Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Ανθολόγιον 133: Γέρων Πορφύριος

Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι. Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για τον εαυτό του, για να σωθεί ο ίδιος. Τους άλλους πρέπει ν' αγαπάμε και να προσευχόμαστε να μη χαθεί κανείς' να μπούν όλοι στην Εκκλησία. Αυτό έχει αξία. (...)

(...) Όταν ξεχωρίζουνμε τον εαυτό, μας δεν είμαστε χριστιανοί. Αληθινοί χριστιανοί είμαστε, όταν αισθανόμαστε βαθιά ότι είμαστε μέλη του μυστικού σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, με μια συνεχή σχέση αγάπης. (...)
 
(...)Είμαστε ένα ακόμη και με τους ανθρώπους που δεν είναι κοντά στην Εκκλησία. Είναι μακριά από άγνοια. Να κάνομε προσευχή, ο Θεός να τους φωτίσει και να τους αλλάξει, να έλθουν και αυτοί στον Χριστό. Εμείς τα βλέπουμε ανθρώπινα, κινούμαστε μ' άλλον τρόπο και νομίζομε ότι αγαπάμε τον Χριστό. Ο Χριστός, όμως, ο οποίος "βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους" (Ματθ.5,45) μας λέγει: "ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν"(Ματθ.5,44). Να ευχόμαστε να είμαστε όλοι μαζί, όλοι μαζί στον Θεό. Τότε, αν το ζούμε αυτό, θα έχομε ανάλογα αποτελέσματα, θα είμαστε όλοι αγαπημένοι και ενωμένοι.
Για τους ανθρώπους του Θεού δεν υπάρχει απόσταση, έστω κι αν είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Όπου κι αν βρισκόμαστε, είμαστε όλοι μαζί. (...) 
Όταν μας συνδέει ο Χριστός, αποστάσεις δεν υπάρχουν(...)

Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος και Λόγοι, εκδ. Ι.Μ.Χρυσοπηγής Χανίων, Χανιά 2009, ISBN: 960-87617-0-0, σελ. 197-198 (αποσπάσματα)



Νικόλας Σεβαστάκης, Η πολιτική των συναισθημάτων

02_highΗ εμπειρία της κρίσης εκδηλώνεται με πληθώρα τρόπων. Εμφανίζεται φυσικά σε λογαριασμούς και χαρτιά μισθοδοσίας, στις στατιστικές της ανεργίας ή των μη εξυπηρετούμενων δανείων και άλλων χρεώσεων. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η κρίση είναι ένα απέραντο εργαστήριο συναισθημάτων, δημόσιας επικοινωνίας των παθών μας, ιδιωτικών και συλλογικών. Τι συνέβη τα τελευταία χρόνια; Μια έκρηξη των συζητήσεων για την κρίση, ιδίως για τα πολιτικοοικονομικά της συμπτώματα, έκρηξη η οποία δημιούργησε μια εκτεταμένη πολιτικοποίηση της κοινωνίας. Η οικονομική πληροφορία μαζί με τις φήμες, τα σενάρια, τις θεωρίες συνωμοσίας διαχύθηκαν προς τα κάτω και οριζόντια. Το αποτέλεσμα είναι ότι μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού τα οποία στις συνθήκες της “ευημερίας” είχαν αποσχιστεί από το πολιτικό σύμπαν, ανακάλυψαν με τρόμο ότι η ιδιωτική τους σφαίρα “απαλλοτριώνεται” από την κοινωνική ατμόσφαιρα και τη διακυβέρνηση της κρίσης.
Τούτη λοιπόν η σαστισμένη ιδιωτική σφαίρα βρέθηκε να αντιμετωπίζει συνεχείς οχλήσεις και βίαιες παρεμβολές. Όλο και περισσότεροι πολίτες εξωθήθηκαν να βγουν από τα ρούχα τους, να θυμώσουν για δημόσιες υποθέσεις και πολιτικά πρόσωπα, για νόμους ή προεδρικά διατάγματα. Παρέες μάλωσαν και φιλίες διαταράχτηκαν. Άλλαξε έτσι απότομα ο κύκλος της ατομικής και της στενά επαγγελματικής ρουτίνας. Η εμπειρία της κρίσης άρχισε να πονάει μη επιτρέποντας στη ρουτίνα να λειτουργήσει προστατευτικά όπως “υπό κανονικές συνθήκες”. Η έκθεση στον οικονομικό κίνδυνο και στην έλλειψη ασφάλειας έφτιαξε μια διαφορετική ύλη καθημερινότητας. Η κυρίαρχη ύλη αυτής της καθημερινότητας δεν είναι ο εφησυχασμός αλλά η ανησυχία. Και αυτή φαίνεται πια να διεισδύει ακόμα και στους πιο αδιάφορους μικρόκοσμους.
Ποια είναι η πίσω πλευρά αυτής της νέας δύσθυμης πολιτικοποίησης; Ποια είναι τα ρίσκα της; Επειδή ακριβώς η αφετηρία της είναι μια αίσθηση απώλειας και αποπροσανατολισμού, αναπτύσσεται προς όλες τις δυνατές κατευθύνσεις. Στη σκιά της κρίσης, η αναζωπύρωση των πολιτικών συναισθημάτων μπορεί να φτωχαίνει ή και να εμπλουτίζει τη σκέψη. Μπορεί να θρέφει τους κανιβαλισμούς του hate speech αλλά και να φέρνει σε επαφή τους πολίτες με επιχειρήματα που δεν θα τα γνώριζαν αν δεν είχαν εμπλακεί συναισθηματικά στην κατάσταση. Να φτιάχνει νέα υβρίδια δογματικής τύφλωσης μαζί με εκλεπτυσμένα κριτικά εργαλεία.
Με άλλα λόγια, η πολιτική του συναισθήματος δεν έχει μια και μοναδική έκβαση. Εδώ πλέον ο δημαγωγικός χειρισμός των συναισθημάτων της κρίσης συνυπάρχει με την αναγνώριση της ηθικής τους σημασίας. Η εκτόξευση της υβριστικής πολιτικολογίας αναπτύσσεται εκ παραλλήλου με το ενδιαφέρον για τις αιτίες και το πραγματικό βάθος της κρίσης. Ακόμα και η παραφιλολογία των συνωμοσιολόγων αντισταθμίζεται – δυστυχώς τελείως άνισα- από αιτήματα κριτικής αυτογνωσίας που υπερβαίνουν τη συμβατική πολιτική πολεμική.
Το πρόβλημα αρχίζει από τη στιγμή που κάποιοι ταυτίζουν το συναίσθημα στην πολιτική με τον μαγικό κόσμο του twittter ή με τα παιχνίδια “προσωπικής πρόκλησης” στα κοινωνικά δίκτυα. Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία όπου σκοπεύω να επανέλθω.



Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

[πηγή: ΑΜΗΝ & αναδημ.  Ι.Μ.ΒΕΛΓΙΟΥ]

Των Ν. Μαγγίνα-Ν. Παπαχρήστου
φωτό: Ν.Παπαχρήστου/amen.gr

Με επιτυχία στέφθηκε η διαμεσολαβητική προσπάθεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την αποκατάσταση των Κανονικών σχέσεων και της Ευχαριστιακής Κοινωνίας μεταξύ του Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και του Πατριαρχείου Ρουμανίας.
Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Θρόνου με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη και με την συμμετοχή του Αρχιγραμματέα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Αρχιμ.Βαρθολομαίου Σαμαρά μετέβησαν αρχικά στο Βουκουρέστι και ακολούθως στα Ιεροσόλυμα όπου συναντήθηκαν και είχαν διαβουλεύσεις με τους Πατριάρχες και Ιεράρχες των δύο Εκκλησιών.
Η αποκατάσταση της Κοινωνίας μεταξύ των δύο Εκκλησιών – καρπός του σημαίνοντα συντονιστικού ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου – αποτελεί μια θετική εξέλιξη που θα ενισχύσει έτι περεταίρω την Πανορθόδοξη ενότητα σε μια εποχή κρίσης που όλο και περισσότεροι άνθρωποι, αναζητώντας πνευματικό στήριγμα, στρέφονται στην Ορθόδοξη μαρτυρία.


http://www.amen.gr/article12585


Γέροντας Ιωακείμ Αγιορείτης, Το κατανυκτικό Τριώδιο



Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Η Ορθοδοξία στην Τουρκία σήμερα (εκ της Πεμπτουσίας)

VIDEO PLAYER by video hosting service
Ο Ωζ Άγγελος-Σεντάτ, φοιτητής της πολιτικής επιστήμης και ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, σε συνέντευξή του στην Πεμπτουσία μιλά για την Ορθοδοξία στην Τουρκία σήμερα.


Εκδήλωση της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Άπω Ανατολή με προσκεκλημένο τον Σεβ. Μητροπολίτη Χονγκ Κόνγκ κ. Νεκτάριο την προσεχή Κυριακή 24-2-2013 στο Βόλο


 Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ορθοδόξου Ιεραποστολής «Οι Τρεις Ιεράρχες», φιλοξενούν την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος (Κ. Καρτάλη 173 με Γαζή), στις 7.00 μ.μ., τον Ιεραπόστολο Σεβ. Μητροπολίτη Χονγκ Κόνγκ κ. Νεκτάριο, Ιεράρχη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα «Η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Άπω Ανατολή».
Ο Σεβασμιώτατος θα παρουσιάσει το ιεραποστολικό έργο που επιτελείται με την ευθύνη του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις χώρες της Άπω Ανατολής, και ιδιαίτερα στο Χονγκ Κονγκ και την Σιγκαπούρη, και θα μιλήσει για την προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας σε λαούς που ζουν κάτω από συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης. Η ομιλία του θα συνοδεύεται από την προβολή διαφανειών από το Ιεραποστολικό έργο που επιτελείται στην Άπω Ανατολή. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Δρ Παντελής Καλαϊτζίδης, Διευθυντής της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, χαιρετισμό θα απευθύνει ο Πρόεδρος του Συλλογου «Οι Τρεις Ιεράρχες» κ. Ιωάννης Πατρίκος, ενώ ο Σεβ. Μητροπολιτης  Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος θα κλείσει με την καταληκτήρια προσλαλιά.
 
    Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.



Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Νικόλας Σεβαστάκης, Tυνησία: Απέναντι στον ισλαμο-φασισμό


Μετά από κάμποσο καιρό, πάλι ένα κείμενο «εκτός ατζέντας» στα «Ενθέματα». Λίγες γραμμές για κάποιες εμπειρίες του διπλανού μας κόσμου, για τις πληγές της περιμέτρου μας, που νομίζω ότι πρέπει να μας καίνε. Γιατί αυτές οι εμπειρίες αγγίζουν τη Μεσόγειο που τη σημασία της μας τη δίδαξε ο Καμύ, ο κατεξοχήν στοχαστής των εντάσεων μεταξύ της πολιτικής και της ηθικής. Εννοείται ότι μιλώ και πάλι σε ένα διαφορετικό μήκος κύματος από κάποιες γεωπολιτικές αναλύσεις ή τις θεωρητικές περιηγήσεις στην «εξέγερση του πλήθους», κουβέντες στις οποίες έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.
Στην Τυνησία λοιπόν, στις 6 Φεβρουαρίου, δολοφονήθηκε ο Τσόκρι Μπελαΐντ, ηγέτης του κόμματος της Αριστεράς Κίνημα Πατριωτών Δημοκρατών που είχε υψώσει τη φωνή του απέναντι στην κυβέρνηση του Χαμίντ Τζεμπαλί. Με αφορμή αυτή τη δολοφονία, ο Έρικ Γκολντστάιν, υπεύθυνος του τμήματος Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής του Human Rights Watch δήλωσε: «Έχουν διαπραχτεί πολλές επιθέσεις σε δημοσιογράφους, πολιτικά στελέχη, καλλιτέχνες και απλούς πολίτες. Οι περισσότερες από αυτές δεν έγιναν αντικείμενο έρευνας, ούτε φυσικά κάποιας δικαστικής διαδικασίας».
Ο πιο πιθανός λόγος γι’ αυτή τη δολοφονία είναι ότι ο Μπελαΐντ, φυσιογνωμία της τυνησιακής αντιπολίτευσης, έθετε επί μήνες ερωτήματα στην κυβέρνηση για το μείζον ζήτημα που συνταράσσει πια όλη τη Βόρειο Αφρική και την υποσαχάρια ζώνη του Σαχέλ: την απειλή εναντίον της κοινωνίας και της δημοκρατικής προοπτικής από την πλευρά του ριζοσπαστικού ισλαμισμού, και συγκεκριμένα των δυνάμεων του σαλαφισμού. Μια μέρα μάλιστα πριν τη δολοφονία, σε συνέντευξη Τύπου, ο Μπελαΐντ κατήγγειλε «το κλίμα βίας, μια βία η οποία έχει γίνει οργανωμένη και συστηματική». Πολλούς μήνες τώρα οι κοσμικές, φιλελεύθερες και αριστερές δυνάμεις, τα συνδικάτα και οι γυναικείες οργανώσεις, δίνουν μια μεγάλη μάχη για τον χαρακτήρα και την ουσία της επανάστασης: για την αποτροπή, δηλαδή, της επικράτησης των οπαδών της Σαρία, υπέρ των πολιτικών και ατομικών ελευθεριών και για την προάσπιση των κοσμικών αξιών.
Είναι πια σαφές ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνον οι περιπλοκές μιας «Αραβικής Άνοιξης» που πάνε να τη σφετεριστούν οι εχθροί της ελευθερίας. Η πρόκληση, η οποία απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, η βία των τζιχαντιστών αλλά και η διάδοση του υπερσυντηρητικού ισλαμισμού, έχει αλλάξει αποφασιστικά τα δεδομένα σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη. Και νομίζω ότι αυτή την πρόκληση δεν μπορεί να τη φωτίσει — μόνο πια να την συσκοτίσει– η μανιέρα της καταγγελίας των οικονομικών συμφερόντων των Αμερικανών, των Γάλλων ή όποιων άλλων. Γιατί, απλά, αυτά τα συμφέροντα είναι μια πλευρά του παζλ, και όχι η καρδιά του σημερινού προβλήματος. Άλλωστε, όσο και αν πολλοί θα ήθελαν να το κρύψουν, ο λαός του Μαλί υποδέχτηκε τον Ολάντ ως ελευθερωτή, και όχι ως νεοαποικιοκράτη που πάει να αρπάξει το ουράνιο της περιοχής.
 Οι αριστερές δυνάμεις στη Βόρειο Αφρική αναγνωρίζουν πια τον βασικό αντίπαλο: εκείνους που επιχειρούν την επιβολή μιας νέας ολοκληρωτικής τυραννίας στη θέση των παλιών διεφθαρμένων δικτατόρων. Πριν λίγο καιρό έτυχε να δω μια εξαιρετική εκπομπή στο γαλλικό κανάλι TV5 για την κόλαση που έζησε η Τυνήσια σκηνοθέτιδα Νάντια Ελ Φάνι με αφορμή το δικό της ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «Ούτε Αλλάχ ούτε Αφέντης». Η περίπτωσή της είναι μια από τις πολλές σε μια Τυνησία που κλονίζεται από ένα κύμα επιθέσεων σε κινηματογράφους, πολιτιστικά κέντρα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Αυτή, η πιο κοσμική από τις χώρες της Βορείου Αφρικής, ζει στον ρυθμό αυτής της πολύ συγκεκριμένης και ακραίας απειλής. Ήδη ένας αριθμός διανοουμένων όρθωσε το ανάστημά του καταγγέλλοντας την υποκρισία του Ενχάντα, του κυριότερου κυβερνώντος κόμματος που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί το «μετριοπαθές Ισλάμ». Άλλο τμήμα της διανόησης έδωσε πίστη, με αφέλεια ή και ιδιοτέλεια, στις διακηρύξεις των κυβερνώντων ότι θα αποτρέψουν την προώθηση των σαλαφιστών. Το αποτέλεσμα είναι ωστόσο η αποθράσυνση των οπαδών του ολοκληρωτικού Ισλάμ. Αλλά και η ελπιδοφόρα διεύρυνση των αντιστάσεων από τις λαϊκές δυνάμεις που θέλουν να διασώσουν το νόημα της επανάστασης.
Αυτός ο κόσμος μας αφορά, ακόμα και αν ο αγώνας του δεν είναι στην ευρωπαϊκή ή ελληνική «ατζέντα». Και πρέπει να μας νοιάζει κατά τον ίδιο τρόπο που στη μακρινή δεκαετία της πρώτης μεγάλης κρίσης, στη δεκαετία του ’30, ξεχώρισε η διεθνής αλληλεγγύη στους αγωνιστές της Δημοκρατικής Ισπανίας εναντίον των φαλαγγιτών του στρατηγού Φράνκο. Τότε, η αλληλεγγύη στη δημοκρατική Ισπανία δεν θεωρήθηκε αποπροσανατολισμός από τα εσωτερικά προβλήματα των εργαζομένων πολιτών της Ευρώπης αλλά μια καμπή κι ένας σταθμός στην οικουμενική πάλη εναντίον της βαρβαρότητας. Κακά τα ψέματα: αυτό που φέρει μαζί του ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός για ένα μεγάλο κομμάτι της σημερινής ανθρωπότητας είναι το ίδιο: μια βαρβαρότητα που συμπληρώνει τις εμπειρίες οικονομικής μιζέριας και καταπίεσης λαών και περιοχών.

 ------------------------
Ο Νικόλας Σεβαστάκης διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.



Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γ.Καραμπελιά στις 19-2-2013 στην Αθήνα

Το βιβλιοπωλείο Ιανός και οι Εναλλακτικές Εκδόσεις παρουσιάζουν την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου, στις 20.00 το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά  “Η Αποστασία των Διανοουμένων”. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Γιώργος Κοντογιώργης, καθηγητής Παντείου, Σπύρος Κουτρούλης, συγγραφέας και ο συγγραφέας του βιβλίου.  Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο βιβλιοπωλείο Ιανός (Σταδίου 24).


Θ.Ι.Ζιάκας, Ένας λόγος παραπάνω

Πηγή: ΑΝΤΙΦΩΝΟ


Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Η Γερόντισσα Θέκλα μιλά για την Ορθοδοξία στην υποσαχαρική Αφρική (εκ της Πεμπτουσίας)


VIDEO PLAYER by stream services

Η Γερόντισσα Θέκλα, Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Νεκταρίου Κουλουέζι, 
σε συνέντευξή της στην Πεμπτουσία μιλά για την πορεία της Ορθοδοξίας 
στην υποσαχαρική Αφρική κατά τον 20ό αιώνα και σήμερα.

 


Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

διαΚρητικά 32: Βρουβογιάννης (Γιάννης Σωπασής)-Παναγία Πορταΐτισσα

http://www.youtube.com/watch?v=jVBm2pZT0-s
Απόσπασμα από την εκπομπή της Κρήτη TV "Οι Τυροκόμοι του Ψηλορείτη".


διαΚρητικά 31: Βρουβογιάννης (Γιάννης Σωπασής)

http://www.youtube.com/watch?v=KYltOzEeNi8&list=PLA018B7C09DDBA92D
Απόσπασμα από την εκπομπή της Κρήτη TV "Οι Τυροκόμοι του Ψηλορείτη". 


Μουσικόραμα 25: The Smiths - Hand In Glove



Μουσικόραμα 24: INXS-Mystify



Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Μανώλης Δρεττάκης, Η μάστιγα της τοκογλυφίας

Πηγή: Η ΑΥΓΗ, 3-2-2013, σελ. 54

"Ει μη πλήθος ην τοκιστών, ουκ αν ην το πλήθος των πενομένων.
Λύσον σου την φατρίαν, και πάντες έξομεν την αυτάρκειαν"
Άγιος Γρηγόριος Νύσσης

Ζούμε σε μια εποχή στην οποία κυβερνούν τον κόσμο αυτοί που διακινούν με όλα τα σύγχρονα μέσα το (κάθε είδους) χρήμα, δηλαδή οι διάφοροι χρηματοπιστωτικοί οίκοι, οι τράπεζες και τα πλούσια κράτη, εκμεταλλευόμενοι τα φτωχότερα κράτη και όσους έχουν ανάγκη για να καλύψουν βασικές ανάγκες, αποσπώντας τεράστια κέρδη με τα υψηλά επιτόκια, με τα οποία δανείζουν και αμύθητα ποσά με τα διάφορα «παιχνίδια» στα χρηματιστήρια.
Αυτή την πραγματικότητα βιώνει σήμερα η Ελλάδα. Πρώτα και κύρια το κράτος με τα διάφορα Μνημόνια και τις ταπεινωτικές δανειακές συμβάσεις. Τη βιώνουν οι επιχειρήσεις, οι οποίες, αδυνατώντας να εξοφλήσουν τα δάνεια, κλείνουν. Τη βιώνουν και τα νοικοκυριά που έχουν δανειστεί από τις τράπεζες ή από τα ενεχυροδανειστήρια και κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους ή όσα δίνουν για ενέχειρο.
Ανάλογες καταστάσεις υπήρχαν και τον 4ο μ.Χ. αιώνα, στον οποίο έζησαν μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας. Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι και ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου, την ομιλία του οποίου «Προς τους πλουτούντας» κυκλοφόρησε ως ένθετο η «Αυγή» με το φύλλο της 6ης.1.13. Σε ομιλίες του ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης είχε αναφερθεί στην τοκογλυφία. Μια από τις ομιλίες αυτές έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Χριστιανική» τόσο στο πρωτότυπο όσο και σε μετάφραση. Από τη μετάφραση αυτή παραθέτουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Αργόσχολη και πλεονεκτική είναι η ζωή του τοκιστή. Δεν γνωρίζει αυτός τους κόπους της γεωργίας, ούτε την εφευρετικότητα του εμπορίου. Αντίθετα, ο τοκιστής κάθεται στον ίδιο πάντοτε τόπο, μέσα στο σπίτι του μεγαλώνει τα θρεφτάρια της κερδοσκοπίας. Άσπαρτα κι ακαλλιέργητα θέλει τα πάντα γι’ αυτόν να φυτρώνουν.
Γι’ αλέτρι έχει την πένα, για χωράφι το χαρτί, για σπόρο το μελάνι, για βροχή τον χρόνο που του πολλαπλασιάζει αθόρυβα τους τόκους των χρημάτων. Δρεπάνι του είναι η δικαστική απαίτηση του χρέους, αλώνι το σπίτι του όπου λιανίζει τις περιουσίες των αναγκεμένων ανθρώπων. Ολωνών τα αγαθά τα βλέπει δικά του...
Κουβαλάει παντού το κομπόδεμα και σαν δόλωμα το δείχνει σ’ εκείνους που τους πνίγει η ανάγκη, ώστε ανοίγοντας γι’ αυτό το στόμα, να καταπιούν μαζί μ’ αυτό και το αγκίστρι του τόκου. Καθημερινά μετράει τα κέρδη, μα η δίψα του για χρήμα δεν σβήνει...
Περιεργάζεται ο δανειστής όλες τις πράξεις του οφειλέτη, τα ταξίδια του, τις χειρονομίες τους, τις επισκέψεις, τις εμπορικές συναλλαγές του...
Σ’ ένα τέτοιον άνθρωπο αξίζει βέβαια να ειπωθεί... Ζητείς εισοδήματα και πρόσθετα πλούτη από τον φτωχό, κάνοντας κάτι ανάλογο μ’ αυτόν που θάθελε να πάρει θημωνιές σιτάρι από χωράφι που το ξέρανε ο λίβας, ή άφθονα σταφύλια από αμπέλι από το οποίο πέρασε χαλαζοφόρο σύννεφο, ή παιδιά από στείρα κοιλιά ή θρεπτικό γάλα από γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει...
Ποιον ελέησες κι επικαλείσαι τον Ελεήμονα;..
"Αν δεν υπήρχε το πλήθος των τοκογλύφων, δεν θα υπήρχε ούτε η στρατιά των πεινασμένων. Αν διαλυθούν τα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα, όλοι θ’ αποκτήσουμε την οικονομική μας αυτάρκεια".
Στο ίδιο θέμα, την τοκογλυφία, είναι αφιερωμένο ένα τμήμα ενός από τους λόγους του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου «Εκκλησιαστής» της Παλαιάς Διαθήκης. Το πρωτότυπο των λόγων αυτών με μετάφραση του αρχιμανδρίτη Παγκράτιου Μπρούσαλη εκδόθηκε από τις «Εκδόσεις Επέκταση» το 1996. Από το τμήμα αυτό παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα που συμπληρώνουν τα παραπάνω.
«Υπάρχει και η άθλια επινόηση της τοκογλυφίας, που αν τη χαρακτηρίσει κανείς ως άλλο είδος ληστείας και δολοφονίας δεν θα απομακρυνθεί από το σωστό. Γιατί κατά τι διαφέρει το να παίρνεις λαθραία τα ξένα ως λάφυρα, ανοίγοντας τους τοίχους, και με τη δολοφονία του περαστικού γίνεσαι κύριος των κτημάτων του, ή το να αποκτάς με την τοκογλυφία αναγκαστικά όσα δεν σου ανήκουν; Ω, πόσο κακή είναι αυτή η προσωνυμία. Η λέξη τόκος γίνεται όνομα για τη ληστεία...
Ω, πόσο βλαπτικός είναι αυτός γάμος! Ω, πόσο άθλια είναι η σύζευξη, που η μεν φύση δεν τη γνωρίζει, αλλά για τα άψυχα την καινοτομεί η ασθένεια εκείνων που αγαπούν τα χρήματα. Ω, πόσο δυσάρεστες είναι αυτές οι κυήσεις, από τις οποίες ξεφυτρώνει ένα παρόμοια γέννημα...
Τον τόκο τον προετοιμάζει η πλεονεξία, τον γεννάει η παρανομία και τον ξεγεννάει η μισανθρωπία... Και αν συμβεί να αφαιρέσει κανείς βίαια από κάποιον τα χρήματα, ή να υποκλέψει λαθραία, αυτός λέγεται βιαστής και κλέπτης και τα παρόμοια. Εκείνος, όμως, που γνωστοποιεί την αδικία με συμβόλαια και προσφέρει το φαρμάκι με την παρουσία μαρτύρων και ισχυροποιεί την παρανομία με συμβάσεις τιτλοφορείται φιλάνθρωπος και ευεργέτης και σωτήρας και με όλα τα άλλα καλά προσωνύμια.»
Μεγάλες αλήθειες στους λόγους αυτούς του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης. Ψιλά γράμματα σήμερα για όλους τους τοκογλύφους που πίνουν το αίμα των λαών. Στην περίπτωση της χώρας μας, οι διάφορες δανειακές συμβάσεις και οι όροι που περιλαμβάνονται σ’ αυτές, και ιδιαίτερα στις τελευταίες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, την έχουν μετατρέψει σε μια νέου τύπου αποικία, με μια κυβέρνηση-υπάλληλο και εκτελεστή των εντολών των δανειστών. Μέχρι πότε, όμως, ο λαός θα συνεχίσει να ανέχεται αυτή την άκρα ταπείνωση; Αργά ή -και αυτό είναι το πιθανότερο- γρήγορα θα έρθει η στιγμή που θα πει το μεγάλο ΟΧΙ.

* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι τέως αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ



Πως η Ισλανδία ξεπέρασε την κρίση

Το ισλανδικό χωριό Grundarfjördur  (εικόνα από εδώ).
Σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της εφημερίδος Εστία (2-2-2013) διαβάζουμε μεταξύ άλλων: 
"Ξεπεράσαμε την κρίση διότι δεν ακολουθήσαμε τις παραδοσιακές δυτικές συνταγές". Αυτό δήλωσε ο Πρόεδρος της Ισλανδίας, η οποία ήταν ένα από τα πρώτα θύματα της κρίσεως. Μάλιστα η κατάστασις ήταν χειρότερη από της Ελλάδος, αλλά σήμερα  ανακάμπτει ικανοποιητικά και η ανεργία μειώνεται. (...) [Εστία, 2-2-2013, σελ. 1, απόσπασμα από το άρθρο: "Η συνταγή σωτηρίας της Ισλανδίας"]
Σε σχετικό ρεπορτάζ της  εφημερίδος Αυγή (2-2-2013) διαβάζουμε:
Η Ισλανδία κατάφερε να υπερβεί με επιτυχία την κρίση, επειδή την αντιμετώπισε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι χώρες της Ευρωζώνης, δηλώνει σε συνέντευξή του στην Deutsche Welle ο πρόεδρος της χώρας Όλαφουρ Γκρίμσον.
"Κατ’ αρχάς διαπιστώσαμε νωρίς ότι δεν πρόκειται μόνο για μια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά για μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Και αυτό μας οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις στα εν λόγω πεδία", σημειώνει ο Γκρίμσον στη συνέντευξή του. "Επιδιώξαμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη και παράλληλα να αλλάξουμε τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων", αναφέρει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως "ο δεύτερος λόγος της επιτυχίας είναι ότι η χώρα δεν τήρησε τις συνταγές της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κρίσης".
Με λίγα λόγια η Ισλανδία δεν έκανε τίποτε για να διασώσει τις τράπεζές της, λέει ο Γκρίμσον, εξηγώντας τους λόγους. "Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεωκοπήσουν. Διερωτήθηκα πολλές φορές γιατί να αντιμετωπίζουμε τις τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας; Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τις τράπεζες από άλλες επιχειρήσεις;" αναφέρει σημειώνοντας ότι οι τράπεζες είναι απλώς μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις που "όταν διαπράττουν μεγάλα λάθη θα πρέπει να χρεωκοπούν". [Αυγή, 2-2-2013, σύνδεσμος άρθρου: http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=748621]




Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Ανθολόγιον 132: Ιωάννης Κ. Κορναράκης

κατὰ φαντασία χριστιανός, αὐτὸς ποὺ ἔχει σχηματίσει γιὰ τὸν ἑαυτὸ του μιὰ εἰκόνα ἡ ὁποία ἀνταποκρίνεται στὴν ἐπιθυμία του νὰ εἶναι ὅπως θέλει αὐτὸς ὁ ἴδιος νὰ εἶναι ἢ ὅπως πρέπει νὰ εἶναι, εἶναι δύσκολος ἀκροατὴς ἢ ἀναγνώστης τοῦ εὐαγγελικοῦ καὶ γενικὰ τοῦ θρησκευτικοῦ λόγου ἢ ὁποιουδήποτε κειμένου τὸ ὁποῖο ἐκφράζει μιὰ δεοντολογία ἄρτιας προσωπικῆς συγκρότησης.

Ἰωάννου Κ. Κορναράκη, Ὁ κατὰ φαντασία Χριστιανὸς κάτω ἀπὸ τὸ φῶς τῆς εἰκόνας τοῦ πατερικοῦ ἀνθρώπου: Ἕνα πρόβλημα φαντασιακῆς χριστιανικῆς αὐτοκριτικῆς, Ἔκδοση Ἱ. Μονῆς Παντοκράτορος Σωτῆρος Χριστοῦ (γ. Ἀθανάσιος Κερκύρας), Ἀθήνα 2011, σελ.44.


Εγκαίνια του νέου χώρου του Άρδην - συναυλία ενίσχυσης (9-2-13)

Μια νέα αρχή

Το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια του νέου πολιτικού/πολιτιστικού χώρου του ΑΡΔΗΝ. Θεωρούμε ότι αποτελούν –μέσα στον ζόφο των ημερών– μια απόπειρα για μια αισιόδοξη και δημιουργική πρόταση που θέλει να συνδυάσει την πολιτική την πολιτισμική και την πνευματική διάσταση και ταυτόχρονα να είναι μια ευκαιρία να συνευρεθούμε και να διασκεδάσουμε.
Έτσι, σκεφτήκαμε να αφιερώσουμε όλη την ημέρα σε ένα σύνολο από δραστηριότητες που θ’ αρχίσουν από τις 11:00 το πρωί με έκθεση αφισών ντοκουμέντων, εντύπων, προβολή βίντεο, και έκθεση-παζάρι βιβλίων με μειωμένες τιμές μέχρι το απόγευμα στις 19:00. Αυτή η έκθεση θα αποτελεί την αποτύπωση της πορείας 40 χρόνων, που αρχίζει από τα χρόνια της δικτατορίας και την αντίσταση σε αυτή και φτάνει μέχρι σήμερα.
Στις 20:00 θ’ αρχίσει συναυλία με τρεις γνωστούς καλλιτέχνες, την Αφροδίτη Μάνου, τον Γιώργο Ανδρέου και τον Χρήστο Τσιαμούλη, οι οποίοι συμμετέχουν εθελοντικά και αφιλοκερδώς, και την οποία οργανώνει ο στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος.
Τέλος, στις 22:00 θ’ αρχίσει στο χώρο το πάρτυ/γλέντι των εγκαινίων μέχρι πρωίας.
Για το σύνολο αυτών των εκδηλώσεων προβλέπουμε ένα συμβολικό εισιτήριο των 10 ευρώ (20 ευρώ για οικονομική ενίσχυση και 5 ευρώ για φοιτητές και ανέργους).




Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Η εισήγηση του Νικόλα Σεβαστάκη στο συνέδριο "Εκκλησία και Αριστερά"



OI 5 ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ



Μιὰ διαπίστωση πικρὴ ἀλλὰ ἀληθινή

Μιὰ διαπίστωση πικρὴ ἀλλὰ ἀληθινή: τὸ ἀποτέλεσμα κάθε μεγάλου “ἀγώνα” εἶναι τὸ “βόλεμα” τῶν νικητῶν.



ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ

1. Οι ενυπόγραφες αναρτήσεις (άρθρα, ομιλίες, κριτικές βιβλίων, επιφυλλίδες, δοκίμια, μελετήματα κλπ) που φιλοξενούνται ή αναδημοσιεύονται στο ιστολόγιο «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ» εκφράζουν κατά κύριο λόγο τους συγγραφείς τους και όχι απαραίτητα το ιστολόγιο «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ».

2. Τα σχόλια των αναγνωστών του ιστολογίου «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ» εκφράζουν τους ίδιους προσωπικά και όχι το ιστολόγιο «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ». Σχόλια άσχετα με το περιεχόμενο των αναρτήσεων δεν θα δημοσιεύονται.

3. Υπάρχουν στο ιστολόγιο μας πολλές προτάσεις (σύνδεσμοι, links) προς άλλους δικτυακούς τόπους. Το ιστολόγιο μας δε φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο των αναρτήσεων ή των σχολίων που γίνονται εκεί.

Αρχείο

Φίλοι κι αδελφοί

Παναγία Οδηγήτρια του Balamand (Λίβανος)

Παναγία Οδηγήτρια του Balamand (Λίβανος)

ΣΥΝ-ΙΣΤΟΛΟΓΕΙΝ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Ένα ιστολόγιο αφιερωμένο στους 57 αη-Γιώργηδες της Ορθόδοξης Εκκλησίας

ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ

Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζεται...

Τοῦτο σᾶς λέγω πάλιν καὶ σᾶς παραγγέλλω: κἂν ὁ οὐρανὸς νὰ κατέβη κάτω κἂν ἡ γῆ νὰ ἀνέβη ἀπάνω κἂν ὅλος ὁ κόσμος νὰ χαλάση καθὼς μέλλει νὰ χαλάση σήμερον αὔριον, νὰ μὴ σᾶς μέλη τί ἔχει νὰ κάμη ὁ Θεός. Τὸ κορμὶ ἂς σᾶς τὸ καύσουν, ἂς σᾶς τὸ τηγανίσουν, τὰ πράγματά σας ἂς σᾶς τὰ πάρουν, μὴ σᾶς μέλη, δῶστε τα, δὲν εἶναι ἐδικά σας. Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζεται. Ἐτοῦτα τὰ δύο ὅλος κόσμος νὰ πέση, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρη, ἔξω ἂν τύχη καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δύο νὰ τὰ φυλάγετε νὰ μὴν τύχη καὶ τὰ χάσετε.

Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός, Διδαχὴ Γ' (ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἰωάννη Β. Μενούνου, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχὲς καὶ Βιογραφία, ἐκδόσεις Ἀκρίτας, ζ' ἔκδοση, Ἀθήνα 2004, σελ.154)

Επισκέπτες από 17/9/2009

Free counters!

ΠΕΡΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Περί θεολογίας

Περί θεολόγων και Θρησκευτικών

ΘΕΣΕΙΣ, ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ

ΘΕΣΕΙΣ, ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ
ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Θ. Ι. ΡΗΓΙΝΙΩΤΗ «ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΑΘΕΟ»

Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ, ΠΕΡΙ "ΕΙΔΙΚΩΝ"

Τοῦτο εἶναι τὸ δρᾶμα τῆς ἐποχῆς μας: ὅτι ἡ πρόοδος της δὲν βρίσκεται στὰ χέρια τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ τῶν εἰδικῶν, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι πνευματικοὶ ἄνθρωποι.

Κωνσταντίνος Τσάτσος, Ἀφορισμοὶ καὶ διαλογισμοί, τέταρτη σειρά, εκδ. Βιβλ. τῆς Ἑστίας, Ἀθήνα 1972, σελ. 92.

台灣基督東正教會 The Orthodox Church in Taiwan

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Μετεωρίτικη Βιβλιοθήκη

ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΡΗΤΗΣ

ΕΛΛΟΠΟΣ

Αξίζει να διαβάσετε

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΥ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ