3ο ΓΕΛ Ηρακλείου Κρήτης, Ανοικτή επιστολή προς τους γονείς

Αγαπητοί γονείς,

Απευθυνόμαστε πρωτίστως σε σας, γιατί θεωρούμε ότι εσείς είστε οι άμεσοι συνεργάτες μας και οι πιο ανιδιοτελείς κριτές της προσπάθειάς μας να προσφέρουμε στα παιδιά όλα τα πνευματικά, ψυχικά και ηθικά εφόδια που θα τα κραταιώσουν στον προσωπικό τους αγώνα και θα δικαιώσουν το ρόλο του δημόσιου σχολείου.

Γυρίσαμε στο σχολείο μετά από ένα καλοκαίρι που σημαδεύτηκε ‒για πρώτη φορά στην ιστορία‒ από αιφνιδιαστικές απολύσεις καθηγητών, αγωνιώδεις κινητοποιήσεις και ειλικρινείς συζητήσεις με την κοινωνία. Απόρροια των συζητήσεων αυτών είναι η παρούσα επιστολή, στην οποία εκφράζουμε τα συναισθήματα, τις διαπιστώσεις, τους φόβους μας, το γιατί εντέλει απεργούμε.

Έχουμε την αίσθηση ότι πρέπει να απαντήσουμε στη στερεότυπη και επαναλαμβανόμενη κριτική που κατακλύζει το δημόσιο λόγο κάθε φορά που ‒χάρη στους αγώνες μας‒ αναδεικνύεται το πρόβλημα της Παιδείας.

Είναι λάθος η άποψη ότι οι καθηγητές δουλεύουν λιγότερες ώρες από ένα δημόσιο υπάλληλο. Στο διδακτικό χρόνο πρέπει να προστεθεί ο χρόνος που αφιερώνουμε καθημερινά στο σπίτι (διόρθωση γραπτών, προετοιμασία μαθημάτων, και εκδηλώσεων, εξαγωγή βαθμολογίας κ.λπ). Όσοι έχουν διδάξει ξέρουν ότι η επιτυχής διδασκαλία προϋποθέτει διαρκή ενημέρωση και συμπλήρωση, αναδιοργάνωση και προσαρμογή του μαθήματος, γιατί κάθε τμήμα είναι διαφορετικό, γιατί κάθε χρονιά φέρνει νέα δεδομένα. Άλλωστε και πρόσφατη (2012) μελέτη της Unesco καταλήγει ότι κάθε διδακτική ώρα αντιστοιχεί σε 4 ώρες εργασίας γραφείου.

Είναι σωστό ότι έχουμε περισσότερες διακοπές από άλλους υπαλλήλους. Δεν είναι όμως περισσότερες σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς των άλλων χωρών. Αναλογιστείτε τις ιδιομορφίες της εκπαίδευσης, τις ανάγκες των μαθητών και των οικογενειών τους και θα καταλάβετε γιατί οι εκπαιδευτικοί παγκοσμίως έχουν περισσότερες διακοπές.

Είναι λάθος ότι οι εκπαιδευτικοί δεν δουλεύουν και ότι το δημόσιο σχολείο δεν ανταποκρίνεται στις εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών. Ασφαλώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, δεν εθελοτυφλούμε. Όμως μια τόσο αφοριστική γενίκευση, όπως η παραπάνω, είναι άδικη και απογοητευτική για μας. Δεν επικαλούμαστε τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζει η διδασκαλία μας (πολυπληθή τμήματα, μαθητές με την ένταση της εφηβείας κ.λπ). Αναρωτιόμαστε όμως: γιατί ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών δεν χρειάζεται εξωτερική στήριξη στο δημοτικό και το γυμνάσιο, γιατί τα ίδια παιδιά θεωρούν αναγκαία τη φροντιστηριακή ενίσχυση στο λύκειο; Η στάση τους δεν οφείλεται στην ανικανότητα και την αδιαφορία των καθηγητών, αλλά στο σύστημα εισαγωγής στα Α.Ε.Ι. Προβλέπει κλειστό αριθμό επιτυχόντων ανά σχολή, γεγονός που εξ ορισμού επιβάλλει έναν αχαλίνωτο ‒και μάταιο‒ ανταγωνισμό. Έναν ανταγωνισμό που καθιστά αποτυχόντα το μαθητή του 19, όταν η βάση εισαγωγής στη σχολή που επιθυμεί είναι 19,1!

Αγαπητοί γονείς,

Όλοι βιώνουμε την επίθεση που υφίσταται σήμερα η ελληνική κοινωνία. Τώρα ήρθε η σειρά της εκπαίδευσης. Κλείσιμο σχολείων και κατάργηση ολόκληρων τομέων εκπαίδευσης στα ΕΠΑΛ, απολύσεις εκπαιδευτικών, νέο σύστημα εισαγωγής στα Α.Ε.Ι, που στην πραγματικότητα καταργεί ακόμα περισσότερο την αυτονομία της διδασκαλίας και ρίχνει βορά τους μαθητές και τις οικογένειές τους στη φροντιστηριακή κερδοσκοπία, απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται.

Για όλους αυτούς τους λόγους απεργούμε. Είναι ένας αγώνας υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου, αγώνας αξιοπρέπειας και συμπαράστασης στους απολυμένους συναδέλφους μας. Είμαστε πολίτες, είμαστε δάσκαλοι και δεν θέλουμε να διδάξουμε στους μαθητές μας το μάθημα της αδιαφορίας για το διπλανό τους ή της μοιρολατρικής υποταγής, όταν θίγονται βασικά τους δικαιώματα.

Συναισθανόμαστε την αγωνία που σας προκαλεί η τωρινή αναστάτωση. Άλλωστε πολλοί από μας είμαστε γονείς μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όμως αναλογιστείτε την αγωνία που περιμένει όλους μας αν τα προβλήματα της εκπαίδευσης «επιλυθούν» με το σχεδιαζόμενο τρόπο της μείωσης εκπαιδευτικών ευκαιριών, της επιδείνωσης των συνθηκών εκπαίδευσης, του αυταρχισμού και της επαγγελματικής ανασφάλειας. Με αυτό τον τρόπο «κανένα λουλούδι δεν ανθίζει».

Φίλοι γονείς,

Δεν απεργούμε γιατί έχουμε την ευχέρεια μισθολογικών απωλειών, ούτε γιατί θέλουμε να βλάψουμε την πατρίδα μας στους χαλεπούς αυτούς καιρούς. Δεν απεργούμε για να φέρουμε σε δύσκολη θέση τις ελληνικές οικογένειες ‒ θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τις ανακουφίσουμε.

Ζητάμε την κατανόησή σας, την ενεργή συμπαράσταση στους αγώνες μας καθώς και ειλικρινή διάλογο και συνεργασία μαζί σας καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Σύλλογος διδασκόντων 3ου ΓΕΛ Ηρακλείου Κρήτης

http://blogs.sch.gr/3lykirak/2013/09/13/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%87%CF%84%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-3%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B7/