Στιγμές
που σηματοδοτούν
πιο
βαθιά και πιο πλατιά
μια
σταθερή απώλεια.
Μέρα
με τη μέρα,
χρόνο
με το χρόνο
βιώνω
τη σταθερή απώλεια.
Με
τρομάζουν του ποιητή τα λόγια:
Ανέβασα
τη στάχτη μου στο βουνό
και
σώπασε για πάντα.
Το
κέρδος της απώλειας
είναι
φορές ζείδωρο.
Όταν
η γλυκιά εκείνη ομορφιά
της
ανεπιβεβαίωτης προσδοκίας
κατακλύζει
όλο μου το είναι.
Αγαπώ
την ετερότητα
είναι
η αναπνοή
του
είναι μου.
Αρκεί
μόνο μια στιγμή –ή μήπως λιγότερο;-
για
να επιβεβαιώσει πως
η
ομορφιά σου θα σώσει τον κόσμο
***
Ο τίτλος "Σταθερή απώλεια" προέρχεται από το ομώνυμο έργο του Πρόδρομου Μάρκογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου