(...) Οι νέες θρησκείες διέπονται από ένα απόλυτο πρακτικό και φονταμενταλιστικό πνεύμα. Οι τελετάρχες τους δεν κυριαρχούνται από μεταφυσική αγωνία, δεν τους κινεί η περιέργεια. Επικοινωνούν, όχι μόνο με τους πιστούς, αλλά και με τους "θεούς" τους με κανόνες δοσοληψίας. Με τον τρόπο αυτό μεταβαίνουν ευκολότερα από τις επικλήσεις στις προθεσμιακές συναλλαγές. Οι εξουσιαστικές φαντασιώσεις του αποκρυφισμού, που συναντώνται με τη διαφημιστική λογική των νέων προφητών στην κενολογία και στην έπαρση, προσελκύουν τον νεόφυτο αξιοποιώντας τις πιο λαμπρές παραδόσεις του θεάματος, για να τον μετατρέψουν στη συνέχεια σε άτομο χωρίς συνείδηση και ελευθερία. (...)
Κωνσταντίνος Β. Ζορμπάς, Δοκίμια για την παγκοσμιοποίηση, εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη 1999, σελ. 15-16 (απόσπασμα)
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου