uploader: Atartee
Ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης ("Ελεγεία και Σάτιρες",1927)
Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα
ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ
Σὰ νὰ μὴν ἤρθαμε ποτὲ σ' αὐτὴν ἐδὼ τὴ γῆ,
σὰ νὰ μένουμε ἀκόμη στὴν ἀνυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω δίχως μιὰ μαρμαρυγή.
Ἄνθρωποι στῶν ἄλλων μόνο τη φαντασία.
Ἀπὸ χαρτὶ πλασμένα κι ἀπὸ δισταγμὸ
ἀνδρείκελα, στῆς Μοίρας τὰ δυὸ τυφλὰ χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τὸν ἐμπαιγμό,
ἄτονα κοιτώντας, παθητικά, τ' ἀστέρια.
Μακρινὴ χώρα εἶναι γιὰ μᾶς κάθε χαρά,
Σκοτάδι γύρω δίχως μιὰ μαρμαρυγή.
Ἄνθρωποι στῶν ἄλλων μόνο τη φαντασία.
Ἀπὸ χαρτὶ πλασμένα κι ἀπὸ δισταγμὸ
ἀνδρείκελα, στῆς Μοίρας τὰ δυὸ τυφλὰ χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τὸν ἐμπαιγμό,
ἄτονα κοιτώντας, παθητικά, τ' ἀστέρια.
Μακρινὴ χώρα εἶναι γιὰ μᾶς κάθε χαρά,
ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ νεότης ἔννοια ἀφηρημένη.
Ἄλλος δὲν ξέρει ὅτι βρισκόμαστε, παρὰ
Ἄλλος δὲν ξέρει ὅτι βρισκόμαστε, παρὰ
ὅποιος πατάει ἐπάνω μας καθὼς διαβαίνει.
Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός.
Ὤ! κι ἄν δὲν ἦταν ἡ βαθιὰ λύπη μες στὸ σῶμα
ὤ!κι ἄν δὲν ἦταν στὴν ψυχὴ ὁ πραγματικὸς
Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός.
Ὤ! κι ἄν δὲν ἦταν ἡ βαθιὰ λύπη μες στὸ σῶμα
ὤ!κι ἄν δὲν ἦταν στὴν ψυχὴ ὁ πραγματικὸς
πόνος μας,γιὰ νὰ λέει ότι υπάρχουμε ακόμα...
μαρμαρυγή: παλμική λάμψη, συνήθως τῶν ἄστρων
Κ. Γ. Καρυωτάκης, Ποιήματα καὶ πεζά (ἐπιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης,ἐκδ. ΕΣΤΙΑ: Νέα Ἑλληνικὴ Βιβλιοθήκη, Αθήνα 1993, σελ.89).
Ευχαριστούμε το φίλο nerzack για το λίνκ του βίντεο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου