Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκὶ : Πορεία προς τα Χριστούγεννα

Του Γ. Μ. Βαρδαβά

Στιγμές που σηματοδοτούν

πιο βαθιά και πιο πλατιά

μια σταθερή απώλεια.

Μέρα με τη μέρα,

χρόνο με το χρόνο

βιώνω τη σταθερή απώλεια.

Με τρομάζουν του ποιητή τα λόγια:

Ανέβασα τη στάχτη μου στο βουνό

και σώπασε για πάντα.

Ζούμε στον αιώνα της υπερβολής και της «απώλειας». Ο σύγχρονος άνθρωπος ή "μονοφυσίτης" θα είναι ή "μανιχαίος". Μάλιστα τις περισσότερες φορές με επιδερμικό τρόπο. Προς τι όμως το αφοριστικόν του ύφους; 

Με δεδομένο ότι τα Χριστούγεννα πλησιάζουν αναρωτιέμαι αν ο μέσος «πιστός» έχει προσπαθήσει έστω και λίγο να συλλάβει το πραγματικό τους νόημα ή αρέσκεται σε μια καταναλωτική ομφαλοσκοπία, που πρόσκαιρα σχετικοποιεί την ανεστιότητα και την αλλοτρίωση του. 

Ιδού! O Santa Claus αντικαθιστά το Μέγα Βασίλειο και η Coca-Cola του φορά κόκκινα ρούχα. Η Νέα Υόρκη «δεντροστολίζεται» και τα μικρά παιδάκια θέλουν «γλειφιτζούρι», που ο «γερό-λαδάς» το υπερτιμά. Κι ακόμα: ο υποκριτής «καρχαρίας», που καταδυναστεύει όλο το χρόνο τους πάντες θυμάται για μια μέρα τη φιλανθρωπία, όχι από ανθρωπιά αλλά από εγωισμό! Ω! τι κόσμος μπαμπά!

Είναι γεγονός ότι το βαθύτερο νόημα της εορτής των Χριστουγέννων θα πρέπει να αναζητηθεί στο μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως:

«Ὁ λόγος γὰρ ἐνηνθρώπησεν ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» (Μ. Αθανάσιος).

***

« Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν. καὶ ἐθεασάμεθα τήν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας» (Ιω. 1,14).

Ο Ιησούς, «το φως του κόσμου» , ο «άρτος της ζωής», ο Νέος Αδάμ εγκαινιάζει με την ενανθρώπηση Του τη Βασιλεία του Θεού και φέρνει την καταλλαγή μεταξύ Θεού και πεπτωκότος ανθρώπου. Ο Ιησούς είναι Αυτός, που δια της άκρας ταπεινώσεως Του δίνει νόημα στην ύπαρξη του ανθρωπίνου προσώπου. Ταπεινώνεται εξ αγάπης για να υψωθεί ο άνθρωπος στο αρχικό του μεγαλείο. 

Ας θυμηθούμε εδώ τα λόγια του Γέροντος Σωφρονίου του Essex: "Ο Θεός είναι ο Έτερος και, συγχρόνως, ο εμός".

Τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν την υπαρξιακή ελπίδα του ανθρώπου ακόμα και στους χαλεπούς καιρούς μας. Ας κάνουμε την υπέρβαση στην φίλαυτη νοοτροπία που χαρακτηρίζει τις μέρες μας, καλλιεργώντας την ψυχή μας και την ανθρωπιά μας. Γιατί όπως έλεγε κι ένας μεγάλος δάσκαλος, που δεν είναι πια μαζί μας «τίποτε άλλο δεν είναι ο άνθρωπος παρά ο σκοπός του».

Καλά Χριστούγεννα