶδαν τὴν σταθερότητα τοῦ Ἁγίου στὴν πατρώα εὐσέβεια, τὸν ἀποκεφάλισαν. Ἦταν τὸ ἔτος 1801, ἡμέρα Παρασκευή. Οἱ Χριστιανοὶ παρέλαβαν τὸ ἱερὸ λείψανό του καὶ τὸ ἐνταφίασαν μὲ εὐλάβεια στὸν τάφο τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρα Πολυδώρου.

Δείτε και:

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Ὁ Ὅσιος Γεώργιος ὁ ἐν Μαλεῷ (4 Ἀπριλίου)




Ὁ Ὅσιος Γεώργιος ἀγάπησε ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁλόψυχα τὸν Χριστὸ καὶ ἀκολούθησε τὴν ὁδὸ τῆς μοναχικῆς πολιτείας, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ γονεῖς του ἐπιθυμοῦσαν νὰ νυμφευθεῖ. Ἔτσι ἐπιδόθηκε σὲ κάθε εἴδους ἄσκηση καὶ ἐγκράτεια, νηστεία καὶ σκληραγωγία, προσευχή, δάκρυα, μελέτη τῶν θείων Γραφῶν καὶ κάθε ἄλλη ἀρετή, γιὰ νὰ εὐαρεστήσει τὸν Θεό.

Οἱ Χριστιανοὶ προσέτρεχαν πρὸς αὐτὸν γιὰ νά φωτισθοῦν καὶ νὰ κατανοήσουν τὰ ἀγαθὰ τῆς πίστεως. Βλέποντας, ὅμως, ὁ Ὅσιος ὅτι ἐρχόταν πρὸς αὐτὸν πολὺ πλῆθος ἀνθρώπων καὶ δὲν τὸν ἄφηναν ἥσυχο στὸ ἔργο τῆς προσευχῆς, κατέφυγε στὸ ὄρος Μαλεβό, στὴ νότια Λακωνία. Ἐκεῖ, ἀφοῦ συγκέντρωσε γύρω του πλῆθος μοναχῶν, ἀσκοῦνταν στὴν ἡσυχία γενόμενος σκεῦος ἐκλογῆς καὶ φωτίζοντας ὅλους στὴν ἄσκηση καὶ τὴν προσευχή. Μάλιστα ἔδινε στὸν καθένα χωριστὰ τοὺς ὅρους καὶ τοὺς κανόνες τοὺς ὁποίους ἔπρεπε νὰ ἐκδουλεύει. Ὁ Ὅσιος Γεώργιος πρόκοψε τόσο πολὺ στὴν ἀρετή, ὥστε ἔγινε ξακουστὸς καὶ θαυμαστὸς στοὺς ἄρχοντες, ἀκόμα καὶ στοὺς βασιλεῖς, πρὸς τοὺς ὁποίους ἔγραψε πολλὲς ἐπιστολὲς ἀπαντώντας σὲ πνευματικὰ θέματα καὶ νουθετώντας αὐτοὺς νὰ κυβερνοῦν τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ μὲ δικαιοσύνη, ἀγαθότητα καὶ ἐλεημοσύνη.
Προεῖπε δὲ ὁ Ὅσιος καὶ τὸ κατὰ Θεὸν τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του, τρία χρόνια πρὶν αὐτὸ συμβεῖ. Καὶ ἔτσι, ἀφοῦ θεοφιλῶς καὶ καλῶς πολιτεύθηκε, ὅταν ἦρθε ὁ καιρὸς ἀσθένησε γιὰ λίγο. Τότε κάλεσε κοντά του ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἀσκήτευαν στὸ ὄρος Μαλεβό, τοὺς εὐλόγησε καί, ἀφοῦ τοὺς δίδαξε πῶς θὰ σωθοῦν καὶ θὰ εὐαρεστοῦν τὸν Θεό, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.




Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε
Ὡς θεῖον γεώργιον, δικαιοσύνης καρπούς, πλουσίως ἐξήνεγκας, δι’ ἐνάρετου ζωῆς, Γεώργιε Ὅσιε· σὺ γὰρ καθάπερ φοῖνιξ, ἐν ἀσκήσει βλαστήσας, τρέφεις τῇ δωρεᾷ σου, τὴν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν· ὅθεν ἀεὶ εὐχαρίστως, τιμᾷ τὴν μνήμην σου.




Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον
Γεωργὸς πανάριστος, τῆς ἐγκρατείας ἐγένου, τὸ δοθέν σοι τάλαντον, ἀσκητικῶς ἐπαυξήσας· ὅθεν σοι, ἡ ἐπουράνιος κληρουχία, δίδοται, ἀνθ’ ὧν διήνυσας Πάτερ πόνων· ὁ Χριστὸς γάρ σε δοξάζει, ὃν ἵλεών μοι δίδου Γεώργιε.




Μεγαλυνάριον
Σπόρον γεωργήσας τὸν μυστικόν, στάχυν ἀφθαρσίας, συγκομίζεις ἐν οὐρανῷ· δι’ οὗ κἀμὲ θρέψον, Γεώργιε θεόφρον, τὸν ἐν παθῶν πενίᾳ, ἀεὶ λιμώτοντα.