Επιμέλεια:
Θ.
«Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως κανείς πραγματικά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν μπορεί να ασπασθεί τον ευφορικό τούτο αθεϊσμό σήμερα. Μετά μάλιστα τις εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρών που προκάλεσε και συσσώρευσε ο στρατευμένος αθεϊσμός του 20ού αιώνα (εκατό εκατομμύρια νεκροί μόνον στη Σοβιετική Ένωση κατά τα σοβιετικά αρχεία – άθεοι σαν τον Στάλιν, τον Χίτλερ, τον Πολ Ποτ, τον Μάο και άλλους κατάργησαν στην κυριολεξία την έννοια του εγκλήματος, προκαλώντας τον θάνατο εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων «για το καλό της ανθρωπότητας») είναι δύσκολο για οποιονδήποτε μη παντελώς ενδεή φρενών να συμμερισθεί τον ενθουσιασμό των κηρύκων της γενικής ευτυχίας που δήθεν θα ερχόταν με την εξορία του Θεού».
(π. Νικόλαος Λουδοβίκος, Οι
τρόμοι του προσώπου και τα βάσανα του
έρωτα, Αρμός 2009, σελ. 123-124).
Α΄
Το Πιτέστι – Η κόλαση στη γη
Β΄
π. Γκεόργκε Καλτσίου-Ντουμιτρεάσα: ο «προσωπικός εχθρός» του Ν. Τσαουσέσκου
Γ΄
π. Γεράσιμος Ίσκου: πέθανε μαζί με το δήμιό του (αφού τον εξομολόγησε και τον κοινώνησε)
Δ΄
π. Ιουστίνος Πίρβου: μια ζωή αφιερωμένη στο Χριστό
Ε΄
Ο
π. Ιλίε Λακατούσου και ένα θαύμα των
Τριών Ιεραρχών
Στ΄
Αυτοβιογραφική
ομολογία του συγγραφέα Ιωάννη Ιανολίδε
Ζ΄
«Ένας
άνθρωπος, στον οποίο ζούσε ο Χριστός»
(Άγιος Βαλέριος Γκαφένκου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου