Βαρυσήμαντο άρθρο του Οικουμενικού Πατριάρχου στο περιοδικό "Νέα Ευθύνη"

Στο τεύχος 15 του περιοδικού "Νέα Ευθύνη" (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2013) φιλοξενείται βαρυσήμαντο άρθρο του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου υπό τον τίτλο "Η ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ" (σελ. 1-3). Ολόκληρο το άρθρο αναδημοσιεύεται εδώ.

Σταχυολογούμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

(...)Τὸ ζητούμενον ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν σήμερον εἶναι νὰ λειτουργήση ἡ ἰδία ὡς θετικὴ πρόκλησις διὰ τὸν σύγχρονον ἄνθρωπον, ὡς προοπτικὴ ἐνθέου βιοτῆς καὶ σχεσιακῆς ἐλευθερίας. Εἰς μίαν ἐποχήν "ἀνατροπῆς τῶν ἀξιῶν", ἡ ὁποία ἀπαξιώνει πολλὰ σημαντικὰ καὶ ἀπολυτοποιεῖ πλεῖστα ὅσα ἀσήμαντα, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει θεοφιλῆ ἱεράρχησιν ἀξιῶν, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὴν ἱερότητα τοῦ κατ' εἰκόνα καὶ καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασθέντος ἀνθρώπου καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῆς καλῆς λίαν δημιουργίας. 

Ἡ Ἐκκλησία, ὅταν ὁμιλῆ, τὸ πράττει διὰ νὰ ὑπερασπισθῆ τὸν ἄνθρωπον. Ἐπίσης ἠμπορεῖ νὰ σιωπᾶ διὰ τὰν ἴδιον λόγον. Εἶναι ἀδύνατον ὅμως ἡ Ἐκκλησία νὰ παραμείνη ἀδρανὴς ἀπέναντι εἰς τὴν κραυγὴν ἀγωνίας τῶν "κοπιώντων καὶ πεφορτισμένων" καὶ εἰς τὸν στεναγμὸν τῆς κτίσεως, νὰ σιωπήση ὅταν ἀπειλῆται ὁ "ἐλευθερία τετιμημένος" (Ἰ. Χρυσόστομος) ἄνθρωπος καὶ ὁ κόσμος του. 

Δὲν συμβιβάζεται ἡ Ἐκκλησία πρὸς τὴν ἀδικίαν, πρὸς ὅλας ἐκείνας τὰς ἀντιπερσοναλιστικὰς δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι ὑποσκάπτουν τὴν κοινωνικὴν συνοχήν. Ἀντιστέκεται, προβάλλουσα τὸ κοινωνικὸν περιεχόμενον τοῦ χριστιανικοῦ Εὐαγγελίου, ἀσκοῦσα ἔργον διακονίας καὶ φιλανθρωπίας. Τὸ ἐκκλησιαστικὸν γεγονός, ὁ βεβιωμένος κοινοτισμὸς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἡ κοινωνία τῶν σχέσεων, ἀποτελεῖ ἁπτὴν πρόκλησιν διὰ τὸν ἀτομοκεντρισμόν τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, διὰ τὸν δικαιωματισμὸν καὶ τὸν αὐτοσωτηρικὸν ναρκισσισμόν του. Τὸ ἀσκητικόν ἦθος της προσφέρεται ὡς ἐναλλακτικὴ πρότασις ζωῆς εἰς τὸν ἄνθρωπον τοῦ ἔχειν, ὁ ὁποῖος ταυτίζει τὴν εὐδαιμονίαν του πρὸς τὸν πολλαπλασιασμὸν τῶν ἱκανοποιημένων ἀναγκῶν του. 

Ὡς χῶρος θεοσδότου ἐλευθερίας ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπορρίπτει τὴν τοποθέτησιν τοῦ ἔθνους ὑπεράνω τῆς κοινωνίας προσώπων. Εἶναι ἀδιανόητον τὸ ἔθνος νὰ ἀνάγηται εἰς καθοριστικὸν παράγοντα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, νὰ ἀποτελῆ τὸν ἄξονα τῆς ὀργανώσεως τῆς Ἐκκλησίας, νὰ ἐκφέρη ἡ Ἐκκλησία ἐθνοκεντρικόν λόγον, νὰ γίνεται κοιτὶς κρυπτοεθνικισμοῦ ἤ νὰ συμπράττει ἀνοικτὰ πρὸς ἐθνικιστικάς πολιτικὰς δυνάμεις. (...)

 ***

Εἰς τοὺς θιασώτας τοῦ ἐπιστημονισμοῦ ἡ Ἐκκλησία ὑπενθυμίζει ὅτι δὲν ὑπάρχει πραγματικὴ πρόοδος, ὅταν φαλκιδεύεται τὸ ἀνθρώπινον πρόσωπον καὶ ἡ ἐλευθερία του. Τίποτε δεν γιγαντώνει τὴν ἀλαζονείαν τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου ὅσον ἡ πίστις εἰς τὴν παντοδυναμίαν τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας. Τὸ μέλλον, ὅμως, δὲν φαίνεται νὰ ἀνήκη εἰς τὸν αὐτοχειροτόνητον ἀνθρωποθεόν, ὁ ὁποῖος ἀγνοεῖ ἤ καταργεῖ προμηθεϊκῶς ὅρια καὶ μέτρα καὶ καταστρέφει τοὺς ὅρους ζωῆς ἐπὶ τῆς γῆς. Εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ ἀνθρωπότης δὲν θὰ ἐπιβιώση, ἐὰν δὲν ἀλλάξη τὸν ὑπεροπτικὸν κτητικὸν προσανατολισμόν της. (...)

Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, Ἡ πρόκλησις τῆς Ὀρθοδοξίας, στὸ περιοδικό "Νέα Εὐθύνη", τ. 15 (Ἰανουάριος-Φεβρουάριος 2013), σελ. 1-2 (ἀποσπάσματα).