Ανθολόγιον 80: Αρχιμανδρίτης Βασίλειος (Γοντικάκης)

"Εἰς τὰ ἴδια ἦλθε καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον" [Ἰω. 1,11]

Ἔρχεται ὡς ξένος. Ξενίζει (παραξενεύει) τοὺς δικοὺς Του. Καὶ ξενίζει (φιλοξενεῖ) τοὺς ξένους.

Ἐπειδή ἀγαπᾶ τοὺς ξένους ' ἐπειδὴ ἀγαπᾶ καὶ αὐτοὺς ποὺ Τὸν ἀρνοῦνται, γι' αὐτὸ ἐλευθερώνει καὶ τοὺς δικούς Του. Ἀγαπώντας τοὺς ξένους καὶ θεωρώντας τους οἰκείους, ἀγαπᾶ ἐσένα. Σοῦ εὐρύνει τὸν ὁρίζοντα τῆς ζωῆς.

Ἐὰν δὲν εἶναι δικοί σου οἱ ξένοι, χάνεις καὶ τοὺς δικούς σου καὶ τὸν ἑαυτό σου. Ἐὰν δὲν βλέπης τὸν Χριστὸ στὸ πρόσωπο τοῦ ξένου, τοῦ ἀρρώστου, τοῦ πονεμένου, τοῦ φυλακισμένου, τότε Τὸν ἀγνοεῖς παντελῶς.Οἱ δικοί Του, οἱ φίλοι, οἱ συγγενεῖς, ἡ μητέρα καὶ οἱ ἀδελφοί Του, καθορίζονται μὲ ἄλλο τρόπο: Ὅς γὰρ ἄν ποιήση τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἀδελφὸς καὶ ἀδελφή μου καὶ μήτηρ ἐστί [Ματθ. 7,21] (...)

Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου (Γοντικάκη), Τὸ κάλλος θὰ σώση τὸν κόσμο, ἔκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων, Ἅγιον Ὄρος 2010, σελ. 108-109.