Η δεύτερη τρομακτική σε έκταση λεηλασία και καταστροφή έργων τέχνης από
ξένους εισβολείς στον ελληνικό χώρο μετά τη ρωμαϊκή γενική διαρπαγή
υπήρξε - εφ' άπαξ αυτή τη φορά- η απογύμνωση της βυζαντινής πρωτεύουσας,
της πολυανθρωπότερης και πλουσιότερης πόλης του κόσμου, από τα στίφη
των Φράγκων Σταυροφόρων το 1204. Αυτό ήταν το τέλος του βυζαντινού
ελληνισμού και όχι η εγκατάσταση του Μωάμεθ Β' στην Κωνσταντινούπολη το
1453, όπως πιστεύουν οι Νεοέλληνες εξαιτίας των ξενικής υποβολής
διαστρεβλώσεων της ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου