Ανθολόγιον 103: π.Φ.Φάρος

(...)Στην χριστιανική κοινότητα ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ενιαίος. Η κοινότητα συμπάσχει μ' αυτόν είτε πάσχει διανοητικά, είτε σωματικά, είτε πνευματικά. Οποιαδήποτε κι αν είναι η προέλευση τους, τα τραύματα του ατόμου είναι τραύματα της κοινότητος και η θεραπεία συγγνώμης και αποδοχής διαρκής.
Το μήνυμα της αρχαίας Εκκλησίας δεν ήταν ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να είναι εξαιρετικά καλός, αλλά ότι θα μπορούσε να αγαπηθεί παρά την αποτυχία του να είναι καλός και ότι όσο περισσότερο ηγαπάτο τόσο οι δυνατότητες του να είναι καλός ηυξάνοντο(...) 

π.Φ.Φάρος, Ταξίδι αυτοανακάλυψης,εκδ. Αρμός, Αθήνα 2009, σελ. 198.