tag:blogger.com,1999:blog-7635810137187385878.post1575032557559965885..comments2024-01-14T20:37:30.305+02:00Comments on ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ: Γ.Κοντογιώργης, Το κράτος του ΚαποδίστριαΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟhttp://www.blogger.com/profile/07693762153107376221noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-7635810137187385878.post-4070021083410747292013-11-03T03:18:51.354+02:002013-11-03T03:18:51.354+02:00Η τεχνική ανάλυση της πολιτικής του Καποδίστρια βα...Η τεχνική ανάλυση της πολιτικής του Καποδίστρια βασίζεται λίγο-πολύ στο θέσφατο: <b>το 1827 ο Καποδίστριας (ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥ) εκλέγεται κυβερνήτης και το 1828 αναλαμβάνει την διακυβέρνηση του υπό ίδρυση κράτους</b>.<br />Γιατί όμως να μην στηρίζεται στη βάση: <b>το 1827 η Επανάσταση, μέσω των ηγετικών μορφών του Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη κατορθώνει επιτέλους, παρά την λυσσαλέα αντίδραση προς τον σκοπό της Επανάστασης (αυτής που δημιούργησε και τον εμφύλιο σπαραγμό) να ΑΝΑΘΕΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ</b>.<br />Γιατί;<br />Ως πότε θα ανεχόμαστε την συμβιβαστική εθνική ιστορία που ανέχεται την αποσιώπηση και την αντιστροφή, προκειμένου να λειτουργήσει στοιχειωδώς το κράτος μετά το 1833; Ως πότε θα ακούμε για δάνειο που υπήρξε “διπλωματική επιτυχία”, για εμφύλιο που οφείλεται σε ταξικές διαφορές και για Ναβαρίνο που έσωσε την Επανάσταση και δημιούργησε το κράτος; Πότε θα κατανοήσουμε ότι τα Συντάγματα έγιναν χάριν της ακυβερνησίας και της εκτροπής της Επανάστασης από τον στόχο που είχε θέσει ο διαφωτισμός της Ρωμέικης (Ορθόδοξης) Εκκλησίας; Πότε θα ξεφύγουμε από τους αναχρονισμούς που ερμηνεύουν το παρελθόν μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη ενός εθνικού (=ψευδοελληνικού) παρόντος; Είναι δυνατόν να αγνοούμε ακόμα ότι 1821 και 1789 είναι πλήρως αντίθετα και συγκρουόμενα;<br /><br />Στόχος του 1821 ήταν η ανασύσταση του χριστιανικού πολυεθνικού κράτους της Κωνσταντινούπολης και ο στόχος αυτός (ξανα)μπήκε σε στάδιο εφαρμογής το 1814 στην Βιέννη, όταν ο Ναπολέων σταμάτησε να προωθεί την μασονική (δήθεν ταξικώς προκύψασα) “δημοκρατία” της Γαλλικής Επανάστασης, όταν ο τσάρος προσπαθώντας να αποσοβήσει κάθε παρόμοιο μελλοντικό κίνδυνο, έκανε την ανεπιτυχή κίνηση της “Ιεράς Συμμαχίας”.<br /><br />Ως πότε θα καμώνεται η ιστορία ότι ο Καποδίστριας “προέκυψε” το 1827; Ως πότε θα σιωπά μπροστά σε τερατουργήματα που λένε ότι ο Καποδίστριας έδιωξε τον ιδρυτή της Εταιρείας Ξάνθο; Ως πότε θα αποσιωπάται ότι την εκλογή του Καποδίστρια προσπάθησαν να ακυρώσουν οι “δημοκρατικοί” με την μετατροπή του προσωρινού Συντάγματος σε οριστικό;<br /><br />Το κείμενο προσπαθεί να αποδείξει, ό,τι ο συγγραφέας του πιστεύει. Περιέχει απολογία (ερμηνεία) συμπλεγματικού τύπου έναντι της “δημοκρατίας” του χάους, όταν η λέξη αυτή χρησιμοποιείται ως σήμερα από τον τελευταίο διάδοχο του Μαυροκορδατικού σχήματος, το άχριστο/αντίχριστο (ανθελληνικό) ΠΑΣΟΚ (Δημοκρατική Παράταξη!). Κάποια στοιχεία όμως ενστικτωδώς τα πιάνει, όπως το θέμα της “κοσμόπολης” που αντιστοιχεί στον οικουμενισμό του χριστιανισμού και υπεροχής του οικουμενισμού έναντι του εθνισμού.<br /><br />Απολογητικά μιλάει και για το ζήτημα “κεντρικά διοικούμενο vs αποκεντρωμένο κράτος” αφού έμμεσα απαντάει στις κατηγορίες, τις λασπολογίες και τις βλακείες που λέγονται ως σήμερα, σχετικά με τον “δεσποτισμό” του “Ρώσου” Καποδίστρια. Ταυτόχρονα, οι “υδρέικες και μανιάτικες αρνήσεις εναρμονισμού με το διατακτικό της εθνικής πολιτείας” υποθάλπτουν την ερμηνεία που δίνουν στο έθνος οι νεωτερικοί, κυρίως όμως συντηρούν και τον θρύλο της εσωτερικής εξόντωσης του Καποδίστρια. Κρίμα, τέλος, να κρίνεται “το κράτος του Καποδίστρια”, ειδικά σήμερα, χωρίς την παραμικρή αναφορά στο οικονομικό θέμα (δάνεια, νομισματική πολιτική, προϋπολογισμος του 1830, διαμόρφωση συνόρων με εξαγορά εδαφών από τον Σουλτάνο…)<br /><br />Αν η “δημοκρατία” κατ’ αρχήν σημαίνει “δικαιοσύνη”, τότε γιατί δεν τονίζεται ότι η μοναδική περίοδος ελληνικού κράτους δικαίου ήταν η προ-Ελλαδική καποδιστριακή;Θησέαςnoreply@blogger.com